Κάλεσε με σοφία στο δρόμο του Κυρίου Επιμορφωτή σου

Η Πέμπτη Απόδειξη της Πίστης

Το Τρίτο Ευφυολόγημα

Που Αναφέρεται στο Τρίτο Φως Από Τα Έξι Φώτα

Του Ύψιστου Ονόματος(İsm-i Azam)

اُدْعُاِلٰى سَبٖيلِرَبِّكَبِالْحِكْمَةِ

[Κάλεσε με σοφία στο δρόμο του Κυρίου Επιμορφωτή σου. Κουράν, Εν-Ναχλ, 16:25]

Αυτό το στοιχείο περί της πίστης αποτελεί ένα χαριτωμένο απαύγασμα του παραπάνω εδαφίου  και  ένα Ύψιστο  Όνομα(İsm-i A’zam), ή ένα από τα έξι φώτα του Ύψιστου Ονόματος και είναι μία λάμψη του ονόματος Ο Κυβερνών(El-Hakem) και μου έχει φανερωθεί στον ένδοξο μήνα του Ραμαδάν. Έχει συνταχθεί με βιασύνη και περιέχει τα ακόλουθα Πέντε Σημεία αναφορικά  με αυτό το όνομα, και έχει μείνει ως πρόχειρο.

بِاسْمِهٖ سُبْحَانَهُ

Το Πρώτο Σημείο: Όπως έχει γίνει αναφορά και στο Δέκατο Λόγο, η ύψιστη επιρροή του ονόματος Ο Μοναδικός Κυβερνήτης(El-Hakem) καθιστά αυτό το σύμπαν ένα βιβλίο, μέσα στο οποίο έχουν γραφτεί εκατοντάδες βιβλία στην κάθε του σελίδα, και εξίσου στον κάθε του στίχο έχουν καταχωρηθεί εκατοντάδες σελίδες και στην κάθε του λέξη υπάρχουν εκατοντάδες στίχοι και στο κάθε του γράμμα εμπεριέχονται  εκατοντάδες λέξεις, και ακόμη στην κάθε του τελεία υπάρχει ένα μικρό, συνοπτικό ευρετήριο του ίδιου βιβλίου. Αυτές λοιπόν οι σελίδες, οι στίχοι, μέχρι και οι τελείες αυτού του βιβλίου, μας παρουσιάζουν από εκατό πτυχές τον καλλιτέχνη και συγγραφέα τους με έναν τόσο διαυγές τρόπο που έστω και ένα βλέμμα σε αυτήν την βίβλο του σύμπαντος, μας υποδεικνύει και νουθετεί την υπόσταση του ενός και μοναδικού συγγραφέα του και μάλιστα εκατό φορές περισσότερο από ότι την ίδια της την υπόσταση. Διότι, καθώς ένα γράμμα επιδεικνύει μεν την ίδια του την υπόσταση όσο ένα γράμμα, υποδεικνύει και επαληθεύει δε όσο ένας στίχος τον συντάκτη του. Πράγματι, μία από τις σελίδες αυτής της μέγα βίβλου του σύμπαντος, είναι η επιφάνεια της γης. Και στην εποχή της άνοιξης  παρακολουθούμε εν όψει να καταγράφονται σε αυτή τη σελίδα με έναν απόλυτα ενδελεχή τρόπο, τόσα βιβλία όσα είναι και οι ομάδες των φυτών και ζώων, ενσωματωμένα, μαζικά, ταυτοχρόνως και χωρίς το παραμικρό σφάλμα. Και όντως ένας στίχος της προκείμενης σελίδας είναι ένας κήπος. Όπου παρατηρούμε ομοίως να συνθέτονται ομαδικά ωδές και έπαινοι όσα και τα λουλούδια, τα δέντρα και τα φυτά που βρίσκονται μέσα σε αυτόν τον κήπο, η μία μέσα στην άλλη, χωρίς τη παραμικρή ανακρίβεια. Και προφανώς μία λέξη αυτού του στίχου είναι ένα μεμονωμένο δέντρο ανθισμένο και έτοιμο να δώσει τον καρπό του. Αυτή η μία λέξη λοιπόν, αποτελείται από τόσα άρθρα όσα είναι και τα τέλεια, ταξινομημένα και στολισμένα φύλλα, τα άνθη και οι καρποί του δέντρου τα οποία με γλαφυρότητα αφηγούνται τον Κάτοχο Μεγαλείου Δύναμης  και τον Μοναδικό Κυβερνήτη Αλλάχ(Hakem-iZülcelâl). Λες και αυτό το δέντρο όπως και όλα τα άλλα ανθισμένα δέντρα, είναι ένα έμμετρο ζωντανό υμνολόγιο που ψέλνει την εύφημη μνεία προς το διακοσμητή και συντηρητή του.

Και είναι σαν να επιθυμεί να αγναντεύει με χιλιάδες μάτια τα ανεκτίμητης αξίας και μοναδικά αριστουργήματα που προβάλλει σε αυτόν τον επίγειο τόπο έκθεσης αυτός ο Μεγαλοπρεπής  Κυβερνήτης(Hakem-iZülcelâl).

