Η Πρώτη Εξέχουσα Θέση ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ – ΠΡΩΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

Η Πρώτη Εξέχουσα Θέση

ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ – ΠΡΩΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

 [Μπισμιλλάχιρραχμάνιρραχίμ- (Στο όνομα του Αλλάχ, του Πολυεύσπλαχνου Ραχμάν, του  Οικτίρμονος Ραχίμ) ]

اِنَّ الصَّلٰوةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَوْقُوتًا

« Είναι βέβαιο ότι οι Προσευχές (Σαλά -Ναμάζ) επιβάλλονται (είναι Φαρζ) ) στους πιστούς σε προκαθορισμένες ώρες.»  Κουράν, Ελ Μπάκαρα 4:103.

ΚΑΠΟΤΕ, ένας άντρας μεγάλος σε ηλικία, σωματική διάπλαση και αξίωμα μου είπε: «Είναι  καλές οι προσευχές (Σαλά -Ναμάζ), όμως το να τις εκτελεί κανείς καθημερινά, πέντε φορές, είναι υπερβολικό. Μια που δεν τελειώνουν ποτέ καταντά εξαντλητικό».

Αρκετό καιρό αργότερα που ο άντρας αυτός είπε τα λόγια αυτά, αφουγκράστηκα τον εαυτό μου (το ναφς μου) και τον άκουσα να λέει τα ίδια ακριβώς πράγματα. Τον εξέτασα και αντιλήφθηκα ότι μέσα από το αυτί της οκνηρίας, έπαιρνε το ίδιο μάθημα από το σατανά. Τότε κατάλαβα ότι εκείνος ο άντρας είχε πει εκείνα τα λόγια εξ’ ονόματος όλων των φθοροποιών ψυχών, ή είχαν υπαγορευτεί. Έτσι και εγώ τότε είπα : «Μια που ο εαυτός μου (το ναφς μου) επιβάλλεται στο κακό, ένας ο οποίος δε σωφρονίζει τον δικό του εαυτό δε μπορεί να σωφρονίσει τους άλλους. Τότε, θα ξεκινήσω με τον δικό μου εαυτό (το ναφς)».

Είπα: Ω εαυτέ μου (ναφς)!  Άκουσε προσεκτικά τις ακόλουθες πέντε «Προειδοποιήσεις» σε απάντηση προς αυτά τα λόγια που εκστόμισες με βαριά άγνοια, μέσα από την κλίνη της τεμπελιάς,  και τον ύπνο της απερισκεψίας.

●  ΠΡΩΤΗ  ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Ω εαυτέ (ναφς) μου άθλιε! Είναι μήπως αιώνια η ζωή σου; Μήπως έχεις κανένα αδιάσειστο τεκμήριο που να αποδεικνύει ότι θα ζήσεις έως τον επόμενο χρόνο, ή ακόμη και ως αύριο;  Εκείνο που σου προκαλεί πλήξη είναι το ότι φαντάζεσαι πως θα ζήσεις για πάντα. Διαμαρτύρεσαι λες και θα παραμείνεις σε αυτόν τον κόσμο για να διασκεδάζεις παντοτινά. Εάν είχες αντιληφθεί ότι η ζωή σου είναι σύντομη και ότι αναχωρεί ανώφελα, σίγουρα το γεγονός αυτό  δε θα σου προκαλούσε ανία, αλλά θα διέγειρε μέσα σου μια γνήσια προθυμία και μια ευχάριστη απόλαυση για να ξοδέψεις μίαν ώρα από τις είκοσι-τέσσερις από αυτήν σε μία εξαίρετη, ευάρεστη, απλή και ελεήμονα πράξη υπηρεσίας [προς τον Αλλάχ] η οποία είναι ένας τρόπος να κατακτήσεις την αληθινή ευτυχία της αιωνίου ζωής.

●    ΔΕΥΤΕΡΗ  ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Ω εαυτέ (ναφς) μου κοιλιόδουλε! Κάθε μέρα τρως ψωμί, πίνεις νερό και αναπνέεις αέρα συνέχεια, μήπως αυτά σου προκαλούν πλήξη; Όχι βέβαια, διότι η ανάγκη επαναλαμβάνεται, και αυτό που αισθάνεσαι δεν είναι πλήξη, αλλά ικανοποίηση. Εφόσον είναι έτσι τότε, και οι πέντε καθημερινές προσευχές (Σαλά -Ναμάζ) δεν πρέπει να σου προκαλούν πλήξη, διότι έλκουν και χορηγούν την τροφή της καρδιάς μου, το ύδωρ της ζωής του πνεύματος μου, και την πνοή των οξυδερκών θείων διανοητικών μου δυνάμεων τα οποία είναι οι ανάγκες των συντρόφων σου στον οίκο του σώματος μου. 

