Ώ ανήμπορε άνθρωπε που παραπονιέσαι για την αρρώστια σου!

                                                ΔΕΚΑΤΗ ΤΡΙΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Ώ ανήμπορε άνθρωπε που παραπονιέσαι για την αρρώστια σου!

      Για μερικούς ανθρώπους η αρρώστια είναι ένας σημαντικός θησαυρός ένα από τα πιο πολύτιμα θεία δώρα. Κάθε άρρωστος μπορεί να αντιληφθεί την δική του αρρώστια κατά αυτό τον τρόπο.

      Η προκαθορισμένη ώρα του θανάτου δεν είναι γνωστή: Ο Ύψιστα Δίκαιος και Αληθής Αλλάχ (Χακκ) με την σοφία Του, με σκοπό να απαλλάξει τον άνθρωπο από απόλυτη απελπισία και απόλυτη απερισκεψία και να τον κρατήσει ανάμεσα στο φόβο και την ελπίδα ώστε να διαφυλάξει και αυτόν τον κόσμο και την μέλλουσα ζωή του, έχει κρύψει την προκαθορισμένη ώρα του θανάτου του. Εφόσον η προκαθορισμένη ώρα του θανάτου μπορεί να έρθει οποιαδήποτε στιγμή, εάν τσακώσει τον άνθρωπο σε φάση απερισκεψίας μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στην αιώνια ζωή του. Αλλά η αρρώστια διαλύει την απερισκεψία, κάνει κάποιον να στοχαστεί πάνω στο υπερπέραν, υπενθυμίζει τον θάνατο και έτσι προετοιμάζει τον εαυτό του. Μερικές αρρώστιες είναι τόσο επωφελές που αποφέρουν σε έναν άνθρωπο σε είκοσι μέρες ένα πνευματικό επίπεδο που διαφορετικά δεν θα μπορούσε να το αποκτήσει ούτε σε είκοσι χρόνια.

      Για παράδειγμα ανάμεσα στους φίλους μας υπήρχαν δύο νέοι -ο Αλλάχ να τους ελεήσει-. Ο ένας ήταν ο Σαμπρί από το χωριό Ιλάμα και ο άλλος ο Βεζιρζαντέ Μουσταφά από το Ισλάμκοϊ. Παρατηρούσα με κατάπληξη ότι αν και αυτοί οι δύο δεν μπορούσαν να γράφουν, ήτανε στη πρώτη όσο αφορά στην ειλικρίνεια και στην υπηρεσία της πίστης. Εγώ δεν γνώριζα την σοφία αυτού. Μετά τον θάνατο τους κατάλαβα ότι και οι δύο υπόφεραν από μια σοβαρή ασθένεια. Μέσω της καθοδήγησης εκείνης της αρρώστιας αντίθετα με τους υπόλοιπους αμελείς νέους που έχουν εγκαταλείψει τις θρησκευτικές τους υποχρεώσεις, αυτοί οι δύο έχοντας μεγάλη θεοσέβεια (Takwa) πραγματοποίησαν την πιο αξιότιμη υπηρεσία στην πίστη και πέτυχαν μια κατάσταση ωφέλιμη για τον παράδεισο. Και έτσι, με την θέληση του Αλλάχ, η στενοχώρια δύων χρόνων αρρώστιας τους έγινε η βάση εκατομμυρίων χαρούμενων χρόνων της αιώνιας ζωής τους. Εγώ τώρα καταλαβαίνω ότι οι προσευχές που μερικές φορές έκανα για την υγεία τους ήταν κατάρες ως προς αυτόν τον κόσμο. Εύχομαι, με το θέλημα του Αλλάχ οι προσευχές μου να έγιναν δεκτές για την υγεία τους στην επόμενη ζωή.

       Κατά συνέπεια, σύμφωνα με την πίστη μου αυτοί οι δύο κέρδισαν όφελος ίσο με αυτό που θα κέρδιζαν μέσα σε δέκα χρόνια ενεργώντας με θεοσέβεια (Takwa). Εάν όπως μερικοί νέοι είχαν βασιστεί στη νιότη τους και στην καλή υγεία τους και πετούσαν τους εαυτούς τους στην απερισκεψία και την ανηθικότητα, και ο θάνατος παρακολουθώντας τους να τους τσάκωνε ακριβώς πάνω στη βρωμιά των αμαρτιών τους, τότε -αντί αυτού του φωτεινού θησαυρού- θα είχαν μετατρέψει τους τάφους τους σε φωλιές σκορπιών και φιδιών.

