Συμπέρασμα

2 dakika

Συμπέρασμα
 

    Ο Ύψιστα Δίκαιος και Αληθής Αλλάχ (Χακκ), προκειμένου να επιδείξει την άπειρη δύναμη Του και το απεριόριστο Έλεός του, έπλασε έμφυτη μια ατελείωτη ανικανότητα στον άνθρωπο και μια απεριόριστη ανάγκη. Μετά, προκειμένου να επιδείξει την αξία του μεγαλοπρεπούς κεντήματος των ονομάτων Του, έχει δημιουργήσει τον άνθρωπο ως μια μηχανή ικανή να δεχτεί απεριόριστες ποικιλίες πόνου, καθώς επίσης και άπειρες ποικιλίες ευχαρίστησης και ευτυχίας. 

     Μέσα σε εκείνη την ανθρώπινη μηχανή υπάρχουν εκατοντάδες εργαλεία, κάθε ένα από τα οποία φέρει διαφορετικούς πόνους και ευτυχίες, επίσης διαφορετικά καθήκοντα και ανταμοιβές. Είναι λες και όλα τα θεία ονόματα που φανερώνονται στο συμπάν -που είναι σαν ένας μέγας άνθρωπος- παρέχουν και από ένα μικρό δείγμα και στον μικρόκοσμο του άνθρωπου. 

    Καθώς οι ευεργετικές εντολές σε αυτόν τον μικρόκοσμο όπως η καλή υγεία, η ευημερία, και η απόλαυση προκαλούν τον άνθρωπο να προσφέρει ευχαριστίες, κατευθύνει αυτήν την μηχανή σε πολλές πτυχές της υπηρεσίας, και έτσι ο άνθρωπος γίνεται σαν ένα εργοστάσιο που παράγει ευχαριστίες. Ομοίως, με τη βοήθεια της συμφοράς, της ασθένειας και του πόνου, και των υπόλοιπων παρακινητικών και συγκινητικών αναταραχών, ενεργοποιεί και τους υπόλοιπους τροχούς αυτής της μηχανής και τα διεγείρει. Βάζει σε λειτουργία το έμφυτο ορυκτό της αδυναμίας, ανικανότητας, και της ένδειας που έχουν τοποθετηθεί στην ουσία, στο ορυχείο του ανθρώπου. Φέρνει τον άνθρωπο σε μια κατάσταση ώστε επιδιώκει για καταφύγιο και βοήθεια, όχι μόνο με τη γλώσσα του, αλλά με τη γλώσσα όλων των μελών του σώματός του. 

   Κατά συνέπεια, λες και ο άνθρωπος μέσω εκείνων των προβλημάτων, μετατρέπεται σε μια κινούμενη πένα η οποία περιλαμβάνει χιλιάδες διαφορετικές πένες. Καταγράφει τη πεπρωμένη πορεία της ύπαρξής του, στη σελίδα της ζωής του ή στον πίνακα του κόσμου των αντανακλάσεων (levh-i misali), κάνει μια γνωστοποίηση των θείων ονομάτων και γίνεται ο ίδιος ένας ύμνος στη δόξα του Ύψιστου Αλλάχ, ο οποίος είναι πάνω και πέρα από κάθε ελάττωμα και ανεπάρκεια (Σουμπχάν), εκπληρώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα καθήκοντα της φύσης του.