Τέταρτη Ευφυόλογη Ένδειξη
Τέταρτη Ευφυόλογη Ένδειξη:
Τα θέματα περί του αγνώστου τα οποία έχει γνωστοποιήσει και προειδοποιήσει ο Ένδοξος Απόστολος (Σ.Α.Ου) με την υπαγόρευση του Παντογνώστη, Αλ`λάμου-λ Γκουγιούμπ Αλλάχ είναι απειράριθμα. Στον Εικοστό Πέμπτο Λόγο, περί την εκπληκτικότητα και θαυματουργικότητα του Κουρ’άν, έχουμε επιδείξει την ποικιλία αυτών των θεμάτων και τα έχουμε επεξηγήσει και αποδείξει σε κάποιο βαθμό, γι’αυτό λοιπόν αναθέτοντας τις προειδοποιήσεις Του περί του παρελθόντος και περί των προηγούμενων Προφητών και περί της θεϊκής πραγματικότητας και περί της πραγματικότητας της οντότητας και περί της πραγματικότητας του Ουράνιου Κόσμου, στον προαναφερόμενο Εικοστό Πέμπτο Λόγο, δεν θα αναφερθούμε εδώ προς το παρόν.
Θα επισημάνουμε μόνο κάποια αποσπασματικά παραδείγματα από τα πάρα πολλά ακράδαντα προμηνύματα Του, σχετικά με τα περιστατικά που θα συναντήσουν στο μέλλον οι πιστοί Του και αυτά που θα συνέβουν στην οικογένεια (Âl-i Beyt) και στους ακολούθους Του μετά τον αποχωρισμό του Ίδιου. Και για να κατανοηθεί εξ’ολοκλήρου αυτή η αλήθεια, θα δηλώσουμε εισαγωγικά έξι αρχές:
Πρώτη Αρχή: Αν και κάθε τρόπος και στάση του Ένδοξου Απόστολου (Σ.Α.Ου) μαρτυρούν την πίστη του και την Προφητεία του, δεν είναι απαραίτητο κάθε τρόπος και στάση του να είναι εκπληκτική. Διότι ο Ύψιστος Ο Αληθές και Δίκαιον Χακκ Αλλάχ τον έχει στείλει με μορφή ανθρώπου, ώστε να είναι καθοδηγητής στην κοινωνική ζωή και στις πράξεις και συμπεριφορές που θα αποφέρουν την επίγεια και μετά θανάτου ευτυχία, και να είναι ηγέτης και να δείξει την υπέροχη τέχνη του Κυρίου-Συντηρητή Ραμπ Αλλάχ και τη κατανομή της θείας δύναμης Του που έγκειται στα τετριμμένα και κοινά, καθένα από τα οποία αποτελεί θαύμα της θείας δύναμης. Εάν στις ενέργειες του δεν ήταν ανθρώπινος αλλά πανώριος, δε θα ήταν αυτοπρόσωπος ηγέτης, καθοδηγητής, δε θα ήταν δυνατό να διδάξει με τις πράξεις, τις στάσεις, τρόπους και τη συμπεριφορά του.
Όμως για να αποδείξει μόνο την Προφητεία του προς τους επιμένοντες άπιστους, ενεργούσε θαυματουργά και εις την ανάγκη ενίοτε έδειχνε θαύματα. Ωστόσο δεν εκφαίνονταν θαύματα σε βαθμό υποχρεωτικής αναγνώρισης της Προφητείας, σύμφωνα με το μυστήριο της επιδοκιμασίας, της πρότασης και του εμπειρισμού! Διότι, το μυστήριο της επιδοκιμασίας και η σοφία της πρότασης, χρίζει την πρόκληση της διάνοιας ανοίγοντας της μια πόρτα, αλλά όχι καταπατόντας την επιλογή της. Εάν είχαν ολοφάνερο και ξεκάθαρο τρόπο, τότε η διάνοια δε θα είχε επιλογή. Και ο Αμπού Τζεχήλ[i] θα παραδεχόταν την αλήθεια, όπως ο Αμπού Μπάκρ[ii]. Η δοκιμασία και η πρόταση, δε θα είχε κανένα νόημα. Τότε το κάρβουνο και το διαμάντι θα παραμείνουν στο ίδιο επίπεδο.