Ναι, τα μέσα συντήρησης και η δύναμη μιας καρδιάς που πλήττεται με άπειρες οδύνες και θλίψεις και αιχμαλωτίζεται από άπειρες απολαύσεις και ελπίδες, μπορούν να βρεθούν μόνο μέσω παράκλησης κτυπώντας την πόρτα του Ενός Πανοικτίρμονος και Μεγαλόδωρου Ραχίμ-ι Κερίμ Αλλάχ.

Ναι, το ύδωρ της ζωής μιας ψυχής που συσχετίζεται με τα περισσότερα όντα, -τα οποία αναχωρούν ταχέως από αυτόν το μεταβατικό κόσμο, με λυγμούς αποχωρισμών-, μπορεί να αφομοιωθεί, παρά μόνο στρέφοντας μέσω των πέντε καθημερινών προσευχών (Σαλά -Ναμάζ) προς την πηγή του ελέους του Αιωνίως Λατρεμένου Μαχμπούμπου Μπακί Αλλάχ και του ενός Αιώνιου Ηγαπημένου Μαχμπούμπου Σερμεντί Αλλάχ.

Ναι, ένα απείρως διακριτικό και λεπτό ενσυνείδητό μυστήριο ανθρώπου, μια φωτισμένη θεία αίσθηση του Κύριου Ραμπ η οποία επιθυμεί εκ φύσεως την αιώνια ζωή, και έχει δημιουργηθεί για την αιωνιότητα, και είναι ένας καθρέφτης του Ενός Προαιώνιου Εζέλ και Μεταιώνιου Εμπέτ Αλλάχ, βρίσκεται σε εξαιρετικά μεγάλη ανάγκη για αναπνοή, μέσα στις θλιβερές, συνταρακτικές, βασανιστικές, πρόσκαιρες, ζοφώδεις και αποπνικτικές συνθήκες του κόσμου αυτού, και μπορεί να αναπνεύσει, μονάχα με τη βοήθεια του παραθύρου των προσευχών (Σαλά -Ναμάζ).

●    ΤΡΙΤΗ  ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Ω ανυπόμονε μου εαυτέ (ναφς)! Είναι ποτέ λογικό να σκοτίζεσαι σήμερα για δοκιμασίες της λατρείας σου που έχουν παρέλθει, τις δυσκολίες των προσευχών σου (Σαλά -Ναμάζ) και τα προβλήματα των λόγω κακουχιών που έχει υποστεί, και να είσαι καταστεναχωρημένη, και να φαντάζεσαι ανησυχώντας για τα  μελλοντικά καθήκοντα της λατρείας, των προσευχών (Σαλά -Ναμάζ), και τις μελλοντικές θλίψεις λόγω ενδεχομένων ανησυχιών, και να επιδεικνύεις ανυπομονησία;

Όντας ανυπόμονη κατά αυτόν τον τρόπο μοιάζεις με έναν  ανόητο διοικητή, ο οποίος, μολονότι η δεξιά πτέρυγα του εχθρού ενώθηκε με τη δική του δεξιά πτέρυγα και κατέστησαν γι’αυτόν νέες δυνάμεις, αυτός στέλνει μολαταύτα μια σημαντική δύναμη προς τη δεξιά πτέρυγα, και αδυνατίζει το κέντρο. Κατόπιν, παρόλο που δεν υπάρχουν εχθρικοί στρατιώτες στην αριστερή πτέρυγα, στέλνει εκεί μια μεγάλη δύναμη, και τους δίνει την εντολή να πυροβολούν. Αποδυναμώνει έτσι το κέντρο και ο εχθρός το αντιλαμβάνεται αυτό και του επιτίθεται και τον κατατροπώνει.

