Αιτίες που βλάπτουν το Ιχλάς -ειλικρίνεια- και οδηγούν στην υποκρισία.

Θα εξηγήσουμε εν συντομία δύο ή τρείς από τις πάρα πολλές αιτίες που βλάπτουν το Ιχλάς (ειλικρίνεια) και οδηγούν στην υποκρισία.

    Η πρώτη: Ο ανταγωνισμός ο οποίος προέρχεται από τα υλικά πλεονεκτήματα καταστρέφει σιγά σιγά το Ιχλάς (την ειλικρίνεια). Επιπλέον ζημιώνει τα αποτελέσματα της υπηρεσίας μας. Προκαλεί και την απώλεια των εκείνων των υλικών οφελών.

      Αυτός ο λαός πάντα έχει καλλιεργήσει μια εκτίμηση και ενίσχυση προς εκείνους που εργάζονται για την πραγματικότητα και για τη μεταθανάτια ζωή. Και με την πρόθεση να συμβάλει έμπρακτα στο αληθινό ιχλάς (της ειλικρίνειας) τους και στις αφοσιωμένες υπηρεσίες τους, και για να μη σπαταλάνε τον χρόνο τους  απασχολούμενοι με την εξασφάλιση των υλικών αναγκών τους, τους έχει βοηθήσει ενισχύοντάς τους μέσω ελεημοσύνης, δώρων και άλλων υλικών οφελών και τους έχει σεβαστεί. Αλλά μία τέτοιου είδους βοήθεια και όφελος δεν επιδιώκεται, αλλά ίσως παρέχεται. Δεν επιδιώκεται ούτε καν μέσω της γλώσσας της συμπεριφοράς, ευελπιστώντας και έχοντας κάποια επιθυμία στην καρδιά. Ίσως του δοθεί κάποια απρόσμενη στιγμή. Ειδάλλως, το Ιχλάς (η ειλικρίνεια) θα φθαρεί.  Και θα φέρει κάποιον κοντά στην απαγόρευση που αναφέρεται στο εδάφιο,

وَلَا تَشۡتَرُواْ بِـَٔايَـٰتِى ثَمَنً۬ا قَلِيلاً۬

Ούτε να αγοράζετε [ανταλλάζεται] τα εδάφια Μου με φτηνή τιμή. (Κουράν, Ελ-Μπάκαρα, 2:41)

και εν μέρει οι καλές του πράξεις θα καταστραφούν.

     Η προσδοκία και επιθυμία μιας τέτοιας υλικής ωφέλειας λοιπόν, αφυπνίζει μια φλέβα ανταγωνισμού από την πλευρά του εγωιστικού εαυτού (Ναφς), προς έναν αληθινό αδελφό και σύντροφο του σε κάποια συγκεκριμένη υπηρεσία ώστε για να μην επιτρέψει να πάει αυτό το όφελος σε κάποιον άλλον. Και με αυτόν τον τρόπο, φθείρει το Ιχλάς (την ειλικρίνεια) του, χάνει την ιερότητα της υπηρεσίας του και αποκτά μια άθλια στάση στα μάτια των ανθρώπων της αληθείας. Χάνει επίσης και το υλικό όφελος. 

     Αυτό το θέμα σηκώνει πολλή συζήτηση, αλλά θα το περιορίσω και θα αναφέρω μόνο δύο παραδείγματα που θα ενισχύσουν την ειλικρίνεια και την πραγματική ενότητα μεταξύ των αληθινών αδελφών μου.

     Πρώτο παράδειγμα: Οι κοσμικοί, ακόμη και ορισμένοι πολιτικοί κύκλοι και κάποιοι σημαντικοί χειραγωγοί και οργανισμοί της κοινωνικής ζωής, έχουν υιοθετήσει ως οδηγό την αρχή του συνεταιρισμού στην περιουσία, προκειμένου να αποκτήσουν μεγάλο πλούτο και ισχυρή  εξουσία. Αποκτούν μια εξαιρετική δύναμη και πλεονέκτημα, παρά την κατάχρηση και τις απώλειές τους. Ωστόσο, η φύση του συνεταιρισμού στην περιουσία, δεν αλλάζει με την κοινή χρήση, παρά τις πολλές ζημειές της. Αν και κάθε συνέταιρος θεωρείται ιδιοκτήτης και από μια άποψη ο επόπτης του συνόλου, δεν είναι σε θέση να επωφεληθεί από αυτήν. Τέλως πάντων... 

