Πράγματι ο Αλλάχ έχει εξαγοράσει από τους πιστούς τα άτομα (ναφς) και την περιουσία τους ώστε να έχουν ως αντάλλαγμα τον Παράδεισο

Ο Έκτος Λόγος

  [Μπισμιλλάχιρραχμάνιρραχίμ- (Στο όνομα του Αλλάχ, του Πολυεύσπλαχνου Ραχμάν, του  Οικτίρμονος Ραχίμ) ]

اِنَّ اللهَ اشْتَرٰى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اَنْفُسَهُمْ وَاَمْوَالَهُمْ بِاَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ 

[«Πράγματι ο Αλλάχ έχει εξαγοράσει από τους πιστούς τα άτομα (ναφς) και την περιουσία τους ώστε να έχουν ως αντάλλαγμα τον Παράδεισο» Κουράν, Ελ-Τέβμπε, 9:111]

Εάν επιθυμείς να καταλάβεις το πόσο επικερδής εμπορική συναλλαγή είναι, και πόσο τιμητικό αξίωμα, το να πωλήσει κάποιος το άτομο (ναφς) και την περιουσία του στο Διακαίον Χακκ Αλλάχ, να γίνει δούλος Του και στρατιώτης Του, τότε άκουσε προσεκτικά την ακόλουθη παρομοίωση:

Κάποτε ένας βασιλιάς ανέθεσε σε καθένα από τους δύο υπηκόους του από ένα κτήμα, συμπεριλαμβανομένων όλων των απαραίτητων εργαστηρίων, μηχανημάτων, αλόγων, όπλων και ούτω καθεξής. Αλλά, μια που ήταν ένας αιώνας θυελλώδης και πολεμόφθορος, τίποτε δεν έχαιρε σταθερότης· κάθε τι έμελλε είτε να χαθεί ή να αλλάξει. Ο βασιλιάς μέσα από το άπειρό του έλεος έστειλε έναν εξόχως ευγενή αξιωματούχο στους δύο άντρες και μέσα από ένα ευεργετικό διάταγμα μετέφερε σε αυτούς τα παρακάτω:

«Πουλήστε μου την περιουσία που τώρα διαχειρίζεστε ως καταπιστευματοδόχοι, έτσι ώστε να σας τη διαφυλάξω, και να μην καταστραφεί άσκοπα. Και όταν περάσουν οι πόλεμοι, θα σας την επιστρέψω σε καλύτερη κατάσταση από πριν. Και θα θεωρήσω την παρακαταθήκη ως περιουσία σας και θα σας πληρώσω υψηλό αντίτιμο για αυτήν. Όσο για τα μηχανήματα και τα εργαλεία στο εργαστήρι, θα χρησιμοποιηθούν στο δικό μου όνομα και στο δικό μου πάγκο και έτσι το αντίτιμο και η αμοιβή για τη χρήση τους θα αυξηθούν στο χιλιαπλάσιο. Θα λάβετε εσείς όλο το κέρδος που προκύψει. Άλλωστε είστε πένητες και άποροι, και ανίκανοι να προσπορίσετε τη δαπάνη για τα μεγάλα αυτά έργα. Θα αναλάβω εγώ τη φροντίδα όλων των εξόδων και του εξοπλισμού, και θα σας δώσω όλο το εισόδημα και το κέρδος. Και θα τα κρατήσετε εσείς μέχρι τον καιρό της αποστράτευσης. Ιδού λοιπόν πέντε επίπεδα που θα σας εξασφαλίσουν κέρδος πάνω στο κέρδος! 

Αν δε μου πουλήσετε την περιουσία, μπορείτε να αντιληφθείτε ήδη ότι κανένας δεν είναι σε θέση να συντηρήσει ότι κατέχει. Και θα απωλέσετε αυτά που τώρα κρατείτε όπως όλοι. Και θα πάνε στράφι, και θα χάσετε το υψηλό αντίτιμο που προσφέρω.  Και τα ευπαθή και πολύτιμα εργαλεία και ζυγοί, τα πολύτιμα μεταλλικά αντικείμενα που θα περιμένουν να τους γίνει χρήση, θα χάσουν και αυτά κάθε αξία. Και θα έχετε εσείς τη σκοτούρα και τη φροντίδα της διαχείρισης και της συντήρησης. Αλλά συνάμα θα τιμωρηθείτε για το ότι προδώσατε την παρακαταθήκη (που σας έχει ανατεθεί). Ιδού λοιπόν πέντε επίπεδα που θα σας φέρουν απώλεια πάνω σε απώλεια!

