Ένατη Ένδειξη
Ένατη Ένδειξη:
Ένα από τα είδη των θαυμάτων του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) είναι η προσέλευση των δέντρων κοντά Του, υπακούοντας στη διαταγή Του, σαν τους ανθρώπους. Αυτό το θαύμα, περί των δέντρων, είναι νοηματικά λίαν διαδεδομένο, όπως η εκροή νερού από τα ευλογημένα δάχτυλα Του. Υφίστανται ποικίλοι τρόποι και κατευθύνσεις της μετάδοσης του.
Ναι, το γεγονός ότι το δέντρο κατ’εντολή του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) βγήκε από τη θέση του και ήρθε κοντά Του, μπορεί να ειπωθεί ότι είναι καταφανής λίαν διαδεδομένο. Επειδή, διάσημοι και πιστοί Σαχάμπε, όπως ο Εξοχότατος Αλή, ο Εξοχότατος Ιμπν-ι Αμπάς, ο Εξοχότατος Ιμπν-ι Μασούτ, ο Εξοχότατος Ιμπν-ι Ομάρ, ο Εξοχότατος Για’λε Ιμπν-ι Μουρρά, ο Εξοχότατος Τζαμπίρ, ο Εξοχότατος Άνας Ιμπν-ι Μαλίκ, ο Εξοχότατος Μπουραϊντά, ο Εξοχότατος Ουσαμά μπιν Ζέϊντ και ο Εξοχότατος Γκαϊλάν Ιμπν-ι Σαλαμά, καθένας απ’αυτούς, με απόλυτη σιγουριά, έχουν αναφέρει το ίδιο θαύμα περί του δέντρου. Εκατοντάδες λόγιοι (Ιμάμηδες) των Ταμπιήν, έχουν μεταδώσει το θαύμα αυτό απ’όλους τους προαναφερμένους Σαχάμπε και με διαφορετικούς τρόπους και διαφορετικές πηγές από τον καθένα. Μας τα έχουν μεταδώσει δηλαδή, όχι μόνο ως λίαν διαδεδομένες, αλλά διπλά και πολλαπλά πιο διαδεδομένες ειδήσεις. Αυτό το θαύμα λοιπόν περί του δέντρου, είναι αναμφίβολα απόλυτα σίγουρο, νοηματικά λίαν διαδεδομένο (manevi tevatür).
Τώρα, παρόλο που αυτό το μέγα θαύμα περί των δέντρων έχει επαναληφθεί πολλές φορές, θα αναφέρουμε μόνο σε μερικά από τα γερά και παρόμοια παραδείγματα.
Πρώτο Παράδειγμα:
Καταρχήν, ο Ιμάμ-ι Ιμπν-ι Ματζέ (Μaja) και Νταριμί (Darimi) και ο Ιμάμ-ι Μπεϊχάκι (Bayhaqi) μεταδίδουν με απόλυτη σιγουριά από τον Εξοχότατο Άνας (Anas) Ιμπν-ι Μαλίκ και τον Εξοχότατο Αλή. Επίσης, ο Μπεζζάζ και ο Ιμάμ-ι Μπεϊχάκι από τον Εξοχότατο Ομάρ ότι:
Τρεις Σαχάμπε είπανε: Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) είχε επηρεαστεί πολύ από τη διάψευση των άπιστων απαρνητών και ήταν στεναχωρημένος, είπε:
يَا رَبِّ اَرِنِى آيَةً لاَ اُبَالِى مَنْ كَذَّبَنِى بَعْدَهَا
«Ω Απόλυτος Συντηρητής και Επιμορφωτής Κύριος Ραμπ μου, δείξε μου ένα τέτοιο θαύμα, έτσι ώστε από δω και πέρα να αδιαφορήσω αυτούς που με διαψεύδουν.»[1]
Κατά τον Άνας, ο Εξοχότατος Τζεμπραήλ παραβρισκόταν έτοιμος. Στην άκρη της κοιλάδας υπήρχε ένα δέντρο. Με την υπαγόρευση του Εξοχότατου Τζεμπραήλ, ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) κάλεσε εκείνο το δέντρο, κι αυτό ήρθε κοντά Του. Μετά το διέταξε: «Πήγαινε.» Κι αυτό πήγε πάλι και επαναβολεύτηκε στη θέση του.
Δεύτερο Παράδειγμα:
Ο μεγάλος επιστήμονας της Νοτιοανατολικής Αφρικής και Ενδουλουσίας, ο Καντί Ιγιάζ, στο βιβλίο του Σιφά-ι Σερίφ (Qadi Iyad, al-Shifa`), αναφέρει με ορθό, δυνατό και μεγαλοπρεπή διαδοχικό τίτλο από τον Εξοχότατο Αμπντουλλάχ Ιμπν-ι Ομάρ, ότι:
(Ο Ομάρ λέει) Σε ένα ταξίδι , ήρθε κοντά στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) ένας βεδουίνος. Αυτός κήρυξε:
اَيْنَ تُرِيدُ «Πού πηγαίνεις;» Ο βεδουίνος είπε: «Στους δικούς μου». Μετά κήρυξε ο Προφήτης:
هَلْ لَكَ اِلَى خَيْرٍ مِنْ ذلِكَ «Δε θέλεις ένα μεγαλύτερο ‘καλό’ απ’αυτό;» Ο βεδουίνος είπε: «Τι είναι αυτό;» Και αυτός κήρυξε:
اَنْ تَشْهَدَ اَنْ لاَ اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَاَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ
«Το να προσμαρτυρήσεις ότι ο Αλλάχ είναι ένας , δεν υπάρχει άλλος θεός εκτός από τον Αλλάχ, Αυτός δεν έχει συνέταιρο και ότι ο Μουχάμμεντ είναι δούλος και Απόστολος Του.»