Επίσης σαν να επιδιώκει να παρουσιάσει στον βασιλιά του, στα εορταστικά εγκαίνια της άνοιξης, τα πολύτιμα δώρα και τα παράσημα και τις στολές που έχει χορηγήσει ο Άναρχος Σουλτάνος (Sultan-ı Ezelî) σε αυτό το δέντρο, έχει ενδυθεί με μια τόσο καλλωπισμένη άπταιστη, γλαφυρή και βαρυσήμαντη μορφή και φέροντας ένα τόσο αποφθεγματικό ύφος, που προσμαρτυρεί με το έκαστο άνθος, με τον έκαστο του καρπό με ποικίλα τεκμήρια και γλώσσες την ύπαρξη και τους ιδιαίτερους τίτλους του Σχεδιαστή και Διακοσμητή(Nakkaş) του. Για παράδειγμα, το γεγονός  ότι υφίσταται ένα μέτρο σε κάθε άνθος και σε κάθε καρπό, και αυτό το μέτρο εντίθεται μέσα σε μια τάξη, και αυτή η τάξη εντίθεται σε μια αδιάπαυστη  αναδιοργάνωση και ισορρόπηση, και αυτή η οργάνωση εντίθεται σε μια διακόσμηση και καλλιτεχνία, και αυτή η καλλιτεχνία εντίθεται μέσα σε εκφραστικά αρώματα και εμβριθείς γεύσεις, δείχνει πως το έκαστο άνθος φέρει και εκθέτει τις αμέτρητες ενδείξεις  -όσα αριθμούν τα άνθη αυτού του δέντρου- του Μεγαλοπρεπούς και Μοναδικού Κυβερνήτη Αλλάχ(Hakem-iZülcelâl). Και ο σπόρος, δηλαδή η τελεία αυτού του καρπού που είναι ένα γράμμα της λέξης εκείνου του δέντρου, είναι μια μικρή κιβωτός που εσωκλείει όλο το πρόγραμμα και το ευρετήριο του δέντρου. Και ούτω καθ’ εξής… Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο αντιπαράθεσης, όλοι οι στίχοι και οι σελίδες της βίβλου του σύμπαντος, μέσω της επιρροής των ονομάτων Μοναδικός Κυβερνήτης και Πάνσοφος Αλλάχ(İsm i Hakem ve Hakîm) -όχι μόνο μια σελίδα του, αλλά ίσως και ο κάθε στίχος, η κάθε λέξη, το κάθε γράμμα και ακόμη η κάθε τελεία αυτής της βίβλου- έχουν αναδειχτεί σε ισχύ θαύματος ώστε, ακόμα και όλες οι αιτίες να συμμαχούσαν θα αδυνατούσαν να προσκομίσουν ένα παρόμοιο μίας και μόνο εκείνης της τελείας, και ούτε και θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν. Ναι εφόσον το κάθε ένυλο εδάφιο του Ύψιστου Κουράν του Σύμπαντος, εκδηλώνουν τόσα θαύματα όσα είναι και οι τελείες και τα γράμματα του κάθε εδαφίου, ασφαλώς και με κανέναν τρόπο δεν μπορεί η αδέσποτη τύχη, η τυφλή δύναμη, η άσκοπη, απρόοπτη  και ασυνείδητη φύση να επέμβει σε αυτήν την τόσο σοφή, προνοητική, αποκλειστική, σταθεροποιημένη και απόλυτα λεπτή ευταξία. Εάν μπορούσαν  να επέμβουν,  τα παράλογα και χαοτικά αποτελέσματά τους αναπόφευκτα θα ήταν εμφανή. Μολονότι δεν παρατηρείται από οποιαδήποτε άποψη  η παραμικρή αστάθεια.

 Το Δεύτερο Σημείο:

Αποτελείται από Δύο Θέματα.

Το Πρώτο Θέμα: Όπως έχει περιγραφεί και στο Δέκατο Λόγο, το να επιθυμεί μια απέραντα τέλεια ομορφιά και μια απέραντα όμορφη τελειότητα να θεάται η ιδία αυτά τα χαρακτηριστικά αλλά παράλληλα να εκτίθεται στη θέαση και εκτίμηση άλλων, βεβαίως και είναι μια από τις βασικές αρχές. Είναι με βάση αυτής της γενικής αρχής λοιπόν ότι, Ο Άναρχος Σχεδιαστής και Διακοσμητής Αλλάχ (Nakkaş-ı Ezelî) αυτής της μέγα βίβλου του σύμπαντος, για να καθιστά τον Εαυτό Του εγνωσμένο, για να αναγγείλει την τελειότητα Του, να παρουσιάσει την ομορφιά Του και να κάνει αγαπητό τον Εαυτό Του -μέσω αυτού του σύμπαντος και εξίσου μέσω της κάθε του σελίδας, μέσω του κάθε στοίχου του, ακόμα και μέσω του κάθε γράμματος της τελείας του- ανακοινώνει και κάνει αξιαγάπητη την πανέμορφη τελειότητα και την τέλεια ομορφιά Του με πολυάριθμες γλώσσες της κάθε ύπαρξης, από τη μικρότερη μέχρι και τη γενικότερη. Να λοιπόν απερίσκεπτε άνθρωπε! Σύνελθε και συνειδητοποίησε πώς Αυτός ο Κάτοχος Δόξης και Άπειρου Κάλλους,  Πάνσοφος, Μοναδικός Κυβερνήτης και Διοικητής Αλλάχ (Hâkim-i Hakem-i Hakîm-i Zülcelâli Velcemâl)  επιθυμεί να γνωστοποιήσει τον Εαυτό Του σε σένα και διαμέσου απειράριθμων και λαμπερών μεθόδων να κάνει εσένα να Τον αγαπήσεις στο κάθε Του δημιούργημα… και παρόλα αυτά εάν εσύ δεν ανταποκριθείς σε αυτό το κάλεσμα Του αναγνωρίζοντάς Τον με πίστη, και στην αγάπη Του κάνοντας αγαπητό τον εαυτό σου μέσω των προσευχών σου, αναλογίσου σε τί βαθμό απέραντης άγνοιας και ζημίας θα καταπέσεις.              