     Ωστόσο, εάν αυτή η αρχή του συνεταιρισμού στην περιουσία εφαρμοστεί για τις καλές πράξεις της μεταθανάτια ζωής, θα οδηγήσει σε τεράστια οφέλη χωρίς ζημειές. Διότι αυτό κατέχει το μυστήριο ότι όλη η περιουσία περνάει στο χέρι του κάθε συνεταίρου, ακέραια. Καθότι, για παράδειγμα, με πρόθεση  συνεταιρισμού, τέσσερα, πέντε άτομα δραστηριοποιηθούν όπως ο ένας να φέρνει τη παραφίνη, ένας άλλος το φυτίλι, ένας άλλος τη λάμπα, ένας άλλος το σπίρτο, ένας άλλος το γυαλί, και με αυτό τον τρόπο την συναρμολογήσουν και την ανάψουν, κάθε ένας από αυτούς γίνεται ιδιοκτήτης μιας ολοκληρωμένης λάμπας. Εάν ο καθένας από αυτούς τους εταίρους έχει έναν μεγάλο καθρέπτη σε έναν τοίχο, θα αποκτήσει μια ολοκληρωμένη λάμπα χωρίς καμιά ατέλεια και  διάσπαση, μαζί με το δωμάτιο μέσα στον καθρέπτη. Έτσι ακριβώς, το ότι για τα αγαθά της μεταθανάτιας ζωής, η συνεργασία μέσα από το μυστήριο της ειλικρίνειας, η αλληλεγγύη μέσα από το μυστήριο της αδελφότητας, η συνεργασία μέσα από το μυστήριο της ενότητας, το σύνολο που προκύπτει από τις κοινές αυτές πράξεις, και όλη η λάμψη τους, θα καταγραφεί στο βιβλίο των καλών πράξεων κάθε ατόμου εξολοκλήρου και ακέραια, είναι πασίγνωστο και αποδεδειγμένα έγκυρο μεταξύ των ανθρώπων της αλήθειας και επίσης δεόντως της ευρύτατης ευσπλαχνίας και θείας προσφοράς.

     Να λοιπόν αδέρφια μου!  Ευελπιστούμε από τον Αλλάχ (Ινσααλλάχ), τα υλικά οφέλη δεν θα προκαλέσουν ανταγωνισμό μεταξύ σας. Μπορεί όμως να πλανηθείτε όσον αφορά τα οφέλη της μεταθανάτιας ζωής, όπως και μερικοί από εκείνους που ακολουθούν τα πνευματικά μονοπάτια (ταρικατ). Αλλά πώς μπορεί κάποια προσωπική, μικρής σημασίας αξία, να συγκριθεί με την αξία και το φως που εκδηλώνεται σε σχέση με τις συλλογικές πράξεις που αναφέρονται στο παραπάνω παράδειγμα;

     Δεύτερο παράδειγμα: Οι τεχνίτες αποκτούν έναν σημαντικό πλούτο μέσω συνεργασίας, έτσι ώστε να επωφελούνται περισσότερο από τα προϊόντα της τέχνης τους. Μάλιστα κάποτε δέκα κατασκευαστές βελονών ραπτικής, εργάζονταν, ο κάθε ένας μόνος του, και ο καρπός της ατομικής τους εργασίας ήταν τρεις βελόνες την ημέρα. Στη συνέχεια, ακολουθώντας τον κανόνα της συνεργασίας οι δέκα άνδρες ενώθηκαν. Ο ένας έφερε το σίδερο, ένας άναψε τον κλίβανο, άλλος τρύπησε τις βελόνες, ένας τις έβαλε στο φούρνο και άλλος ακόνιζε τη μύτη των βελονών και ούτω καθεξής... Ο καθένας τους ήταν απασχολημένος μόνο με ένα μικρό μέρος της κατασκευής βελονών. Δεδομένου ότι η εργασία στην οποία εργαζόταν ένας άνθρωπος ήταν απλή, και δεν έχανε χρόνο, απέκτησε μια ικανότητα και εκτέλεσε το έργο με μεγάλη ταχύτητα. Οι κατασκευαστές μοίρασαν το αποτέλεσμα που πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τον κανόνα της συνεργασίας και τον καταμερισμό της εργασίας, και είδαν ότι  η παραγωγή αντί για τρεις βελόνες την ημέρα για το κάθε άτομο, ανήλθε σε τριακόσιες. Το γεγονός αυτό διαδόθηκε ευρέως μεταξύ των τεχνιτών των κόσμικών προκειμένου να τους ενθαρρύνει να ενώσουν τις εργασίες τους. 