Ναι, μοιάζεις να βρίσκεσαι στην ίδια κατάσταση. Διότι τα προβλήματα του χθες έχουν σήμερα μετατραπεί σε έλεος· η θλίψη έχει παρέλθει ενώ η χαρά παραμένει. Το εμπόδιο έχει μετατραπεί σε ευλογία και η δοκιμασία σε ανταμοιβή. Στην περίπτωση αυτή, δεν πρέπει να αισθάνεσαι αποκαμωμένος από (την κατάσταση) αυτή, αλλά να κάνεις μια σημαντική προσπάθεια να συνεχίσεις με νέα προθυμία και φρέσκο ενθουσιασμό. Όσο για τις μελλοντικές μέρες, δεν έχουν έρθει ακόμη, και το να τις σκέφτεσαι τώρα και να αισθάνεσαι πλήξη και εξασθένηση είναι μια παραφροσύνη, όπως όταν σκέφτεσαι σήμερα μέλλοντες λιμούς και δίψες, και αρχίζεις να φωνάζεις και να κραυγάζεις.

Μια που αυτή είναι η αλήθεια, εάν είσαι λογικός, να σκέφτεσαι μόνο το σήμερα σε σχέση με τη λατρεία, και να λες: «Αφιερώνω σε αυτή μίαν ώρα για μια ευάρεστη, ευχάριστη και υψηλή πράξη ιερής υπηρεσίας, για την οποία η ανταμοιβή είναι μεγάλη και της οποίας η μέριμνα είναι μικρή». Τότε η δριμέα σου αποκαρδίωση θα μετατραπεί σε έναν ευγενή ζήλο.

Να λοιπόν ανυπόμονε μου εαυτέ (ναφς)!  Οφείλεις να είσαι υπομονετικός στις τρεις συγκεκριμένες καταστάσεις. Η μία είναι η υπομονή στη λατρεία.  Η άλλη είναι η υπομονή στο να απέχεις από την αμαρτία. Και μια τρίτη είναι η υπομονή εν όψει (επερχόμενης) καταστροφής.² Εάν είσαι έξυπνη, πάρε για οδηγό σου την αλήθεια που παρουσιάζεται στην παρομοίωση της Τρίτης αυτής Προειδοποίησης. Πες με τρόπο αντρίκειο : «Ω Πλέον Υπομονετικέ Αλλάχ! Για Σαμπούρ!», και επωμίσου τα τρία αυτά είδη υπομονής. Εάν δε χαραμίσεις σε λάθος δρόμο τις δυνάμεις της υπομονής που σου έχει δώσει ο Παντοκράτορας Χακκ Αλλάχ, θα είναι επαρκείς για να αντέξεις κάθε δυσκολία και καταστροφή. Γι’ αυτό αντιστάσου με τις δυνάμεις αυτές!

●    ΤΕΤΑΡΤΗ  ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Ω ανόητε μου εαυτέ (ναφς)! Μήπως αυτό το καθήκον της λατρείας είναι δίχως αποτέλεσμα, και η ανταμοιβή του μικρή, ώστε σου προκαλεί κόπωση; Ενώ εάν κάποιος επρόκειτο να σου δώσει μερικά χρήματα ή να σε εκφοβίσει, θα μπορούσε  να σε αναγκάσει να δουλεύεις μέχρι το βράδυ, και θα εργαζόσουν χωρίς να τεμπελιάζεις. Μήπως είναι ανώφελες και άχρηστες, οι καθημερινές σου προσευχές (Σαλά -Ναμάζ), οι οποίες είναι τα μέσα συντήρησης και ο πλούτος για την ανίσχυρη και αδύναμη καρδιά σου στον ξενώνα αυτού του κόσμου, και τροφή και το φως στο μνήμα σου το οποίο θα γίνει ένας βέβαιος κατοικητήριος οίκος για σένα, και ένα έγγραφο αθώωσης και συμβόλαιο στην Ανάσταση όπου θα δικαστείς και ένα φως και ένα μέσω μεταφοράς στη γέφυρα του Σιράτ πάνω από την οποία πρόκειται να περάσεις θες δε θες; Μήπως είναι  μικρή η ανταμοιβή τους; Κάποιος εάν σου υπόσχεται ένα δώρο αξίας εκατό λιρών, και σε αναγκάζει να εργαστείς για εκατό μέρες, τον εμπιστεύεσαι. Ενώ αυτός είναι δυνατόν  να αθετήσει το λόγο του, όμως εργάζεσαι χωρίς να τεμπελιάζεις. Έτσι λοιπόν εάν Ένας για τον Οποίο η αθέτηση μιας υπόσχεσης είναι αδύνατη, σου υποσχεθεί μια ανταμοιβή όπως ο Παράδεισος και ένα δώρο όπως η αιώνια ευτυχία, και σε εργοδοτήσει για πολύ λίγο χρόνο σε ένα πολύ ευχάριστο καθήκον, και εσύ δεν εκτελέσεις την  υπηρεσία αυτή, ή ενεργήσεις αξιόμεπτα έναντι της  υπόσχεσης Του, ή εάν καταφρονήσεις το δώρο Του εκτελώντας  το απρόθυμα όπως κάποιον που εξαναγκάζεται να εργαστεί, ή που πλήττει, ή που εργάζεται με χλιαρό τρόπο, δεν σκέφτεσαι ότι με αυτό θα αξίζεις μια αυστηρή επίπληξη και μια φοβερή τιμωρία; Παρόλο που υπηρετείς χωρίς να χαλαρώνεις στην πιο κουραστική δουλειά σε αυτόν τον κόσμο εξαιτίας του φόβου της τιμωρίας, μήπως ο φόβος της αιωνίου κάθειρξης όπως η Κόλαση δε σε ενθαρρύνει για μια πραγματικά ξεκούραστη και ευχάριστη πράξη υπηρεσίας [προς τον Αλλάχ];