Το Δεύτερο Θέμα: Δεν υπάρχει ουδεμία σύμπραξη στην επικράτεια του Παντοδύναμου και Πάνσοφου Πλάστη(Sâni-i Kadîr, Hakîm) αυτού του σύμπαντος. Διότι η απόλυτη ευταξία που επικρατεί στα πάντα δε σηκώνει ουδόλως τον εταιρισμό. Και επειδή όταν εμπλέκονται διαφορετικά χέρια σε μια δουλειά, η δουλειά εκείνη περιπλέκεται. Όπως εάν σε μια χώρα υφίσταντο δύο βασιλιάδες ή σε έναν νομό δύο νομάρχες ή σε ένα χωριό δύο πρόεδροι, θα ήτανε αναπόφευκτη η αναταραχή και η αστάθεια σε όλες τις εργασίες εκείνης της χώρας ή νομού ή χωριού, έτσι και δεδομένου ότι ακόμη και ένας κοινός υπάλληλος θα απέρριπτε την  παραμικρή παρεμβολή στο καθήκον του, μας δείχνει ότι η ουσιαστικότερη ιδιότητα μιας ηγεμονίας ασφαλώς και είναι η ανεξαρτησία και η αυτονομία. Άρα λοιπόν η ευταξία απαιτεί την ενάδα και η ηγεμονία την αυτονομία. Εφόσον λοιπόν μέσα στους  ανήμπορους ανθρώπους οι οποίοι είναι εξαρτημένοι από ενίσχυση και αλληλεγγύη, μια αδιόρατη σκιά της εν λόγω ηγεμονικής ιδιότητας, δεν καταδέχεται την οιαδήποτε παρέμβαση τόσο κατηγορηματικά, τότε ασφαλώς και ανυπερθέτως η οποιαδήποτε ανεπαίσθητη ετερογενής παρεμβολή σε μια Κυριότητα(Rubûbiyyet) του κύρους απόλυτης ηγεμονίας και απόλυτης Δύναμης (Kadîr-i Mutlak), απαιτεί τη δεινότατη απόρριψη. Εάν υποθετικά υπήρχε η απειροελάχιστη παρέμβαση στην ηγεμονία Του,  θα σήμαινε την κατάρρευση όλης της ευταξίας.

Ωστόσο, αυτό το σύμπαν είναι δημιουργημένο με έναν τέτοιο τρόπο που για τη δημιουργία ενός σπόρου, χρειάζεται μια ισχύς η οποία  δύναται να δημιουργήσει ένα δέντρο. Και για τη δημιουργία ενός δέντρου είναι απαραίτητη μια ισχύς η οποία δύναται να δημιουργήσει ολόκληρο το σύμπαν. Και εάν υπήρχε κάποιος εταίρος που ανακατεύει το δάχτυλο του μέσα στο σύμπαν, θα έπρεπε να συνεταιρίζεται  και  στο παραμικρό σπόρο. Διότι ο σπόρος είναι ένα πρότυπο του σύμπαντος. Συνεπώς, δύο κυρίαρχοι οι οποίοι δεν χωράνε στο μέγα σύμπαν, θα πρέπει να χωρέσουν σε έναν σπόρο ή ακόμη και σε ένα σωματίδιο. Κι όμως αυτό είναι εκ των αδυνάτων αδύνατον, και η πιο αδιανόητη παρανοϊκή φαντασιοκοπία των εσχάτων δεισιδαιμονιών! Επομένως συλλογίσου πόσο μεγάλο ψέμα είναι, πόσο μεγάλο λάθος είναι και σε πόσο άφραστη και πολυδιάστατη αντίθεση βρίσκεται η άπιστη αντίληψη και η απόδοση συνεταίρου (shirk) στον Απόλυτο Παντοδύναμο Αλλάχ (Kadîr-i Mutlak)  -κατά την οποία υποτιμάται η επιρροή Εκείνου ακόμη και σε σένα σπόρο- Ο  Οποίος  διακυβερνά  κρατώντας  όλο το τρανό σύμπαν με όλες του τις δραστηριότητες και τις ιδιαιτερότητες ευλόγως στα όρια του δικαίου Του και στην ευταξία της σοφίας Του. Και συνειδητοποίησε σε τί απειροπλάσιο βαθμό δίκαιη, αληθής, πραγματική και ορθή είναι η ενάδα και μοναδικότητα (tawhid), και πες:

اَلْحَمْدُلِلّٰهِعَلَىالْاٖيمَانِ  [ Η δόξα και ευχαριστίες ανήκουν μόνο στον Αλλάχ για την πίστη που μας έχει δώσει!]

Το Τρίτο Σημείο: Ο Παντοδύναμος Πλάστης ο Αλλάχ (Sâni-i Kadîr) με τα ονόματα του  Ο Μοναδικός Κυβερνών(Hakem) και Ο Πάνσοφος(Hakîm) έχει ενθέσει χιλιάδες τακτικούς κόσμους μέσα σε αυτόν τον κόσμο. Και έχει δημιουργήσει τον άνθρωπο σαν ένα κέντρο και μια βάση ο οποίος λαμβάνει και δέχεται τις περισσότερες σοφίες και εμβρίθειες όλων εκείνων των κόσμων. Και οι πιο βαρυσήμαντες σοφίες και τα οφέλη στη σφαίρα του σύμπαντος, συσχετίζονται με τον άνθρωπο. Και στο κέντρο της σφαίρας του ανθρώπου επίσης, έχει τοποθετήσει το αγαθό δηλαδή τον επιούσιο άρτο. Οι περισσότερες σοφίες και εμβρίθειες του ανθρώπινου κόσμου συσχετίζονται με το αγαθό και εκδηλώνονται μέσω αυτού. Και διαμέσου της επίγνωσης και της απόλαυσης που προσελκύεται ο άνθρωπος προς το αγαθό, μια αντανάκλαση του ονόματος Ο Πάνσοφος(Hakîm) φανερώνεται με έναν λαμπρότατο τρόπο.

Η κάθε μια επιστήμη από τις εκατοντάδες επιστήμες που έχουν αναδειχτεί μέσω της επίγνωσης του ανθρώπου, περιγράφει μία αντανάκλαση πάνω στο συγκεκριμένο είδος του ονόματος  Μοναδικός Κυβερνών Αλλάχ(Hakem).