     Ιδού λοιπόν αδέρφια μου! Δεδομένου ότι η ενότητα και η συμφωνία σε κοσμικά θέματα και σε συμπαγή υλικά αποφέρουν τέτοια αποτελέσματα και πλεονεκτήματα, μπορείτε να συγκρίνετε πόσο εξαιρετικά κερδοφόρο είναι για τον καθένα να αντανακλά στον καθρέφτη του μέσω της θείας χάρης το φως όλων, το οποίο είναι υπέρλαμπρο και υπερούσιο  και δεν χρειάζεται να διαιρεθεί και να κατακερματιστεί, και να λάβει μια ανταμοιβή ισοδύναμη με όσο έχουν κερδίσει όλοι στο σύνολο. Αυτό το τεράστιο κέρδος δεν πρέπει να χαθεί μέσω του ανταγωνισμού και της υποκρισίας.

     Το δεύτερο εμπόδιο που βλάπτει το Ιχλάς (την ειλικρίνεια): Είναι η απόδοση κάποιου αξιώματος στο διαβολικό και επιβλητικό εαυτό (nefs-i emmare), το οποίο προέρχεται από την λατρεία αξιωμάτων, με την ώθηση της δοξομανίας, την απόκτηση την ευμένεια των ανθρώπων πίσω από το πέπλο της δόξας και της φήμης, και την προσέλκυση των βλεμμάτων πάνω του, χαϊδεύοντας έτσι τον εγωισμό του, ανοίγει την πύλη σε μια από τις πιο καταστρεπτικές ψυχικές ασθένειες που ονομάζεται الشرك الـخفي [«κρυφή απόδοση εταίρων στον Ύψιστο Αλλάχ»], το οποίο οδηγεί στην υποκρισία και τον εγωκεντρισμό και ως αποτέλεσμα βλάπτει το ιχλάς (την ειλικρίνεια).

     Αδέλφια μου! Δεδομένου ότι ο τρόπος μας στην υπηρεσία του Ιερού Κουράν βασίζετε στην αλήθεια και την αδελφότητα (Ουχουβέτ), και το μυστήριο της αδελφότητας βρίσκεται στην εκμηδένιση της ατομικής προσωπικότητας μπροστά στην προσωπικότητα των αδελφών(Υποσημείωση)[1], και στο να δίνουμε προτεραιότητα στις δικές τους επιθυμίες αντί του εαυτού μας,  ο ανταγωνισμός που προέρχεται από τέτοιου είδους δοξομανίες δεν θα έπρεπε να μας επηρεάσει. Διότι, αυτό είναι εντελώς αντίθετο με τον τρόπο μας. Εφόσον, η συλλογική τιμή όλων των αδελφών μπορεί να ανήκει σε κάθε αδελφό της ομάδας αδιαιρέτως, το να θυσιάσετε αυτό το υψηλό κύρος, την υψηλή αξιοπρέπεια και την υψηλή ηθική τιμή της ομάδας, για χάρη μιας μικρής τιμής και φήμης, με έναν αλαζονικό και ανταγωνιστικό τρόπο, ελπίζω ότι απέχει εκατό φορές από τους μαθητές του Ρισαλέ-ι Νουρ. 

      Ναι, η καρδιά, το μυαλό και το πνεύμα των μαθητών του Ρισαλέ-ι Νουρ δεν ξεπέφτουν σε τόσο ταπεινά, επιβλαβή, κατώτερα πράγματα. Αλλά όλοι έχουν έναν βλαβερό διαβολικό εγωισμό (nefs-i emmare). Κάποιες φορές τα συναισθήματα του εγώ επηρεάζουν ορισμένες φλέβες του χαρακτήρα, και υπερισχύουν σε κάποιο βαβμό εις βάρος τηνς καρδιάς, του μυαλού και του πνεύματος.  Δεν κατηγορώ τις καρδιές, το μυαλό και τα πνεύματά σας! Σας έχω εμπιστοσύνη βασιζόμενος στις επιδράσεις του Ρισαλέ-ι Νουρ. Αλλά η ψυχή, οι επιθυμίες, τα συναισθήματα και η υπόνοια μερικές φορές εξαπατούν. Για το λόγο αυτό μερικές φορές δέχεστε αυστηρές προειδοποιήσεις. Αυτή η αυστηρότητα απευθύνετε στο εγώ, στα συναισθήματα, στις επιθυμίες και στην υπόνοια, να είστε προσεκτικοί! 