●    ΠΕΜΠΤΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Ω Κοσμοπροσκυνημένε μου εαυτέ (ναφς)! Μήπως η νωθρότητά σου στη λατρεία και η αμέλεια σου στις καθημερινές προσευχές προέρχεται από τις πολλές σου εγκόσμιες ασχολίες, ή διότι δε μπορείς να βρεις χρόνο εξαιτίας του αγώνα της βιοπάλης; Δημιουργήθηκες άραγε μόνο για τον κόσμο αυτό και ξοδεύεις όλο σου τον χρόνο μόνο για αυτόν; 

Γνωρίζεις ότι όσον αφορά τις δυνατότητες σου είσαι  ανώτερος από όλα τα ζώα, αλλά σε σχέση με την εξασφάλιση των αναγκαιοτήτων του εγκόσμιου βίου δε μπορείς καν να συναγωνιστείς ένα σπουργίτι. Επομένως, γιατί δε μπορείς να καταλάβεις ότι βασικό σου καθήκον δεν είναι να μοχθείς σαν το ζώο, αλλά σαν ένα αληθινό ανθρώπινο ον, να πασχίζεις για μία αληθινή, ατέρμονη ζωή.

  Επιπρόσθετα, τα πράγματα που εσύ αποκαλείς εγκόσμιες ασχολίες ως επί το πλείστων δε σε αφορούν, και είναι ασήμαντες υποθέσεις στις οποίες ανακατεύεσαι απρόσκλητα με τρόπο φορτικό. Αμελείς τα ουσιώδη θέματα και περνάς τον καιρό σου αποκτώντας ασήμαντες πληροφορίες λες και πρόκειται να ζήσεις για χίλια χρόνια. Για παράδειγμα, κατασπαταλάς τον πολύτιμο σου χρόνο σε άχρηστα πράγματα, όπως το να μαθαίνεις πως μοιάζουν οι δακτύλιοι γύρω από τον Κρόνο ή πόσες κότες υπάρχουν στην Αμερική. Δήθεν εξειδικεύεσαι στην αστρονομία ή τη στατιστική.

Εάν πεις : «Αυτό που με εμποδίζει από τις προσευχές (Σαλά -Ναμάζ) και τη λατρεία και με αναγκάζει να είμαι αμελής δεν είναι πράγματα ανώφελα σαν αυτά (που ανέφερες), αλλά ζητήματα απαραίτητα και ουσιώδη για να βγάζω τα προς το ζην», τότε και εγώ ως απάντηση σου λέω το εξής:

Εάν εργάζεσαι για ένα μεροκάματο των εκατό κουρούς [αντίστοιχο της δραχμής] και κάποιος έρθει σε σένα και πει : «Έλα και σκάψε εδώ για δέκα λεπτά, και θα βρεις ένα μπριγιάντι και ένα σμαράγδι αξίας εκτατών λιρών». Εσύ αν απαντήσεις: «Όχι, δε θα έρθω, διότι θα μου κόψουν δέκα κουρούς από το μισθό και το μεροκάματο για τη συντήρηση μου θα λιγοστέψει», αντιλαμβάνεσαι σίγουρα πόσο ανόητο πρόσχημα θα ήταν.