Είναι αξιοθαύμαστο ότι: Παρόλο που, χωρίς υπερβολή, χιλίων ειδών άνθρωποι με χιλιάδες τρόπους- ο καθένας βλέποντας ένα θαύμα Του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ , (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) ή ένα Προφητικό τεκμήριο ή ένα Του λόγο ή το πρόσωπο Του ή μια ένδειξη σαν κι αυτά, τους ήταν αρκετό για να πιστέψουνε. Τώρα, κάποιοι κακόμοιροι άνθρωποι παρεκκλίνουν στην απιστία, σαν να μην φτάνουν αυτά τα χιλιάδες Προφητικά τεκμήρια που έδωσαν πίστη στους χιλιάδες διαφορετικούς ανθρώπους.
Δεύτερη Αρχή: Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ , (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) είναι άνθρωπος, με βάση την ανθρωπότητα συμπεριφέρεται ως άνθρωπος; είναι και Απόστολος, με βάση την Αποστολικότητα είναι διερμηνέας και εκπρόσωπος του Ύψιστου Ο Αληθές και Δίκαιον Χακκ Αλλάχ. Η αποστολή Του βασίζεται στην Αποκάλυψη. Η Αποκάλυψη έχει δύο πτυχές:
Η πρώτη είναι η «Άμεση Αποκάλυψη», στην οποία ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ , (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) είναι μόνο και μόνο διερμηνέας, κήρυκας και δεν έχει καμία παρέμβαση. Όπως το Κουρ’άν και κάποιες υπαγορεύσεις (ehadis-i kudsi).
Η δεύτερη είναι η «Έμμεση Αποκάλυψη». Η ουσία και η σύνοψη αυτού του μέρους βασίζεται στην Αποκάλυψη και στο Θείο Φωτισμό του, όμως οι λεπτομέρειες και η περιγραφή ανήκει στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του). Ο Άχμεντ Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) έχοντας λάβει τη σύνοψη και ουσία ενός γεγονότος εξ’αποκαλύψεως, το επεξηγεί βασιζόμενος πάλι στην Αποκάλυψη ή στο Θείο Φωτισμό, και επεξηγεί, με βάση τη δική Του αντίληψη. Την περιγραφή και την ανάλυση, την οποία κάνει με δική του κρίση, τη δηλώνει ως καθήκον της Αποστολικότητας με τη θεϊκή υποστήριξη (kuvve-i kudsıye), ή ως άνθρωπος, αναλόγως το επίπεδο της κοινής γνώμης, τα ήθη και τα έθιμα.
Εξ’αυτού δεν μπορούμε να δούμε ως «Άμεση Αποκάλυψη» όλες τις λεπτομέρειες στο σύνολο των Χαντίθi. Στις απαραίτητες σκέψεις και πράξεις της ανθρωπότητας Του δεν επιζητείται τα μεγαλοπρεπή έργα της Αποστολικότητας. Εφόσον κάποια γεγονότα Του αποκαλύπτονται συνοπτικά και Αυτός περιγράφει με δική του κρίση και με τρόπο ευνόητο στο κοινό, κάποιες φορές χρειάζεται ερμηνεία ή και επεξήγηση στους παρομοιοτισμούς και τις δυσκολίες αυτής της περιγραφής. Διότι υπάρχουν κάποιες πραγματικότητες, οι οποίες με αναλογικό τρόπο προσεγγίζουν την κατανόηση. Όπως, για παράδειγμα μια φορά, ενώπιον του Προφήτη, ακούστηκε ένας υπόκωφος ήχος. Κήρυξε πως: «Αυτός ο θόρυβος έρχεται από μια πέτρα, η οποία επί εβδομήντα χρόνια κατρακυλούσε και τώρα έπεσε στον πάτο της κολάσεως». Μετά από μια ώρα, ήρθε μια είδηση πως ένας υποκριτής (Mounafik) που ήταν εβδομήντα χρονών, πέθανε και πήγε στην κόλαση[1]. Και αυτό ανέδειξε το νόημα του γεγονότος που με μια εύθετη αντιπροσώπευση δήλωσε ο Άχμεντ Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ , (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του).