       Εφόσον οι αρρώστιες περιλαμβάνουν τέτοια οφέλη, δεν πρέπει να παραπονιόμαστε για αυτές, αλλά να τις ανεχόμαστε με υπομονή και εγκαρτέρηση και ίσως με ευγνωμοσύνη, βασιζόμενοι στην απέραντη θεία ευσπλαχνία και έχοντας εμπιστοσύνη στο έλεός Του. 

ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Ώ άρρωστε που έχεις χάσει το φώς των ματιών σου!

     Εάν ήξερες το ιερό φώς και το πνευματικό μάτι που κρύβεται κάτω από τον καταρράκτη του ματιού ενός πιστού ανθρώπου θα ξεφωνούσες «Εκατό χιλιάδες ευχαριστώ στον Απόλυτο Συντηρητή και Πολυεύσπλαχνο Αλλάχ (Ραμπ-ι Ραχίμ)». Θα σου αφηγηθώ ένα επεισόδιο για να σου εξηγήσω αυτήν την αλοιφή. Είναι όπως ακολουθεί: 

     Μία φορά η θεία του Σουλεϊμάν από την Μπάρλα -που με εξυπηρετούσε για οχτώ χρόνια με μεγάλη αφοσίωση και προθυμία- έγινε τυφλή. Δίνοντας μου μια αξία εκατό φορές περισσότερο από ότι άξιζα αυτή η σωστή γυναίκα με έπιασε στην πόρτα του τζαμιού και μου ζήτησε να προσευχηθώ έτσι ώστε να επανέλθει η όρασή της. Έτσι λοιπόν και εγώ κάνοντας μεσολαβητή την μεγάλη θεοσέβεια της ευλογημένης αυτής σωστής γυναίκας ικετεύοντας είπα «Ώ Συντηρητή και Επιμορφωτή μου! (Ραμπ) Επανέφερε την όρασή της για χάρη της άξιας ειλικρινής πίστης που έχει!». Δύο μέρες αργότερα ένας οφθαλμίατρος από την πόλη Μπουρντούρ ήρθε και της επανέφερε την όραση. Σαράντα μέρες αργότερα πάλι έχασε την όρασή της. Εγώ στενοχωρήθηκα πολύ και προσευχήθηκα θερμά για αυτήν. Εύχομαι, με την θέληση του Αλλάχ, η προσευχή μου να έγινε δεκτή για την μεταθανάτιο ζωή της, ειδάλλως η προσευχή μου θα ήταν μια τελείως λανθασμένη κατάρα για αυτήν. Διότι είχαν μείνει σαράντα μέρες για τον θάνατο της. Μετά από σαράντα μέρες πέθανε. Ο Αλλάχ να την ελεήσει.

       Να λοιπόν εκείνη η συγχωρεμένη γυναίκα με αντίτιμο εκείνες τις σαράντα μέρες που θα αγνάντευε τους κήπους της Μπάρλα με λυπηρά, μελαγχολικά, ηλικιωμένα μάτια, κέρδισε στον τάφο της να αγναντεύει για σαράντα χιλιάδες μέρες τους κήπους του παραδείσου. Διότι η πίστη της ήταν δυνατή και η αφοσίωσή της έντονη.

    Ναι εάν ένας πιστός χάσει την όρασή του και μπει στον τάφο τυφλός -ανάλογα με το επίπεδο της πίστης του- θα μπορεί να παρακολουθεί τον πνευματικό κόσμο του φωτός πιο πολύ από ότι οι άλλοι εντάφιοι. Όπως εμείς βλέπουμε πολλά πράγματα σε αυτόν τον κόσμο και οι πιστοί που είναι τυφλοί δεν τα βλέπουν, εάν αυτοί αναχωρήσουν με πίστη θα βλέπουν σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι άλλοι στους τάφους τους. Σαν να βλέπουν μέσα από τα πιο δυνατά τηλεσκόπια θα βλέπουν και θα ατενίσουν τους κήπους του παραδείσου όπως στο σινεμά, ανάλογα με το επίπεδό της πίστης τους.

       Να λοιπόν, με ευχαριστίες και υπομονή μπορείς να βρεις κάτω από το καταρράκτη του τωρινού σου ματιού ένα πνευματικό μάτι γεμάτο με φώς, με το οποίο ενώ είσαι κάτω από τη γη μπορείς να βλέπεις και να ατενίσεις τον παράδεισο πάνω από τους ουρανούς. Και αυτό που θα ξεσκεπάσει το κάλυμμα από το μάτι σου, ο οφθαλμίατρος που θα σε κάνει να κοιτάξεις με αυτό το μάτι, είναι το Πάνσοφο Κουρ’ άν.