Επιπλέον, το να πουλήσετε σε εμένα την περιουσία, σημαίνει να είστε στρατιώτες μου και να ενεργείτε, εξ’ ονόματός μου. Αντί ενός κοινού κρατουμένου ή άτακτου φαντάρου, θα είστε οι ελεύθεροι υπασπιστές ενός υψηλά ιστάμενου μονάρχη».

Αφού είχαν ακούσει προσεκτικά το ευγενικό αυτό διάταγμα, ο ευφυέστερος από τους δύο άντρες είπε:

«Βεβαίως, είμαι περήφανος και ευτυχής που θα πουλήσω (την περιουσία μου σε σένα). Ευχαριστώ χίλιες φορές».

Μα ο άλλος ήταν αλαζόνας, εγωιστής και άσωτος· ο εαυτός (ναφς) του είχε γίνει τόσο περήφανος όσο του Φαραώ. Λες και επρόκειτο να μείνει αιώνια στο κτήμα, αγνοώντας τους σεισμούς και τις αναταράξεις του κόσμου αυτού, είπε:

«Όχι βέβαια! Ποιος είναι ο βασιλιάς; Δε θα πουλήσω την περιουσία μου, ούτε θα χαλάσω το κέφι μου».

Μετά από λίγο καιρό, ο πρώτος άντρας έφτασε ένα τόσο υψηλό αξίωμα που όλοι ζήλευαν τη θέση του. Έλαβε την εύνοια του βασιλιά, και έζησε ευτυχισμένα στο ίδιο το παλάτι του βασιλιά. Ο άλλος αντιθέτως ξέπεσε σε μια τέτοια κατάσταση που όλοι τον λυπόντουσαν, αλλά και έλεγαν ότι του άξιζε. Διότι εξαιτίας του λάθους του, η ευτυχία και η περιουσία του έκαναν φτερά, και υπέφερε τιμωρίες και βάσανα.

Ω άπληστε μου εαυτέ (ναφς)! Κοίταξε το πρόσωπο της αλήθειας μέσα από το τηλεσκόπιο της παραβολής αυτής. Όσο για το βασιλιά, είναι ο Σουλτάνος της προ-αιωνιότητάς και μετά-αιωνιότητάς, ο Κύριος Συντηρητής Ραμπ και Δημιουργός Χαλίκ σου. Τα κτήματα, τα μηχανήματα, τα εργαλεία και οι ζυγοί είναι τα υπάρχοντά σου ενόσω βρίσκεσαι στο ποιμνιοστάσιο της ζωής· (δηλαδή) το σώμα, το πνεύμα και η καρδιά σου που βρίσκονται μέσα στα όρια αυτών των υπαρχόντων, (καθώς) και οι εξωτερικές και εσωτερικές σου αισθήσεις όπως ο οφθαλμός και η γλώσσα, η νοημοσύνη και η φαντασία. Όσο για τον εξόχως ευγενή αξιωματούχο είναι ο Ευγενής Αγγελιοφόρος του Αλλάχ· και το σοφότατο διάταγμα είναι το Πάνσοφό Κουράν, το οποίο περιγράφει τη συναλλαγή που συζητούμε στο εξής εδάφιο:

اِنَّ اللهَ اشْتَرٰى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اَنْفُسَهُمْ وَاَمْوَالَهُمْ بِاَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ[1] 

Και το διογκούμενο πεδίο μάχης είναι η θυελλώδης εξωτερική όψη του κόσμου, η οποία ακατάπαυστα αλλάζει, διαλύεται και αναμορφώνεται και αναγκάζει κάθε άνθρωπο να σκεφτεί:

«Μια που τα πάντα θα φύγουν από τα χέρια μας, θα αφανιστούν και θα χαθούν, δεν υπάρχει άραγε κάποιος τρόπος με τον οποίο να μπορέσουμε να τα μεταμορφώσουμε σε αιώνιο και να τα διαφυλάξουμε;»

Ενόσω είναι απασχολημένος με τις σκέψεις αυτές, ακούει ξαφνικά την επ’ ουράνια φωνή του Ιερού Κουράν να λέει:

«Πράγματι υπάρχει, μια υπέροχη και εύκολη οδός η οποία περιέχει εν εαυτή πέντε οφέλη».