Τρίτη Αρχή: Οι ειδήσεις που μεταδίδονται, εάν είναι “Λίαν διαδεδομένη είδηση” (tevatür), τότε είναι σίγουρες. Οι λίαν διαδεδομένες ειδήσεις είναι δύο ειδών (Υποσημείωση)[2]: Το πρώτο είναι η «Η σαφής διαδεδομένη είδηση /(sarih tevatür)» και το δεύτερο είναι η «Η πνευματικά (ηθικά) διαδεδομένη είδηση / (manevi tevatür)».
Και η πνευματικά (ηθικά) διαδεδομένη είδηση είναι δύο ειδών: Η μια είναι «σιωπηλή». Με τη σιωπή δηλαδή που δηλώνει συγκατάθεση. Για παράδειγμα: Εάν ένας άντρας γνωστοποιήσει ένα περιστατικό υπό την όψη ενός πλήθος και το πλήθος, δεν τον διαψεύσει, αλλά ανταποκριθεί με σιωπή, είναι σαν να το παραδέχεται. Ιδιαίτερα εάν το πλήθος αυτό είναι μια κοινότητα, η οποία είναι ενδιαφερόμενοι του αναφερόμενου περιστατικού, επιπλέον μια κοινότητα προδιατεθειμένη να επικρίνει, δεν παραδέχεται ούτε ένα λάθος και απορρίπτει ισχυρά το ψέμα, τότε βεβαίως και η σιωπή της είναι μια ισχυρή απόδειξη της ύπαρξης αυτού του περιστατικού.
Το δεύτερο είδος της πνευματικά (ηθικά) διαδεδομένης είδησης είναι ότι: Φημολογείται η είδηση ενός περιστατικού, όπως για παράδειγμα «διακόσιοι άντρες έχουν χορτάσει με έναν οκά τροφή» που όμως ο καθένας από τους μεταδότες εκφράζει την είδηση του περιστατικού με διαφορετικό τρόπο, όμως στο σύνολο τους όλοι συμφωνούν στην ύπαρξη του ίδιου περιστατικού. Η ύπαρξη του ακέραιου αυτού περιστατικού είναι είδηση ως προς το ήθος του νοήματος και είναι σίγουρη. Η μορφολογική διαφορά δεν είναι επιζήμια.
Επίσης κάποιες φορές είναι δυνατόν, μια είδηση η οποία προέρχεται μόνο από έναν άντρα, η μια πλευρά της, υπό κάποιες συνθήκες, να δηλώνει σιγουριά σαν να είναι λίαν διαδεδομένη. Επίσης κάποιες φορές είναι δυνατόν, μια τέτοια “μονόπλευρη είδηση” να δηλώνει σιγουριά με εξωτερικές ενδείξεις.