Για παράδειγμα, εάν η επιστήμη της ιατρικής ερωτούνταν: «Τι είναι αυτό το σύμπαν;» Βεβαίως και θα έλεγε: «Είναι ένα απόλυτα εύτακτο και τέλειο μέγα φαρμακείο. Και μέσα του, το έκαστο από τα γιατρικά έχει προετοιμαστεί και ταξινομηθεί με έναν πανέμορφο τρόπο.»

Εάν η επιστήμη της χημείας ερωτούνταν: «Τι είναι αυτή η Γη;» Θα πει: «Είναι ένα απόλυτα εύτακτο και τέλειο χημείο.»

Η επιστήμη της μηχανολογίας θα πει: «Είναι ένα άψογο εργοστάσιο που δεν έχει το παραμικρό ελάττωμα.»

Η επιστήμη της γεωργίας θα πει: «Είναι ένας τέλειος κήπος και ένα εύτακτο αδιάπαυστα παραγωγικό και πρόσφορο χωράφι που αναπτύσσει το κάθε είδους δημητριακό στον κατάλληλο χρόνο.»

Η επιστήμη του εμπορείου θα πει: «Είναι μια υπέροχη έκθεση, ένα υπερπεριεκτικό παζάρι, ένα κατάστημα με τα πιο καλλιτεχνικά προϊόντα.»

Η επιστήμη των τροφίμων θα πει: «Είναι μια απόλυτα τακτοποιημένη αποθήκη που περιέχει όλα τα είδη τροφίμων.»

Η επιστήμη της σίτισης θα πει: «Είναι ένα μαγειρείο ενός Κυρίου, Επιμορφωτή και  Συντηρητή(Rab), και ένα καζάνι ενός απόλυτα ευσπλαχνικού Κυρίου(Rahman), όπου χιλιάδες γευστικά εδέσματα μαγειρεύονται μαζί, την ίδια στιγμή με έναν απόλυτο ταξινομημένο τρόπο.»

Η επιστήμη του στρατού θα πει: «Η Γη είναι ένα στρατόπεδο. Και παρόλο που υπάρχουν τετρακόσιες χιλιάδες διαφορετικά έθνη μέσα σε αυτό το στρατό, κάθε άνοιξη στήνονται οι σκηνές των νεοσύλλεκτων πανταχού πάνω στη γη και με το διάταγμα, την ισχύ, την ευσπλαχνία, την περιουσία ενός και μόνου Ύψιστου Στρατάρχη, διοικούνται και ταχτοποιούνται όλα τα μεταλλασσόμενα εφόδια του έκαστου έθνους, οι διαφορετικές στολές τους, ο αποκλειστικός  οπλισμός τους, οι ιδιαίτερες  εξασκήσεις και οι απολύσεις τους με έναν άψογο και αλάνθαστο τρόπο.»

Και εάν η επιστήμη του ηλεκτρισμού ερωτούνταν, βεβαίως και θα πει: «Η οροφή αυτού του θαυμάσιου παλατιού του σύμπαντος είναι διακοσμημένη με έναν απόλυτα εύτακτο και ισορροπημένο τρόπο, με απειράριθμες ηλεκτρικές λάμπες. Ωστόσο αυτή η ευταξία και ισορροπία συντηρείται με έναν τέτοιο θαυμάσιο τρόπο που εκείνες οι ουράνιες λάμπες οι οποίες είναι χίλιες φορές μεγαλύτερες από την Υδρόγειο,  και πρωτίστως ο Ήλιος, παρόλο που καίνε συνέχεια, η ισορροπία τους δεν φθείρεται, δεν εκρήγνυνται με αποτέλεσμα να βγάλουν πυρκαγιές. Από τη στιγμή που η κατανάλωση τους είναι ακατάπαυστη, από που προέρχονται τα απαιτούμενα, τα καύσιμα και πετρέλαια; Γιατί δεν τελειώνουν; Γιατί η ισορροπία τους δεν φθείρεται καθώς καίνε; Ακόμα και μια μικρή λάμπα εάν δεν την προσέξουμε τακτικά, σβήνει. Πρόσεξε λοιπόν τη δύναμη και σοφία του Πανένδοξου Πάνσοφου Αλλάχ(Hakîm-i Zülcelâl), Ο Οποίος καίει τον Ήλιο(Υποσημείωση[1])  -που σύμφωνα με την επιστήμη της κοσμογραφίας είναι ένα εκατομμύριο φόρες μεγαλύτερος από την Υδρόγειο και υπάρχει για περισσότερο από ένα εκατομμύρια χρονιά- χωρίς άνθρακα, χωρίς καύσιμα και χωρίς ποτέ να τον σβήσει, και πες «Σουμπχάναλλαχ!» [Ώ Αλλάχ! Εσύ είσαι ο Υπερτέλειος!]. Και απήγγειλε «Μασαλλάχ! Μπαρακαλλάχ! Λα ιλάχε ίλλα χου!» [Ο Αλλάχ! Τι ωραία η πλάση Σου! Τι Ευλογημένη η δημιουργία Σου! Δεν υπάρχει άλλος θεός παρά μόνο Αυτός (Αλλάχ)!] τόσες φορές όσες αριθμούν και τα δευτερόλεπτα της υπόστασης του Ηλίου!  Άρα λοιπόν υπάρχει μια απίστευτη και θαυμάσια ευταξία στις λάμπες των ουρανών. Και βρίσκονται υπό μια αδιάκοπη και ανελλιπή υπερτέλεια διατήρηση. Λες και ο λέβητας ατμού αυτών των τεράστιων και αμέτρητων εστιών φωτιάς και καντηλιών είναι μια Κόλαση, της οποίας η θέρμη είναι ατελείωτη και η οποία παρέχει μια θέρμη χωρίς φως. Και η γεννήτρια και το εργοστάσιο αυτών των ηλεκτρικών λαμπών σαν να είναι ένας άπαυτος Παράδεισος, ο οποίος παρέχει σε αυτά το φως και τη λάμψη. Και εξακολουθούν να καίνε ασταμάτητα κατά μια καθορισμένη αρχή, ως μια ύψιστη εκδήλωση των ονομάτων Ο Μοναδικός  Κυβερνών(Hakem) και Ο Πάνσοφος(Hakîm). Και ούτω καθ’ εξής…