Ερώτηση: Τι Είναι;

Το να πωλήσει (κάποιος) την παρακαταθήκη που έλαβε στον πραγματικό της ιδιοκτήτη. Αυτή η πώληση λοιπόν, αποδίδει πενταπλάσιο κέρδος στο κέρδος.

Το Πρώτο Κέρδος: Η πρόσκαιρη περιουσία καθίσταται παντοτινή. Διότι η προσωρινή αυτή ζωή, σαν δοθεί στον Αιώνιο Υπάρχον Καϊγιούμ-ου Μπακί και Αυτάρκη Κύριο της Δόξης Ζατ-ι Ζουλτζελάλ και ξοδευτεί για χάρη Του, θα μετατραπεί σε αιωνιότητα, και θα αποδώσει αιώνιους καρπούς. Οι στιγμές της ζωής ενός ανθρώπου προφανώς θα εξαφανιστούν και θα αποσαθρωθούν σαν κουκούτσια και σπόρους. Κατόπιν όμως τα λουλούδια της ευλογίας και της αισιοφροσύνης θα ανοίξουν και θα ακμάσουν στη σφαίρα της αιωνιότητας, και το καθένα θα παρουσιάσει και αυτό, μια φωτεινή και καθησυχαστική θέα του Ενδιάμεσου (berzah) κόσμου.

Το Δεύτερο Κέρδος: Το υψηλό αντίτιμο του Παραδείσου δίδεται ως αντάλλαγμα.

Το Τρίτο Κέρδος: Η αξία του κάθε μέλους του σώματος και της κάθε αίσθησης αυξάνεται στο χιλιαπλάσιο. Η νοημοσύνη είναι για παράδειγμα, ένα εργαλείο. Αν δεν την πουλήσεις στον Διακαίον Χακκ Αλλάχ, αλλά κατά προτίμηση τη χρησιμοποιήσεις για χάρη του εαυτού σου (ναφς), θα καταστεί ένα αντίξοο, εξουθενωτικό, επιζήμιο εργαλείο που θα βαραίνει το αδύνατο σου άτομο με όλους τους θλιβερούς πόνους του παρελθόντος και τους τρομακτικούς φόβους του μέλλοντος· θα ξεπέσει στην κατηγορία ενός γουρσούζικο και καταστρεπτικού εργαλείου. Είναι για το λόγο αυτό που ένας αμαρτωλός άνθρωπος τείνει συχνά να καταφεύγει στη μέθη ή στην επιπόλαιη ευχαρίστηση με σκοπό να ξεφύγει των παρενοχλήσεων και των προσβολών της διάνοιάς του. Αλλά εάν πουλήσεις τη νοημοσύνη σου στον Πραγματικό της Ιδιοκτήτη Μαλίκ και τη θέσεις στην υπηρεσία Του, τότε η νοημοσύνη θα καταστεί όμοια με ένα τέτοιο κλειδί ενός θησαυρού, που θα ξεκλειδώνει τους άπειρους θησαυρούς της ευσπλαχνίας και τους ουράνιους θόλους της σοφίας που περιλαμβάνει η δημιουργία. Και θα ανυψωθεί με αυτόν τον τρόπο στο επίπεδο ενός οδηγού του Κύριου Συντηρητή Ραμπ που και οδηγεί τον κάτοχο του στην αιώνια μακαριότητα.     

Το μάτι για παράδειγμα, είναι μία από τις αισθήσεις, ένα παράθυρο με τη βοήθεια του οποίου το πνεύμα αγναντεύει αυτόν τον κόσμο. Εάν δεν το πωλήσεις στον Διακαίον Χακκ Αλλάχ, αλλά κατά προτίμηση το θέσεις στην υπηρεσία του εαυτού σου (ναφς), ατενίζοντας σε μια χούφτα παροδικών, πρόσκαιρων φυσικών καλλονών και σκηνών εξέλιξης γεγονότων, θα ποντιστεί έως του επιπέδου να γίνει ένας προαγωγός στη σαρκική επιθυμία και στην ποθοπλάνταχτη ψυχή. Εάν όμως πωλήσεις την ικανότητα της όρασής σου στον Πανθοράμενο Πλαστουργό Σανί-ι Μπασίρ, και τη θέσεις στην υπηρεσία Του και μέσα στα όρια που καθορίστηκαν από Αυτόν, τότε η όρασή σου θα ανέλθει στην κατηγορία ενός αναγνώστου της μεγάλης Βίβλου της ύπαρξης, ενός παρατηρητή των θαυμάτων της καλλιτεχνίας του Κύριου Συντηρητή Ραμπ, μιας ευδαίμονος μέλισσας των ανθών του ελέους στον κήπο της γήινης αυτής σφαίρας.