Με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, εργάζεσαι σε αυτόν τον αγρό σου για την συντήρηση σου. Εάν εγκαταλείψεις τις υποχρεωτικές προσευχές, (Σαλά -Ναμάζ) όλοι οι καρποί της προσπάθειας σου θα περιοριστούν μόνο σε εγκόσμια, ασήμαντα και ασύμφορα μέσα συντήρησης. Αλλά  εάν αφιερώσεις τα διαλείμματα και τον χρόνο ξεκούρασης στις προσευχές (Σαλά -Ναμάζ), οι οποίες επιτρέπουν στο πνεύμα σου να αναπαυθεί και στην καρδιά σου να πάρει μια ανάσα, θα ανακαλύψεις δύο πνευματικά μεταλλεία τα οποία αποτελούν μια σημαντική πηγή, τόσο για μια προσοδοφόρα συντήρηση στη ζωή του κόσμου αυτού, όσο και για τη συντήρηση και τα εφόδια σου στη μετά θάνατο ζωή.  

 Πρώτο Μεταλλείο: Εξαιτίας μιας καλής προαίρεσης, θα λάβεις ένα μερίδιο των αίνων και των δοξασμών που προσφέρουν όλα τα φυτά και τα δέντρα, είτε αυτά ανθίζουν είτε καρποφορούν, τα οποία εσύ μεγαλώνεις στον κήπο.^{Υποσημείωση3}

Δεύτερο Μεταλλείο: Οτιδήποτε από το προϊόν του κήπου  τρώγεται, είτε από τα ζώα είτε από τον άνθρωπο, τα γελάδια ή τις μύγες, τους αγοραστές ή τους κλέφτες, θα προσμετρηθεί ως ελεημοσύνη (που έχει γίνει) από εσένα.⁴ Aλλά υπό τον όρο ότι εργάζεσαι εξ’ ονόματος του Αληθινού Τροφοδότου Ρεζζάκ και μέσα στα όρια που επιτρέπει, και ότι βλέπεις τον εαυτό σου σαν ένα υπάλληλο-διανομέα που δίνει  τη δική Του περιουσία στα Δικά Του δημιουργήματα.

Επομένως δες, πόσο μεγάλη απώλεια έχει κάποιος που εγκαταλείπει τις καθημερινές προσευχές (Σαλά -Ναμάζ). Πόση σημαντική περιουσία χάνει, και στερείται των δύο αυτών αποτελεσμάτων και πνευματικών μεταλλείων τα οποία θα του παρείχαν πλέον μεγάλη προθυμία για εργασία και μια γερή δύναμη στο ζήλο και λειτουργία, και χρεοκοπεί! Ακόμη, καθώς γερνάει, θα αποκάμει από την κηπουρική και θα χάσει το ενδιαφέρον του για αυτήν, λέγοντας, «Δε βαριέσαι! Έτσι κι’ αλλιώς φεύγω από τον κόσμο αυτό, πιο το νόημα για να υπομένω τόσες δυσκολίες;»  θα βυθιστεί στην αδράνεια και οκνηρία. Όμως ο πρώτος άντρας λέει : «Θα εργαστώ σκληρότερα τόσο στη λατρεία όσο και  στις θεμιτές δραστηριότητες για να στείλω ακόμη πιο άφθονο φως στο μνήμα μου και να εξασφαλίσω περισσότερα εφόδια για τη ζωή μου στο υπερπέραν».

Εν Συντομία: Ω εαυτέ (ναφς) μου! Γνώριζε ότι το χθες σε έχει εγκαταλείψει, και όσο για το αύριο, δεν έχεις κανένα συμβόλαιο για να το διεκδικήσεις. Τότε να ξέρεις ότι η αληθινή σου ζωή είναι η μέρα η σημερινή. Επομένως αποταμίευσε μία τουλάχιστο από τις ώρες της ημέρας σου σε ένα τέμενος ή σε ένα χαλάκι-προσευχής, η οποία λειτουργεί σαν ένα αποθεματικό κεφάλαιο, εξοπλισμένο για το πραγματικό μέλλον.

Και να ξέρεις ακόμη ότι για σένα και για τον καθένα, κάθε  νέα μέρα είναι η πόρτα σε ένα νέο κόσμο. Εάν δεν εκτελείς τις προσευχές (Σαλά -Ναμάζ) ο κόσμος σου τη μέρα εκείνη θα αναχωρήσει σκοτεινός και δυστυχισμένος, και θα μαρτυρήσει εναντίον σου στον άυλο Κόσμο των αντανακλάσεων. Διότι ο καθένας, καθημερινά, έχει έναν κόσμο προσωπικό μέσα από τον κόσμο αυτό (που ζούμε). Και η φύση και οι ιδιότητες του προσωπικού του κόσμου είναι εξαρτώμενη από την καρδιά και τις πράξεις του εν λόγω ατόμου.