Αντίστοιχα λοιπόν με αυτά, με την οριστική μαρτυρία και κατάθεση της κάθε επιστήμης ξεχωριστά, μέσα από τις εκατοντάδες, αυτό το σύμπαν έχει διακοσμηθεί με άπειρους σκοπούς και οφέλη, μέσα σε μια απόλυτα τέλεια και ανεπίληπτη ευταξία. Και μέσω αυτής της θαυμάσιας και πλήρης σοφίας έχει τοποθετήσει εξολοκλήρου την ευταξία και τις εμβρίθειες που υπάρχουν σε όλο το σύμπαν όμως σε πολύ μικρότερες διαστάσεις, ακόμα και στο μικρότερο έμβιο ον όπως σε ένα σπόρο.

Είναι επίσης γνωστό και καταφανές ότι, η συστηματική διενέργεια ακολουθώντας συγκεκριμένους σκοπούς και συγκεκριμένα οφέλη και συγκεκριμένες εμβρίθειες, μπορεί να είναι εφικτή μόνο με την κατοχή προαίρεσης, θέλησης, σκοπιμότητας και επίγνωση, αλλιώς δε γίνεται. Ενώ μια φύση χωρίς προαίρεση, χωρίς θέληση, χωρίς σκοπό και χωρίς συνείδηση δε δύναται να το πραγματοποιήσει, ούτε και να επέμβει. Άρα λοιπόν η αγνωσία ή η άρνηση Του Αυτενεργού Πράτων Αλλάχ(Fâil-iMuhtar), Του Πάνσοφου Πλάστη(Sâni-i Hakîm) -Τον Οποίον παρουσιάζουν και καθιστούν απαραίτητο όλες οι υπάρξεις του σύμπαντος με τις άπειρες ταξινομημένες καταστάσεις και εμβρίθειες τους- είναι μια τόση παράδοξη άγνοια και παράνοια που δεν περιγράφεται. Πράγματι, το μόνο αδιανόητο και δεινό παράδοξο που υπάρχει σε αυτό τον κόσμο, είναι αυτή η άρνηση. Διότι, παρόλο που υπάρχουν μάρτυρες που μαρτυρούν με τις άπειρες γλώσσες των τελειοποιημένων καταστάσεων και τις εμβρίθειες που εκδηλώνουν όλες οι υπάρξεις του σύμπαντος, την υπόσταση και την μοναδικότητα Του, το να μην Τον βλέπει και να μην Τον αναγνωρίζει κανείς είναι μια τύφλωση και άγνοια σε έναν τέτοιο βαθμό που, ακόμα και ο πιο τυφλός ανίδεος θα το καταλάβαινε. Μπορώ ακόμα να πω ότι, οι σοφιστές οι οποίοι κατατάσσονται στον κόσμο των απαρνητών και θεωρούνται άφρονες  για το λόγο ότι έχουν απαρνηθεί την ύπαρξη του σύμπαντος, είναι οι πιο έξυπνοι ανάμεσα τους. Καθότι, με την αποδοχή της ύπαρξης του σύμπαντος, η απιστία και η απάρνηση του Αλλάχ του Δημιουργού του σύμπαντος, αποβαίνει να είναι αδύνατη. Εν συνεπεία άρχισαν να αρνούνται την ύπαρξη του ίδιου του σύμπαντος. Ώσπου αρνήθηκαν ακόμα και τη δικιά τους ύπαρξη. Λέγοντας «Δεν υπάρχει τίποτα!» εγκατέλειψαν τη διάνοια και το νου, αποφεύγοντας έτσι τις άπειρες παράνοιες των υπόλοιπων αρνησίθεων που λειτουργούν δήθεν υπό την αιγίδα της λογικής  και του νου, και κατά κάποιο τρόπο πλησίασαν προς τη λογική.