Ένα ακόμη παράδειγμα είναι αυτό της γλώσσας και της αίσθησης της γεύσης. Εάν δεν την πουλήσεις στο Πάνσοφο σου Δημιουργό Φατίρ-ι Χακίμ, αλλά τη θέσεις απεναντίας στην υπηρεσία του εαυτού σου (ναφς) και για το χατίρι του στομάχου, τότε καταβυθίζεται και ξεπέφτει στο επίπεδο ενός θυροφύλακα στο στάβλο του στομάχου, ενός φύλακα του εργοστασίου του. Αλλά εάν την πουλήσεις στο Γενναιόδωρο Τροφοδότη Ρεζζάκ-ι Κερίμ, η αίσθηση της γεύσης που περιέχεται στη γλώσσα θα ανέλθει στην κατηγορία ενός πεπειραμένου επόπτη των θησαυροφυλακίων της θείας ευσπλαχνίας, ενός ευγνώμονος επιθεωρητού στα μαγειρεία της Αιώνιας Δύναμης (Κουντρέτ-ι Σαμεντανιέ) του Αλλάχ.

Γι’ αυτό πρόσεξε καλά, Ω νοημοσύνη! Παρατήρησε τη διαφορά μεταξύ ενός εργαλείου καταστροφής και του κλειδιού του σύμπαντος! Και κοίταξε προσεκτικά, ω μάτι! Παρατήρησε τη διαφορά μεταξύ ενός βδελυρού οδηγού και του ενός πολυμαθούς επόπτου της θείας βιβλιοθήκης! Και να γευτείς καλά, ω γλώσσα! Παρατήρησε τη διαφορά μεταξύ ενός σταβλοθυρωρού ή ενός φύλακα εργοστασίου, και ενός αρχιεπιστάτη του θησαυροφυλακίου του ελέους του Αλλάχ!

Σύγκρινε όλα τα άλλα εργαλεία και μέλη του σώματος όπως αυτά, και τότε θα αντιληφθείς ότι πράγματι ο πιστός αποκτά μια φύση αντάξια του Παραδείσου και ο άπιστος μια φύση που αρμόζει στην Κόλαση. Ο λόγος που ο καθένας εξ’ αυτών επιτυγχάνει την αξία που του αντιστοιχεί είναι ότι ο πιστός, δυνάμει της πίστης του, χρησιμοποιεί την παρακαταθήκη του Δημιουργού Χαλίκ του για λογαριασμό Του και μέσα στα όρια που καθορίστηκαν από Αυτόν, ενώ ο άπιστος προδίδει την παρακαταθήκη και τη θέτει στην υπηρεσία του εγωιστικού του εαυτού (ναφς).

Το Τέταρτο Κέρδος: Ο άνθρωπος είναι ενδεής και οι ανάγκες του είναι πολυάριθμες. Είναι αδύναμος, και το φορτίο της ζωής είναι εξαιρετικά βαρύ. Εάν δε στηριχτεί στον Έναν Πανίσχυρο Αλλάχ της Δόξης Καντίρ-ι Ζουλτζελάλ, δεν εναποθέσει τις ελπίδες του σε Αυτόν και δεν υποταγεί με εμπιστοσύνη σε Αυτόν, η συνείδηση του θα είναι πάντοτε ταραγμένη. Μάταιες οδύνες, θλίψεις και τύψεις θα τον πνίγουν και θα τον ζαλίζουν ή θα τον μετατρέψουν σε κτήνος.

Το Πέμπτο Κέρδος: Αυτοί που έχουν βιώσει το φωτισμό που τους είχε αποκαλύψει την αληθινή φύση των πραγμάτων, οι εκλεκτοί και γνώστες που έχουν υπάρξει μάρτυρες της αλήθειας, είναι όλοι σύμφωνοι ότι η υψηλή ανταμοιβή για την όλη λατρεία και δοξασμό του Αλλάχ που εκτελείται από τα μέλη και τα όργανα (του σώματός) σου, θα σου αποδοθεί την ώρα της υψίστης σου ανάγκης, με τη μορφή των καρπών του Παραδείσου.

