ΤΕΤΑΡΤΗ ΑΙΤΙΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ ΑΙΤΙΑ
Όπως η διαφωνία και ο ανταγωνισμός των πνευματικά φωτισμένων και καθοδηγημένων ανθρώπων δεν προκύπτουν από την επιπολαιότητα ή την έλλειψη διορατικότητας, έτσι και η θερμή συμφωνία μεταξύ των ανθρώπων της πλάνης δεν προκύπτει από τη προνοητικότητα ή την οξυδέρκειά τους.
Άλλα ίσως, οι καθοδηγημένοι πιστοί, με την επιρροή της αλήθειας και του δικαίου, χωρίς να υποκύπτουν στα τυφλά συναισθήματα του πάθους –ναφς τους, ακολουθούν τις διορατικές τάσεις της καρδιάς και της διάνοιας αλλά συνάμα αποτυγχάνουν να διατηρήσουν την ευθεία θεμιτή πορεία και την ειλικρίνεια τους, με αποτέλεσμα να χάσουν και το υψηλό εκείνο αξίωμα και να πέσουν σε διαφωνία.
Όσο για τους ανθρώπους της πλάνης, οι οποίοι λόγω της επιρροής του εγώ- ναφς και των πρόσκαιρων επιθυμιών και της επιβολής των συναισθημάτων οι οποίες είναι τυφλές προς τις συνέπειες και λειτουργούν με έναν τρόπο που προτιμούν μια ουγκιά άμεσης ευχαρίστησης παρά έναν τόνο μελλοντικής ευχαρίστησης, σχηματίζουν μια ισχυρή συμμαχία για χάρη του άμεσου οφέλους και της άμεσης ευχαρίστησης. Πράγματι, οι μικροπρεπείς και άκαρδοι προσκυνητές του ναφς συναθροίζονται και συμμαχούν με ειλικρίνεια γύρω από κοσμικές και άμεσες απολαύσεις και οφέλη.
Οι άνθρωποι της πίστης λόγω του ότι προσεγγίζουν με τις υψηλές αρχές της καρδιάς και της διάνοιας, τα αγαθά και τις απολαβές που σχετίζονται με το μέλλον και την μεταθανάτια ζωή του υπερπέραν, ενώ θα μπορούσαν να σχηματίσουν μια ηρωική ενότητα και συμμαχία στην ουσιαστική θεία κατεύθυνση με μια απόλυτη ειλικρίνεια [ιχλάς] και αυτοθυσία, μη μπορώντας όμως να απαλλαγούν από τον εγωισμό πέφτουν στην υπερβολή και στην αδιαφορία που έχει ως έκβαση την απώλεια της ενότητας που είναι θεία πηγή δύναμης και τη ρήξη της ειλικρίνειας. Έτσι βλάπτουν το καθήκον τους όσον αφορά τη μεταθανάτια ζωή. Εντούτοις δεν είναι εύκολο κανείς να λάβει την θεία ευαρέσκεια.
Η θεραπεία και το φάρμακο αυτής της σοβαρής αρρώστιας είναι, ενεργώντας συμφώνως με το μυστήριο του εδαφίου اَلْحُبُّ فِى اللّٰهِ «Αγάπη για χάρη του Ύψιστου Αλλάχ», να συμπορεύεται με υπερηφάνεια με όλους εκείνους που βαδίζουν στο δρόμο της αλήθειας, να τους ακολουθεί, να εκτιμάει την ηγεσία τους και να θεωρεί ότι από τη στιγμή που βαδίζει στο δρόμο του δικαίου οποιοσδήποτε και αν είναι πιθανόν να είναι καλύτερος από τον εαυτό του, σπάζοντας με αυτόν τον τρόπο τον εγωισμό και φτάνοντας στην θεμιτή ειλικρίνεια να λειτουργεί με τη γνώση ότι μια ουγκιά πράξεων που γίνονται με ειλικρίνεια [ιχλάς] είναι προτιμότερη από έναν τόνο πράξεων που εκτελούνται ανειλικρινώς και παράλληλα με το να προτιμά να ακολουθεί παρά να τον ακολουθούν το όποιο περιέχει ευθύνες και κινδύνους. Με αυτόν το τρόπο μπορεί να γλιτώσει κανείς από εκείνη την αρρώστια και να αποκτήσει την απόλυτη ειλικρίνεια -ιχλάς και να πραγματοποιήσει τα καθήκοντά του που αποσκοπούν τη μεταθανάτια ζωή, επαξίως.