Να λοιπόν, οι μεταδόσεις σ’εμάς, των θαυμάτων και των τεκμηριών της προφητείας του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) -στην πλειονότητα τους- είναι σύμφωνα με λίαν διαδεδομένες ειδήσεις, ή σαφές, ή πνευματικές (ηθικές), ή σιωπηλές. Και ένα μέρος απ’ αυτά είναι με μονόπλευρες ή μονομελής ειδήσεις. Όμως από τη στιγμή που έχουν αξιολογηθεί υπό ορισμένες συνθήκες και έχουν αναγνωριστεί από τους ειδήμονες των Χαντίθi, πρέπει να είναι σίγουρες όπως και οι υπόλοιπες λίαν διαδεδομένες ειδήσεις. Ναι οι διερευνούντες ειδήμονες των Χαντίθ, όπως οι Χάφις (Οι οποίοι έχουν αποστηθίσει στη μνήμη τους όλο το Κουρ’άν) οι χιλιάδες διερευνόντες ειδήμονες που έχουν αποστηθίσει στη μνήμη τους τουλάχιστον εκατό χιλιάδες Χαντίθi, και τέτοιοι θεοσεβής ειδήμονες, οι οποίοι επί πενήντα χρόνια έχουν εκπληρώσει την πρωινή προσευχή τους (Σαλατ`ουλ Φέτζρ – Salat’oul Fetzr) με το Βουντού (Wudu) της προηγούμενης νυχτερινής προσευχής (Σαλατ`ούλ Ίσα-Salat’oul Isha), δηλαδή προσευχόμενοι όλη τη νύχτα, και σοφοί και ιδιοφυείς της επιστήμης του Χαντίθi όπως καταρχάς ο Μπουχάρι (Bukhari) και ο Μούσλιμ (Muslim), οι οποίοι κατέχουν τα πιο έγκυρα βιβλία τον χαντίθi (από τα έξι πιο πιστά βιβλία του Kουtουb-ου Sitte-i Hadisiye), εφόσον αυτοί έχουν επαληθεύσει και αναγνωρίσει τις μονόπλευρες ή μονομελής ειδήσεις τότε δεν απολείπονται σε βεβαιότητα από τις λίαν δεδομένες ειδήσεις. Ναι, οι διερευνόντες της επιστήμης του χαντίθi και οι ειδήμονες της έχουν αποκτήσει τόση ιδιαιτερότητα στα χαντίθi και έχουν εξοικειωθεί και εξειδικευτεί με τον εκφραστικό τρόπο, την εκφραστική μορφή και το υψηλό ύφος του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ , (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), ώστε διακρίνουνε μέσα από εκατό χαντίθi, αυτά τα οποία είναι κατασκευασμένα, δηλαδή πλαστά (Mevzu). “Αυτό δεν είναι χαντίθi, δεν είναι λόγος του Προφήτου” λέγοντας το απορρίπτουν. Σαν έναν σαράφη, γνωρίζουν την ουσία του χαντίθi και δεν τους είναι δυνατόν να το συγχύσουν με οποιοδήποτε άλλο λόγο. Μόνο κάποιοι διερευνόντες όπως ο Ίμπν αλ-Τζαουζή (Ibn al-Jawzi), έχουν υπερβάλλει την επίκριση και έχουν δηλώσει “πλαστά-mevzu” κάποια “αληθινά-sahih” χαντίθ. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι το νόημα κάθε κατασκευασμένου - πλαστού λόγου είναι λάθος, αλλά σημαίνει μόνο ότι “Αυτός ο λόγος δεν είναι “χαντίθ” - δηλαδή του Προφήτου”.
Ερώτηση: Ποιο το όφελος του διαδοχικού τίτλου (των χαντίθ) που αναφέρετε περιττά λέγοντας “απ’αυτόν, απ’αυτόν, απ’αυτόν” όταν πρόκειται για ένα γνωστό περιστατικό;
Απάντηση: Πολλά είναι τα οφέλη του. Για παράδειγμα, ένα απ’αυτά είναι ότι με τη διαδοχή επιδεικνύεται η συμφωνία των αναφερόμενων στον τίτλο αξιόπιστων, αφοσιωμένων ειδημόνων των χαντίθ, πάνω σ’αυτό το θέμα. Είναι σαν ο κάθε ένας από τους συμπεριλαμβανόμενους ηγέτες στον διαδοχικό κύκλο να υπογράφουνε την απόφαση του συγκεκριμένου χαντίθ και σαν να σφραγίζουνε την αλήθεια του λόγου αυτού.