Παρόμοια με ένα παλάτι εκθαμβωτικό που αντικατοπτρίζεται σε ένα καθρέφτη παίρνει επάνω του το χρώμα του καθρέφτη· εάν είναι μαύρος, φαίνεται μαύρο· εάν είναι κόκκινος, φαίνεται κόκκινο. Ακόμη προσλαμβάνει τις ιδιότητες του καθρέφτη· εάν ο καθρέφτης είναι λείος, δείχνει πως το παλάτι είναι όμορφο, και αν δεν είναι, το δείχνει πως είναι άσχημο. Όπως και παρουσιάζει τα πιο λεπτά πράγματα πως είναι χοντροφτιαγμένα, κατ’ αυτόν τον τρόπο και εσύ αλλάζεις τη μορφή του δικού σου κόσμου με την καρδιά, το νου, τις πράξεις και τις επιθυμίες σου. Μπορείς να τον κάνεις να μαρτυρήσει είτε υπέρ σου είτε εναντίον σου. Αν εκτελείς τις πέντε καθημερινές προσευχές (Σαλά -Ναμάζ), και διαμέσου αυτών στρέφεσαι προς τον Ένδοξο Πλαστουργό Σανί-ι Ζουλτζελάλ του κόσμου αυτού, εντελώς ξαφνικά ο κόσμος σου, που στηρίζεσαι σε σένα, φωτίζεται. Πολύ απλά, λες και οι προσευχές είναι ένας ηλεκτρικός λαμπτήρας και η πρόθεση σου να τις εκτελέσεις πατάει το διακόπτη, διαλύουν το σκοτάδι του κόσμου και αποκαλύπτουν πως οι αλλαγές και οι μεταβολές μέσα στην συγκεχυμένη αθλιότητα του εγκόσμιου χάους είναι  μια σοφή και σκόπιμη τάξη (πραγμάτων) και μια μεστή νοημάτων γραφή της θείας δυνάμεως.

Σκορπίζουν ένα φως από το φωτόλουστο εδάφιο: اَللهُ نُورُ السَّمٰوَاتِ وَاْلاَرْضِ  [«Ο Αλλάχ είναι το Φως των Ουρανών και της Γης» Κουράν, Ελ-Νουρ, 24:35] πάνω στην καρδιά σου, και ο κόσμος σου τη μέρα αυτή φωτίζεται με τη βοήθεια της αντανάκλασης του εν λόγω φωτός. Θα το κάνει να μαρτυρήσει υπέρ σου διαμέσου της φωτεινότητος του.

Πρόσεξε, μην πεις : «Τι είναι οι δικές μου προσευχές (Σαλά -Ναμάζ) μπροστά στην αληθινή ουσία και αυθεντικότητα των προσευχών;», διότι όπως ο σπόρος ενός χουρμά περιγράφει και ενέχει τα χαρακτηριστικά (σε μικρογραφία) του ίδιου του δέντρου, οι δικές σου προσευχές περιγράφουν τα χαρακτηριστικά του δικού σου δέντρου. Η διαφορά βρίσκεται μονάχα στην περίληψη και τις λεπτομέρειες· όμοια με τις προσευχές ενός μεγάλου αγίου, οι προσευχές (Σαλά -Ναμάζ) των κοινών ανθρώπων σαν εσένα ή εμένα, -ακόμη και εάν δεν το συνειδητοποιούν-, έχουν ένα μερίδιο από εκείνο το μεγάλο φως, λαμβάνουν ένα μυστήριο από την αλήθεια εκείνη, ακόμη και αν ο συνειδήτος νους δεν το αντιλαμβάνεται… η αποκάλυψη και ο φωτισμός όμως διαφέρει σύμφωνα με τις πνευματικές βαθμίδες αυτών που εκτελούν τις προσευχές. Όπως υπάρχουν πολλά στάδια και βαθμίδες από το σπόρο ενός χουρμά έως και το ώριμο δέντρο, έτσι και το ίδιο οι βαθμίδες των προσευχών και τα στάδια τους είναι ακόμη πιο πολυάριθμα. Όμως η πεμπτουσία της φωτεινής αυτής αλήθειας είναι παρούσα σε όλες τις βαθμίδες.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ عَلٰى مَنْ قَالَ ﴿ اَلصَّلٰوةُ عِمَادُ الدِّينِ ﴾ وَعَلٰۤى اٰلِهِ وَصَحْبِهِۤ

اَجْمَعِينَ[1]