Να λοιπόν, εάν αποστραφείς τη συναλλαγή αυτή με το πενταπλάσιό της κέρδος, εκτός του ότι θα στερηθείς του κέρδους της, θα υποστείς πενταπλάσια ζημιά.

Η Πρώτη Ζημιά: Η ιδιοκτησία και οι απόγονοι σου που αγαπάς και λατρεύεις τόσο πολύ, ο εαυτός σου (ναφς) και τα πάθη που λατρεύεις, η νεότητα και η ζωή με τα οποία είσαι ξεμυαλισμένος, θα αφανιστούν όλα και θα χαθούν· τα χέρια σου θα μείνουν άδεια. Όμως θα σου αφήσουν τις αμαρτίες και την θλίψη, φορτωμένα στο σβέρκο σου.

Η Δεύτερη Ζημιά: Θα υποστείς την ποινή της προδοσίας της παρακαταθήκης. Διότι θα έχεις αδικήσει τον ίδιο σου τον εαυτό χρησιμοποιώντας τα πιο πολύτιμα εργαλεία στα πιο άχρηστα πράγματα.

Η Τρίτη Ζημιά: Καταρρίπτοντας όλες τις πολύτιμες διανοητικές δυνάμεις του ανθρώπου σε ένα επίπεδο πολύ κατώτερο των ζώων, θα έχεις καθυβρίσει και αδικήσει την σοφία του Αλλάχ.

Η Τέταρτη Ζημιά: Μέσα στην αδυναμία και την ένδειά σου, θα έχεις βάλει ένα βαρύ φορτίο της ζωής πάνω στους αδύνατους ώμους σου, και θα γογγύζεις αδιάκοπα και θα οδύρεσαι κάτω από τα κτυπήματα της παροδικότητάς και του χωρισμού.

Η Πέμπτη Ζημιά: Θα έχεις μετατρέψει τα αγνά χαρίσματα του Ενός Οικτίρμονος Ραχμάν Αλλάχ όπως η νοημοσύνη, η καρδιά, η όραση και ο λόγος ικανότητα, που σου δόθηκαν για να κάνεις προετοιμασία για τα θεμέλια της παντοτινής ζωής και της αιώνιας ευτυχίας στη μέλλουσα ζωή, σε μία αποκρουστική μορφή, κατάλληλη για να σου ανοίξει τις Πύλες της Κολάσεως.

Τώρα θα κοιτάξουμε να πουλήσουμε. Είναι  άραγε τόσο δύσκολο ώστε πολλοί άνθρωποι αποφεύγουν τη πώληση;

Με κανένα τρόπο! Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Διότι τα όρια του επιτρεπτού (Χαλάλ) είναι εκτενή, και είναι απολύτως ικανοποιητικά για τις επιθυμίες του ανθρώπου. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη για παρεισδύσεις στο απαγορευμένο (Χαράμ). Ενώ τα θεία καθήκοντα που επιβάλλονται είναι ελαφρύ και λίγα σε αριθμό. Το να είσαι ο δούλος και ο στρατιώτης του Αλλάχ είναι μια απερίγραπτα ευχάριστη τιμή. Και το καθήκον κάποιου είναι, απλά να ενεργεί και να ξεκινά τα πάντα στο όνομα του Αλλάχ, όπως ένας στρατιώτης. Να παίρνει και να δίνει εκ μέρους του Αλλάχ. Να κινείται στο όνομα Του και στη σφαίρα της ευαρέσκειας Του και να βρίσκει ηρεμία. Και εάν πράξη λανθασμένα, να ζητήσει τη συγχώρησή Του, λέγοντας και ικετεύοντας:

«Ω Κύριε Ραμπ! Συγχώρησε τα σφάλματά μας, και δέξου μας για δούλους Σου. Κατέστησε μας ασφαλείς κατόχους της παρακαταθήκης Σου μέχρι να’ρθει η ώρα που θα αρθεί από μας. Αμήν!».

 
[1]. «Πράγματι ο Αλλάχ έχει εξαγοράσει από τους πιστούς τα άτομα (ναφς) και την περιουσία τους ώστε να έχουν ως αντάλλαγμα τον Παράδεισο» Κουράν, Ελ-Τέβμπε, 9:111