Ερώτηση: Γιατί τα γεγονότα περί θαυμάτων δεν έχουν μεταδοθεί με κρισιμότητα και με σημαντικότητα με πολλαπλούς τρόπους, όπως οι άλλοι υποχρεωτικοί νόμοι της σαρία;
Απάντηση: Διότι η πλειοψηφία των ανθρώπων τις πιο πολλές φορές έχουν ανάγκη τους περισσότερους ισλαμικούς κανόνες (σαρία). Αυτός ο κανόνας ενδιαφέρει όλα τα πρόσωπα- όπως το ιερό καθήκον που όλοι υποχρεωτικά πρέπει να εκτελέσουνε (Φάρζ-ι Άϊν - Farz-ı Ayn). Τα θαύματα όμως δεν είναι αναγκαία στον καθένα. Και αν υπάρχει ανάγκη είναι ικανοποιητικό να ακουστεί μια φορά. Είναι αρκετό να τα γνωρίζει ένα μέρος ανθρώπων -όπως τα ιερά καθήκοντα που εκτελούνται από κάποιους πιστούς και οι υπόλοιποι απαλλάσσονται από την ευθύνη αυτών (Φάρζ-ι Κιφαϊέ - Farz-ı Kifaye).
Γι’αυτό το λόγο λοιπόν, καμιά φορά παρόλο που η ύπαρξη και η εμφάνιση ενός θαύματος είναι δέκα φορές πιο βέβαιη από την ύπαρξη ενός κανόνα, οι μεταδότες του θαύματος είναι ένας ή δύο, ενώ οι μεταδότες του κανόνα είναι δέκα και είκοσι.
Τέταρτη Αρχή: Κάποια από τα περιστατικά που προμηνύει από το μέλλον ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) δεν είναι συγκεκριμένα περιστατικά, αλλά είναι κάποια επαναλαμβανόμενα γενικά περιστατικά, τα οποία γνωστοποιεί με μια συγκεκριμένη μορφή. Όμως ένα περιστατικό έχει πολλές όψεις. Κάθε φορά Αυτός δηλώνει μία όψη του. Έπειτα ο μεταδότης του χαντίθi συνενώνει όλες τις όψεις και φαίνεται σαν να υπάρχει αντίθεση.
Για παράδειγμα: Υπάρχουν διάφορες μεταδόσεις σχετικά με τον εξοχότατο Μάχντι (Mahdi). Οι λεπτομέρειες και οι περιγραφές είναι διαφορετικές. Όπως όμως έχει αποδειχτεί σε ένα κλάδο του Εικοστού Τέταρτου Λόγου, ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ , (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) βασιζόμενος στην αποκάλυψη, για να διατηρήσει την πνευματική δύναμη των πιστών σε κάθε αιώνα, και για να μην πέσουνε σε απελπισία απέναντι σε τρομερά γεγονότα, επίσης για να συνάψει πνευματικά τους πιστούς στην οικογένεια του (Âl-i Beyt), - οι οποίοι είναι λαμπεροί διάδοχοι του ισλαμικού κόσμου-, έχει προμηνήσει τον Μάχντι. Όπως τον Μάχντι της τελευταίας εποχής (πριν τη Δευτέρα παρουσία), κάθε αιώνας έχει βρει έναν Μάχντι ή και πολλούς Μάχντι από την οικογένεια του (Âl-i Beyt). Και μάλιστα έχει βρει έναν Μάχντι που κατέχει πολλά από τα χαρακτηριστικά του μεγάλου Μάχντι μέσα στο χαλιφάτο των Αμπασίδων, οι οποίοι θεωρούνται από την οικογένεια του (Âl-i Beyt). Έτσι λοιπόν, τα χαρακτηριστικά και τα προσόντα κάποιων αρχηγετών, τα οποία μοιάζουν με του μεγάλου Μάχντι, όπως κάποιοι Χαλίφηδες και κάποιοι μεγάλοι πνευματικοί ηγέτες, που έχουν έρθει πριν από τον μεγάλο Μάχντι, έχουν συγχυστεί και μπερδευτεί με τα χαρακτηριστικά του πραγματικού Μάχντι και οι μεταδόσεις έχουν έρθει σε αντίθεση.