Το Τέταρτο Σημείο: Καθώς έχει δηλωθεί και στο Δέκατο Λόγο, όπως κανένα συνετό ον δε θα δεχόταν ότι ένας Πάνσοφος Πλάστης(Sâni-i Hakîm) και ορθόφρων μάστορας να χτίσει ένα παλάτι από την κάθε πέτρα της οποίας να αποσκοπεί με ακρίβεια εκατοντάδες εμβριθείς συνέπειες και έπειτα να μη χτίσει την οροφή του επιτρέποντας να καταστραφεί το παλάτι ολοσχερώς για ένα τίποτα, και να χαθούν τα απειράριθμα επιδιωκόμενα κατασταλάγματα και τα τόσο σοφά έργα του… ή όπως δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση δυνατόν, ένας Απόλυτα Πάνσοφος(Hakîm-i Mutlak) από τη μια να ακολουθεί με πιστότητα μέσω της απόλυτης σοφίας Του, εκατοντάδες τόνους οφέλη, σκοπούς και απαυγάσματα από ένα τόσο δα μικρούτσικο σπόρο, και από την άλλη να κάνει τόσα έξοδα για ένα τεράστιο δέντρο σαν βουνό για να του δώσει μονάχα ένα τόσο δα μικρούτσικο όφελος, έναν μονάχα σκοπό και έναν μόνο καρπό, και κατά συνέπεια πράττοντας  έτσι να ξεπέσουν όλες εκείνες οι τετελεσμένες ενέργειές Του σε σπατάλη, ασωτία και εξαθλίωση τα οποία είναι παντελώς αντίθετα και ενάντια στις ευεργετικές και προνοητικές Του σοφίες. Έτσι ακριβώς λοιπόν, ένας Πλάστης και Πάνσοφος Αλλάχ(Sâni-i Hakîm), Ο Οποίος έχει ευθετίσει στην κάθε μια ύπαρξη αυτού του παλατιού του σύμπαντος εκατοντάδες σοφίες, τις έχει εφοδιάσει με εκατοντάδες σκοπούς όπως για παράδειγμα, έχει δώσει εμβρίθειες σε ένα δέντρο όσα είναι και οι καρποί του, και σκοπούς όσα είναι και τα άνθη του… εντούτοις  το να μην πραγματοποιήσει αυτός ο Πάνσοφος Πλάστης Αλλάχ(Sâni-i Hakîm) την συντέλεια του κόσμου και την ανάσταση με συνέπεια να καταστρέψει σπαταλώντας χωρίς νόημα, με έναν άσχημο τρόπο, άσκοπα και ανώφελα όλες αυτές τις ανυπολόγιστες εμβρίθειες και άπειρους σκοπούς και αποστάγματα… που αυτό σημαίνει να αποδώσει με αυτό τον τρόπο μια πλήρη αδεξιότητα στην απόλυτη δύναμη ενός Απόλυτα Παντοδύναμου(Kadîr-i Mutlak), και έναν άπειρο παραλογισμό και ματαιοπονία στην απόλυτη σοφία ενός Απόλυτα Πάνσοφου(Hakîm-i Mutlak), και εξίσου μια άπειρη αστοργία στη χάρη της ευσπλαχνίας ενός Απόλυτα Πολυεύσπλαχνου(Rahîm-iMutlak), και να μολύνει με μια ανείπωτη  τυραννία την απόλυτη δικαιοσύνη ενός Απόλυτα Δικαιοκρίτη(Âdil-i Mutlak). Σημαίνει δηλαδή τη διάψευση της δικαιοσύνης, της ευσπλαχνίας  και της σοφία που είναι έκδηλη απανταχού μέσα στο σύμπαν. Ωστόσο, αυτό πράγματι είναι μια έσχατη αλλόκοτη παράνοια που μέσα της έγκεινται αμέτρητες δεισιδαιμονίες. Ας έρθουν όλοι οι άπιστοι και πλανημένοι  και ας  διαπιστώσουν: πόσο ζοφερή και τρομερή είναι η πλάνη τους που είναι ένας λάκκος του σκότους και πόσα φοβερά φίδια και σκορπιοί φωλεύουν μέσα της σαν τον τάφο τους τον οποίο έτσι φαντάζονται και αναπόφευκτα θα μπουν! Και κάθε άλλο η πίστη στο υπερπέραν είναι ένας φωτισμένος δρόμος, όμορφος σαν του Παραδείσου, και ας ενταχθούνε  σε αυτήν.

Το Πέμπτο Σημείο: Αποτελείται από δύο Ζητήματα.

Πρώτο Ζήτημα: Το ότι αυτός ο Πλάστης και Κάτοχος Μεγαλείου Δύναμης (Sâni-i Zülcelâl), δεόντως του ονόματός του Πάνσοφος(Hakîm), ακολουθεί με πιστότητα την πιο ελαφριά μορφή, τον πιο σύντομο δρόμο, το πιο εύκολο ύφος και τον πιο ωφέλιμο τρόπο στα πάντα, μας δείχνει ότι, στην εγγενή κατάσταση των υπάρξεων δε τίθεται η ύπαρξη της σπατάλης, της ασχήμιας και ματαιοπονίας. Καθώς η σπατάλη είναι ουσιαστικά το αντίθετο του ονόματος Πάνσοφος(Hakîm), και η φειδώ είναι το πρέπων και η κύρια αρχή του.           

Τώρα ω εσύ, σπάταλε και άσωτε άνθρωπε! Συλλογίσου το πόσο αντίθετα προς την πραγματικότητα φέρεσαι, χωρίς να ενεργείς με βάση την οικονομία και φειδώ η οποία είναι θεμελιώδης αρχή όλου του σύμπαντος. Προσπάθησε να καταλάβεις το πόσο ουσιαστική και ευρύτατης εμβέλειας αρχή είναι το μάθημα που διδάσκει το εδάφιο, كُلُواوَاشْرَبُواوَلَا تُسْرِفُوا   [Τρώτε και πίνετε, αλλά μη σπαταλάτε! Κουράν, Ελ-Άραφ, 7:31]