     Ναι, εάν στον τρόπο που ακολουθούμε μεσολαβούσε η ύπαρξη ενός Σεΐχη, τότε θα υπήρχε ένα ενιαίο αξίωμα, ή διάφορες καθορισμένες βαθμίδες. Και πολλές ικανότητες θα ήταν υποψήφιοι σε αυτές. Θα μπορούσε να υπάρξει κατα κάποιο τρόπο ένας φθονερός εγωισμός. Αλλά ο τρόπος μας είναι η αδελφοσύνη (Ουχουβέτ). Ο αδελγός  δεν μπορεί να είναι πατέρας στον άλλο, ούτε να φέρεται σαν  πνευματικός οδηγός. Οι βαθμίδες της αδελφοσύνης είναι ευρείες και δεν μπορούν να είναι η αιτία της ζηλόφθονης αναστάτωσης. Το πολύ μπορεί ο αδελφός να είναι ο βοηθός και υποστηρικτής του αδελφό του, και να ολοκληρώνει την υπηρεσία του. Η απόδειξη στο πως αυτοί οι πατερικοί, εκπαιδευτικοί μέθοδοι έχουν αποδώσει πολύ βλαβερά και επιζήμια αποτελέσματα από άποψης αυτής της ζηλόφθονης απληστίας για πνευματικές ανταμοιβές και υψηλές προσδοκίες, είναι τα απελπιστικά αποτελέσματα που προκύπτουν λόγω της διαφωνίας και ανταγωνισμού ανάμεσα στα τόσο σημαντικά και τεράστια επιτεύγματα, τις τελειότητες και τα οφέλη αυτών που ακολουθούν τους πνευματικούς δρόμους, και ως αποτέλεσμα αυτή η τόσο ισχυρή και ιερή δύναμη τους δεν μπορεί να αντέξει τις θύελλες νοθείας (bid`a) στην πίστη. 

     Το τρίτο εμπόδιο: Είναι ο φόβος και η απληστία. Λόγω του ότι, αυτό το εμπόδιο έχει εξηγηθεί λεπτομερώς στις Έξι Επιθέσεις (Hücumât-ı Sitte) μαζί με άλλα εμπόδια, με πλήρη σαφήνεια, το παραπέμπουμε εκεί, και ζητάμε από τον Ύψιστο Αλλάχ, τον Παντελεήμονα, τον Πολυεύσπλαχνο, (Ερχαμουρραχιμίν) να καταστίσει όλα τα ωραία Του Ονόματα να είναι ο μεσολαβητής μας, και Τον θερμοπαρακαλούμε να μας βοηθήσει στην επίτευξη της πλήρους ειλικρίνειας (ιχλάς). Αμήν.

 اَللـّهُمَّ بِحَقِّ سُوَرَةِ الاِخلاصِ اِجعَلـْنَا مِنْ عِبـَادِكَ الـْمُخْلِصينَ الـْمُخلَصينَ. آمينْ

Ω Αλλάχ! για χάρη της Σούρατ αλ-Ιχλάς, αξίωσε μας να είμαστε από τους ειλικρινείς πιστούς Σου και από τους σωστούς λάτρεις Σου.  Αμήν 

سُبۡحَـٰنَكَ لَا عِلۡمَ لَنَآ إِلَّا مَا عَلَّمۡتَنَآ‌ۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ

Η Δόξα ανήκει σε Σένα! Δεν έχουμε καμία γνώση εκτός από αυτή που μας δίδαξες. Πράγματι!  Εσύ Είσαι ο Παντογνώστης (Αλίμ), ο Πάνσοφος (Χακίμ). 

(Κουράν, Ελ-Μπάκαρα, 2:32)

 
[1] Υποσημείωση: Ναι, μακάριος είναι αυτός που, για να αποκτήσει μια μεγάλη πισίνα νερού αποσταγμένο από την πηγή του Ιερού Κουράν, ρίχνει την προσωπικότητά του και τον εγωισμό του, τα οποία είναι σαν ένα κομμάτι πάγου, στην πισίνα αυτή και τα λιώνει.