Πέμπτη Αρχή: Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ , (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) κατά το εδάφιο
لاَ يَعْلَمُ الْغَيْبَ اِلاَّ اللَّهُ
Μόνο ο Αλλάχ- και κανένας άλλος – γνωρίζει το άγνωστο [3]
δεν γνώριζε το άγνωστο από μόνος του, αλλά ο Ύψιστος Ο Αληθές και Δίκαιον Χακκ Αλλάχ, του ανήγγειλε και αυτός ανάγγελνε. Ο Ύψιστος Ο Αληθές και Δίκαιον Χακκ Αλλάχ είναι Πάνσοφος Χακίμ και είναι Παν-Οικτίρμον Ραχίμ. Η σοφία και η ελεημοσύνη Του χρήζει την υπόκρυψη των περισσότερων αγνώστων, θέλει να είναι κρυφά και αόριστα. Διότι σ’αυτή τη ζωή είναι περισσότερα τα πράγματα που δεν αρέσουν στον άνθρωπο. Είναι τραγικό να τα ξέρει πριν την πραγματοποίηση τους. Γι’ αυτό το μυστήριο λοιπόν, ο θάνατος και το μοιραίο έχουν μείνει αόριστα, ακόμα και οι συμφορές που θα συναντήσει ο άνθρωπος έχουν μείνει κάτω από την κουρτίνα του αγνώστου.
Επειδή λοιπόν, η Σοφία και η Ευσπλαχνία του Απόλυτου Συντηρητής και Επιμορφωτή Ραμπ Αλλάχ επιβάλλεται ως άνω, για να μην πληγωθεί ο πολύ ευαίσθητος οίκτος του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ , (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) απέναντι στους πιστούς του (Ουμμά, Oumma), για να μην θιχτεί η έντονη στοργή Του απέναντι στην οικογένεια και τους ακολούθους του, είναι δέων της Σοφίας και της Ελεημοσύνης να μην αποκαλυφθούν εξολοκλήρου και με λεπτομέρειες τα δεινά γεγονότα (Υποσημείωση)[4] που θα συμβούν στους πιστούς (Ουμμά, Oumma) στους ακόλουθους και στην οικογένεια του μετά την αποβίωση του. Όμως πάλι για κάποιους σκοπούς Tου έχει υπαγορεύσει - όχι όμως με τραγικό τρόπο -τα σημαντικά γεγονότα. Και Αυτός τα έχει ανακοινώσει.
Επιπλέον, Του έχει υπαγορεύσει τα ευχάριστα γεγονότα, εν μέρει συνοπτικά και εν μέρει λεπτομερειακά. Και Aυτός τα έχει ανακοινώσει. Και αυτές τις ανακοινώσεις και ειδοποιήσεις Του μας έχουν μεταδώσει με βεβαιότητα οι Άγιοι ειδήμονες του χαντίθ, οι οποίοι πράττουν με υψηλότατο βαθμό Θεοσέβειας και δικαιοσύνης και πιστότητας, και φοβούνται έντονα από την απειλή του χαντίθ:
وَمَنْ كَذَبَ عَلَىَّ مُتَعَمِّدًا فَلْيَتَبَوَّاْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ
«Όποιος συνειδητά αποδίδει σ’εμένα ψέμα, ας ετοιμαστεί για τη θέση του στην Κόλαση»[5] και αποφεύγουν σφοδρά την έντονη απειλή του εδαφίου του Κουρ’άν.
فَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَى اللَّهِ
Πιο απάνθρωπος και τυραννικός απ’αυτόν που ψεύδει στο όνομα του Αλλάχ, ποιος υπάρχει;[6]
Έκτη Αρχή: Ο χαρακτήρας και τα προτερήματα του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ , (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) έχουν γραφτεί μέσω του Σιγέρ και της Ιστορίας. Τα περισσότερα προτερήματα και οι συμπεριφορές του όμως προέρχονται από την ανθρωπότητα Του. Εντούτοις, η πνευματική -προσωπικότητα και η ιερή ιδιαιτερότητα εκείνου του Ευλογημένου Ατόμου- είναι τόσο υψηλού βαθμού και τόσο λαμπερή, που τα προτερήματα και τα χαρακτηριστικά που επισημαίνονται στο Σιγέρ και την Ιστορία δεν είναι και δεν ταιριάζουν σ’ αυτή την υψηλότατη προσωπικότητα και δεν προσδίδουν την υψηλή αυτή αξία. Διότι κατά το νόημα του μυστηρίου ότι «Ο υπαίτιος είναι σαν αυτουργός»: κάθε μέρα, ακόμα και τώρα, ένα μεγάλο προσκύνημα -όσο τα προσκυνήματα όλων των πιστών Tου (Ουμμά, Oumma)- προστίθεται στη σελίδα της εξοχότητας Του. Έτσι όπως έχει κατακτήσει ατελείωτες θεϊκές ευλογίες με απεριόριστους τρόπους και με απέραντα χαρίσματα, έτσι και κάθε μέρα αποκτά τις δεήσεις και ευχές όλων των πιστών Του.
Η απόλυτη ιδιαιτερότητα και η πραγματική εξοχότητα εκείνου του Ευλογημένου Ατόμου, που είναι ο ιδανικότερος καρπός και αποτέλεσμα του σύμπαντος και ο διερμηνέας και αγαπημένος του Δημιουργού (Χάλικ) του Σύμπαντος, δεν είναι δυνατόν να συμπεριληφθεί ολοσχερώς στους ανθρώπινους τρόπους και τις συμπεριφορές που περιγράφεται στο Σιγέρ και στην Ιστορία. Για παράδειγμα: Ένα Ευλογημένο Άτομο, που στην διαμάχη του Μπάντρ, οι Αρχάγγελοι Τζεμπραίλ (Γαβριήλ) και Μικαίλ (Μιχαήλ), βρίσκονταν κοντά του σαν δύο σωματοφύλακες[7], δεν μπορεί να ταιριαστή με την κατάσταση που δείχνει μια διαφωνία ανάμεσα σ’αυτόν και σ’έναν Βεδουίνο (Μπεντεβί, Βedevi - νομαδικός) Άραβα τον Χουζέϊμε για μια αγοραπωλησία αλόγου μέσα στην αγορά[8].
Για να μη γίνει λάθος λοιπόν, κάθε φορά με το άκουσμα κάποιων κοινών ανθρώπινων χαρακτηριστικών Του, πρέπει να σηκώσουμε το κεφάλι και να δούμε την πραγματική ιδιαιτερότητα, τη λαμπερή πνευματική Του προσωπικότητα, η οποία βρίσκεται στο επίπεδο Προφητείας. Ειδάλλως, θα καταλήξουμε η σε ασέβεια η σε αμφισβήτηση. Άκου το παρακάτω παράδειγμα που εξηγεί αυτό το μυστήριο:
Για παράδειγμα το κουκούτσι ενός χουρμά. Φυτεύοντας το μέσα στο χώμα, ανοίγει και γίνεται ένα καρποφόρο δέντρο, και όσο πάει μεγαλώνει.
Ή ακόμη το αυγό ενός παγωνιού, δίνοντας θέρμη σ’ αυτό, βγαίνει ένα νεαρό παγώνι, και όσο πάει αυτό μεγαλώνει και ομορφαίνει.
Υπάρχουν ιδιότητες που ανήκουν στο κουκούτσι και στο αυγό, επίσης πολλά λειτουργήματα μέσα σ’αυτά. Στο δέντρο και στο πουλί που εκπορεύτηκαν από αυτά, υπάρχουν πιο υψηλά προσόντα και ιδιότητες σε σχέση με τα κοινά χαρακτηριστικά του κουκουτσιού και του αυγού.