 Το Δεύτερο Ζήτημα: Μπορεί να ειπωθεί ότι, τα ονόματα ο Κυβερνών(Hakem) και ο Πάνσοφος(Hakîm) προϋποθέτουν και τεκμηριώνουν σε ξεκάθαρο βαθμό την Αποστολή (risalet) του Ένδοξου Απόστολου Σάλλαλλάχου Αλεïχί Ουεσελλέμ, (Είθε η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ να είναι μαζί Του). Ναι, εφόσον ένα βαρυσήμαντο εξαίσιο  βιβλίο απαιτεί τη διδασκαλία ενός δασκάλου. Και  ένα πλέριο κάλλος χρίζει την ύπαρξη ενός καθρέπτη ώστε να το θεάται αλλά και να θεαθεί από άλλους. Και μια ιδανική καλλιτεχνία θέλει έναν διαλαλητή ώστε να την παρουσιάσει. Τότε βεβαίως και θα υφίσταται ένας ανώτατος δάσκαλος, ένας ιδανικός και καθολικός οδηγός ανάμεσα στο γένος της ανθρωπότητας -τα μέλη της οποίας είναι οι παρατηρητές και συνομιλητές που αποτείνεται η βίβλος του μέγα σύμπαντος διαφυλάσσοντας γι’ αυτούς  εκατοντάδες σημασίες και σοφίες στο κάθε της γράμμα- έτσι ώστε, να διδάξει τις ιερές και πραγματικές εμβρίθειες που υπάρχουν σε αυτήν τη βίβλο, να ανακοινώσει τις σοφίες οι οποίες περιζώνουν όλο αυτό το σύμπαν, να διατελέσει το μέσο της αποκάλυψης ή και της πραγμάτωσης των σκοπών που επιδιώκει ο Κύριος και Επιμορφωτής [Αλλάχ](Rabb) από τη δημιουργία του σύμπαντος και να ανακοινώσει και να καθρεπτίσει το ύψιστο κύρος της τέλειας τέχνης και των πανέμορφων ονομάτων του Δημιουργού (Hâlık) το οποίο συνιστά και τη σπουδαιότερη Του προσδοκία. Και επειδή αυτός ο  Δημιουργός (Hâlık) θέλει να είναι αγαπητός σε όλη την ύπαρξη και επιθυμεί μια ανταπόκριση από τα έννοα Του όντα, ένας αντιπρόσωπος όλων των ενσυνείδητων όντων είναι τόσο απαραίτητος και αναγκαίος -όσο και ο Ήλιος για τον κόσμο- ο οποίος ως ανταπόκριση στην τόσο πυκνή και απέραντη εξωτερίκευση της Επιμορφωτικής Κυριότητας Του [Αλλάχ](Rubûbiyyet), μέσω του προσκυνήματός του να φέρει σε έκσταση τη γη και τη θάλασσα και αντηχώντας στη γη και στους ουρανούς τους  εκθειαστικούς επαίνους και ηχηρούς εγκωμιασμούς του, να στρέψει τα βλέμματα των εννόων στον Δημιουργό  αυτών των έργων… και μέσω του Ένδοξου Κουράν  (το οποίο προσηλώνει την υπακοή  όλων των ευλόγων με τα ιερά μαθήματα και καθοδηγήσεις του) να παρουσιάσει με έναν ιδιοτελεί τρόπο τους θείους σκοπούς του Μοναδικού, Πάνσοφου, Πλάστη και Κυβερνήτη Αλλάχ (Sâni-i Hakem-i Hakîm). Και ένα τέτοιο άτομο, ένας τέτοιος αντιπρόσωπος ο οποίος να ανταποκρίνεται καθολικώς σε όλες τις εμφανισμένες εμβρίθειες και φανερωμένες ομορφιές και στην δόξα Του με τον πλέον καλύτερο δυνατό τρόπο… και όντως αυτός ο οποίος έχει διατελέσει  με αυτόν τον πανάριστο αμίμητο τρόπο τα προκείμενα καθήκοντα ολοφάνερα και κατά πάσα μαρτυρία είναι ο Ένδοξος Απόστολος [Μουχαμμέντ] Σάλλαλλάχου Αλεïχι Ουεσελλέμ,(Είθε η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ να είναι μαζί Του). Επομένως, όσο ο Ήλιος καθιστά αυταπόδεικτη το φώς, και το φως την πραγματικότητα της ημέρας, τόσο και οι σοφίες του σύμπαντος συνεπάγουν και καθιστούν απαραίτητη την πραγματικότητα του Άχμεντ(Σ.Α.Ου), ότι είναι Προφήτης και Απόστολος.

Ναι όπως, τα ονόματα ο Πάνσοφος(Hakîm) και ο Κυβερνήτης(Hakem) με τις μέγιστες εκδηλώσεις τους απαιτούν σε μέγιστο βαθμό την Αποστολή (risalet) του Άχμεντ [Μουχαμμέντ Σ.Α.Ου.], έτσι και το καθένα από τα Πανέμορφα Ονόματα (Εσμάουλ χουσνά), όπως ο Αλλάχ, ο Πολυεύσπλαχνος «Ραχμάν», ο Οικτίρμων «Ραχίμ», ο Αγαπών και Αγαπητός «Ουεντούν», ο μοναδικός Χορηγός των Αγαθών «Μουνίμ», ο Γενναιόδωρoς «Καρίμ», Ο Κάτοχος ατελείωτου Κάλλους «Τζεμίλ» και ο Επιμορφωτής και Κύριος όλων των όντων «Ράμπ», απαιτούν σε υπέρτατο βαθμό συμφώνως με τη μέγιστη εκδήλωση που φαίνετε στο σύμπαν, απόλυτα και οριστικά την Αποστολή του Άχμεντ [Μουχαμμέντ, Σ.Α.Ου.](Είθε η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ να είναι μαζί Του).

Για παράδειγμα, η ευρύτατη ευσπλαχνία η οποία είναι η αντανάκλαση του ονόματος ο Πολυεύσπλαχνος  «Ραχμάν» αντικατοπτρίζεται και γίνεται φανερή μέσω του αξιώματος εκείνου Του Απόστολου με τον τίτλο «Ραχμετελλιλ Αλεμίν» [Η ευσπλαχνία πάνω σε όλους τους κόσμους.]. Και το όνομα ο Αγαπών και Αγαπητός «Ουεντούν», το οποίο εκδηλώνεται στο ότι ο θεός κάνει αγαπητό τον Εαυτό Του και ότι γνωστοποιεί την κυριότητά Του, βρίσκει αντίκρισμα και ανταπόκριση μέσω του αξιώματος εκείνου του Απόστολου με τον τίτλο «Χαμπίμπι Ράμπ’ουλ Αλεμίν» [Ο Ηγαπημένος Του Κυρίαρχου όλων των Κόσμων]. Και όλες οι ομορφιές, δηλαδή, η ομορφιά της θείας ύπαρξης, η ομορφιά των θεϊκών ονομάτων, η ομορφιά των θείων έργων ακόμα και η ομορφιά όλων των θείων δημιουργημάτων τα οποία είναι απανθίσματα του ονόματος Ο Κάτοχος και πηγή  ατελείωτου Κάλλους και Ομορφιάς «Τζεμίλ»  παρουσιάζονται και διακρίνονται σε εκείνων τον καθρέφτη του Άχμεντ [Μουχαμμέντ, Σ.Α.Ου.]. Και ακόμη, οι εκδηλώσεις της επιβλητικής Κυριότητας και της θεϊκής βασιλείας, γίνονται γνωστές, φανερές, κατανοητές και αποδεκτές μέσω της Αποστολής της προσωπικότητας του Άχμεντ [Μουχαμμέντ, Σ.Α.Ου.], ο οποίος είναι ο διαλαλητής της ηγεμονίας  της επιμορφωτικής  κυριαρχίας του Αλλάχ. Και ούτω καθ’ εξής… Όπως αυτά τα παραδείγματα, το καθένα από όλα τα υπόλοιπα πανέμορφα ονόματα, συνιστούν ξεχωριστά από ένα λαμπερό πιστοποιητικό ως προς την Αποστολή του Άχμεντ [Μουχαμμέντ, Σ. Α. Ου.](Είθε η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ να είναι μαζί Του).