Τώρα για τη σωστή κατανόηση αυτών των προτερημάτων, ο άνθρωπος κάθε φορά που κάνει λόγο περί αυτών, πρέπει να συνάψει τις ιδιότητες του κουκουτσιού και του αυγού με αυτές του δέντρου και του πουλιού και για την καλύτερη προσέγγιση του μυαλού, πρέπει κάθε φορά να στρέφει το βλέμμα του από το κουκούτσι στο δέντρο και από το αυγό στο πουλί. Αλλιώς λέγοντας «πήρα 10 κιλά χουρμάδες από ένα δράμι σπόρο» ή «αυτό το αυγό είναι άρχοντας των πουλιών» θα παρεκτραπεί σε διάψευση και απάρνηση.
Έτσι ακριβώς, η ανθρωπότητα του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) μοιάζει μ’αυτό το σπόρο και το αυγό. Ενώ η ουσία του, που λάμπει με την αποστολή της Προφητείας, είναι σαν το δέντρο ‘Τουμπά’ και το ‘Πουλί της ευτυχίας’ (Tayr-ı Humayun) του Παραδείσου, που συνεχώς τελειοποιείται. Επομένως, όταν κάποιος συλλογιζόταν το πρόσωπο εκείνο που μέσα στην αγορά διαπραγματεύεται με έναν Βεδουίνο, πρέπει να οραματίζεται τη εκθαμβωτική του προσωπικότητα, που αφήνοντας πίσω των Αρχάγγελο Τζεμπραίλ (Γαβριήλ), πάνω στο Ρεφρέφ(Refref) έσπευσε στο Κάμπ-ι Καβσέϊν. Ειδάλλως, ή θα πράξει ασέβεια, ή το “νέφσ-ι εμμάρε” (το άτομο) του δε θα τον πιστέψει.
[1] Muslim, Janna 31; Musnad iii, 341,346.
[2] (Υποσημείωση): Σε αυτή την επιστολή η λέξη “tevatür” δεν έχει την έννοια της φήμης, όπως στα τούρκικα, αλλά δηλώνει την ισχυρή είδηση, στην οποία δεν υπάρχει δυνατότητα να είναι ψέμα, είναι η είδηση που δηλώνει την αλήθεια.
[3] (Κουρ’άν, Σούρα Ελ- Νέμλ,27:65).
[4] (Υποσημείωση): Ένα τεκμήριο -για να μην πληγωθεί η πολλή αγάπη και στοργή του απέναντι στην Αϊσα-ι-Σιντικά ότι δεν έχει ενημερωθεί εντελώς ο Άχμεντ Σάλλελλαχου Αλεïχί Ουεσελλέμ , (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) στο περιστατικό Τζεμέλ θα βρίσκεται η Αϊσα έχει πει στις Αγνές Συζύγους «μακάρι να γνώριζα ποια θα βρεθεί σε εκείνο το γεγονός». Όμως μετά, αφού είχε ενημερωθεί ελαφρώς, έχει πει στον Εξοχότατο Αλή (Ο Αλλάχ πάντα ήταν ικανοποιημένος μαζί του): Εάν συμβεί κάτι ανάμεσα σε σένα και την Αϊσά, فَارْفَقْ وَ بَلِّغْهَا مَاْمَنَهَا να είσαι στοργικός μαζί της και να την πας σε ασφαλές μέρος*.
* Μusnad vi, 393; Bayhaqi, Dala`il al-Nubuwwa vi, 410; al-Haythami, Majma al-Zawa`id vii,234.
[5] Bukhari, Ilm 38; Muslim, Zuhd 72.
[6] (Κορ`άνι, Σούρα Ελ- Ζουμέρ,39:32).
[7] Bukhari, Mahgazi 11
[8] Abu Da`vud, Aqdiyya 20; Musnad v, 215.