Εν συντομία, εφόσον το σύμπαν είναι υπαρκτό και δε μπορεί να το απαρνηθεί ουδείς, τότε ασφαλώς και οι φανερές και ορατές πραγματικότητες όπως, η σοφία, η πρόνοια, το έλεος, το κάλλος, η ευταξία, η ισορροπία, η διακόσμηση, τα οποία είναι  τα χρώματα, τα στολίδια, τα φώτα, οι λάμψεις, οι τέχνες, οι ζωές  και τα δεσμά του σύμπαντος, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να γίνουν απαρνημένα.  Εφόσον αυτά τα χαρακτηριστικά, αυτές οι δράσεις δεν είναι δυνατόν να διαψευστούν, τότε επ’ ουδενί δεν αρμόζει  και ουδόλως  και είναι δυνατόν κανείς να διαψεύσει ή να απαρνηθεί τον ιδιοκτήτη αυτών των χαρακτηριστικών και το δράστη αυτών των ενεργειών και τον ήλιο αυτών των φώτων, αυτήν την Απαραίτητη και Αναγκαία Οντότητα «Ζατι Ουάτζιμπουλ Βουτζούντ» ,τον Πάνσοφο «Χακίμ», τον απεριόριστα Γενναιόδωρο «Καρίμ», τον Οικτίρμων «Ραχίμ», τον Μοναδικό Κυβερνών «Χακέμ», και τον Απόλυτα Δίκαιο «Άντλ» [Αλλάχ]. Και προφανώς και ανυπερθέτως δεν είναι δυνατόν κανείς να αρνηθεί και να αμφισβητήσει τον Απόστολο, τον υπέρτατο οδηγό, τον τέλειο δάσκαλο, τον ύψιστο διαλαλητή, τον ανακαλύπτων του μυστηρίου του σύμπαντος, τον καθρέπτη του Αυθυπόστατου και αιωνίως Επιζητούμενου(Samed), και τον προσφιλέστατο του Πολυεύσπλαχνου(Rahman) [Αλλάχ] τον Μουχαμμέντ Σάλλελλαχου Αλεïχί Ουεσελλέμ, (Είθε η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ να είναι μαζί Του). Ο Οποίος είναι το αίτιο της εμφάνισης ίσως και της τελειοποίησης και το αίτιο της πραγμάτωσης όλων εκείνων των χαρακτηριστικών και των ενεργειών. Όντως όπως τα φώτα του κόσμου της πραγματικότητας και τα φώτα της πραγματικότητας του σύμπαντος, έτσι και η Αποστολή Του είναι το πιο λαμπερό φως του σύμπαντος.              

عَلَيْهِوَعَلٰى اٰلِهٖ وَصَحْبِهِالصَّلَاةُوَالسَّلَامُبِعَدَدِعَاشِرَاتِالْاَيَّامِوَذَرَّاتِالْاَنَامِ

سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَٓا اِلَّا مَا عَلَّمْتَنَٓا اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلٖيمُ الْحَكٖيمُ

[Είθε να είναι ειρήνη και ευλογίες  τόσο  όσο αριθμούν τα δευτερόλεπτα  των ημερών και τα σωματίδια όλων των όντων πάνω σε Αυτόν και στην οικογένειά Του και στους συντρόφους Του!],

[Κουράν, Ελ-Μπάκαρα, 2:32.]

 
[1] Υποσημείωση: Ας υπολογιστεί, άραγε το τί ποσότητα ξύλου, άνθρακα και καύσιμα χρειάζεται στη σόμπα ή λάμπα του Ηλίου για να ζεστάνει το παλάτι της υδρογείου. Με βάση τα δεδομένα της κοσμογραφίας, για να μπορέσει ο Ήλιος να καίει, η καθημερινή του κατανάλωση πρέπει να είναι, ένα εκατομμύριο στοίβες από ξύλα όσο η γη, και χιλιάδες θάλασσες από καύσιμα. Τώρα σκέψου, τη Μεγαλειότητα, τη Σοφία και τη Δύναμη του Παντοδύναμου και Πανίσχυρου Κάτοχου Μεγαλείου Δύναμης Αλλάχ(Kadîr-i Zülcelâl) Ο Οποίος αιωνίως φωτίζει και καίει τον Ήλιο χωρίς ξύλα και χωρίς καύσιμα, και επαναλάμβανε όσες φορές είναι και τα σωματίδια του Ηλίου «Σουμπχάναλλαχ!», «Μασαλλάχ!» και «Μπαρακαλλάχ!» [Ώ Αλλάχ! Εσύ είσαι ο Υπερτέλειος!], [Ο Αλλάχ! Τι ωραία η πλάση Σου!] [Τι Ευλογημένη η δημιουργία Σου!].