Ο βεδουίνος είπε: «Ποια είναι η απόδειξη σ’αυτό που λες;» Ο Προφήτης κήρυξε:
هذِهِ الشَّجَرَةُ السَّمُرَةُ «Το δέντρο που είναι στην άκρη της κοιλάδας θα επιμαρτυρήσει.»
Ο Ιμπν-ι Ομάρ λέει: Εκείνο το δέντρο ταλαντευόμενο βγήκε από τη θέση του ραγίζοντας το χώμα, και ήρθε κοντά στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του). Ο Προφήτης, τρεις φορές το επίδειξε ως μάρτυρα, κι αυτό προσμαρτύρησε την ορθότητα Του. Το διέταξε, κι αυτό πήγε πάλι και επαναβολεύτηκε στη θέση του [2].
Σύμφωνα με τη μετάδοση του Εξοχότατου Μπουραϊντά Ιμπν-ι Σαχίμπ-ιλ Εσλεμή, με απόλυτη σιγουριά αναφέρει: Σε ένα ταξίδι που ήμασταν μαζί με τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), έφτασε κοντά Του ένας βεδουίνος Άραβας. Επιζήτησε από Αυτόν ένα θαύμα. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) κήρυξε:
قُلْ لِتِلْكَ الشَّجَرَةِ رَسُولُ اللّهِ يَدْعُوكِ «Πες σε εκείνο το δέντρο ‘Ο Ρεσουλουλλάχ (Απόστολος του Αλλάχ) σε καλεί’» και υπόδειξε ένα δέντρο. Το δέντρο εκείνο, γέρνοντας αριστερά και δεξιά, έβγαλε τις ρίζες του από τη γη, ήρθε ενώπιον του Προφήτη, και τον χαιρέτησε λέγοντας اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَارَسُولَ «Η ειρήνη και οι ευλογίες (του Αλλάχ) μαζί σου, Ω Απόστολε του Αλλάχ!» [3] Μετά ο βεδουίνος Άραβας είπε: «Να επιστρέψει στη θέση του». Ο Προφήτης διέταξε και αυτό επέστρεψε. Ο βεδουίνος είπε: «Επέτρεψε μου να σε προσκυνήσω». Αυτός είπε: «Σε κανέναν δεν επιτρέπεται». Μετά ο βεδουίνος είπε: «Τότε ας φιλήσω το χέρι και το πόδι σου». Του επιτράπηκε.
Τρίτο Παράδειγμα:
Καταρχήν το Σαχίχ του Μούσλιμ και τα άλλα έμπιστα βιβλία αναφέρουν ότι:
Ο Τζαμπίρ λέει: Σε ένα ταξίδι ήμασταν μαζί με τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του). Έψαξε ένα μέρος για να κάνει την ανάγκη Του. Όμως δεν υπήρχε ένα μέρος για να καλυφθεί. Μετά πήγε κοντά σε δύο δέντρα, πιάνοντας το ένα απ’ το κλαδί το τράβηξε. Το δέντρο υπακούοντας Τον πήγε μαζί Του, το πήγε δίπλα στο άλλο δέντρο. Έφερε δίπλα-δίπλα τα δύο εκείνα δέντρα όπως υπακούει και έρχεται μια καμήλα όταν την τραβάς από τα ηνία. Μετά είπε: اِلْتَئِمَا عَلَىَّ بِاِذْنِ اللَّهِ «Σκεπαστείτε πάνω μου». Τα δύο δέντρα συνενώνοντας γίνανε σκέπαστρο. Τελειώνοντας την ανάγκη Του πίσω τους, τους έδωσε εντολή και γύρισαν στις θέσεις τους [4].
Σε μια δεύτερη μετάδοση πάλι, ο Εξοχότατος Τζαμπίρ λέει ότι: Με διέταξε (ο Προφήτης):
يَا جَابِرُ قُلْ لِهذِهِ الشَّجَرَةِ يَقُولُ لَكِ رَسُولُ اللّهِ: اِلْحَقِى بِصَاحِبَتِكِ حَتّىَ اَجْلِسَ خَلْفَكُمَا
«Πες σε εκείνα τα δέντρα να συνενωθούν για την ανάγκη του Ρεσουλουλλάχ (Απόστολου του Αλλάχ)».
Έτσι είπα, και αυτά ενωθήκανε. Ύστερα, ενώ περίμενα εγώ εξήλθε ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του). Έδειξε με το κεφάλι του αριστερά και δεξιά, σαν να έδινε σήμα, και τα δύο εκείνα δέντρα γύρισαν στις θέσεις τους.[5]
Τέταρτο Παράδειγμα:
Με απόλυτα σίγουρη μετάδοση, ο Ουσάμε μπιν Ζέϊντ, ένας από τους βοηθούς και γενναίους στρατηγούς του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) λέει:
Βρισκόμασταν σε ένα ταξίδι μαζί με τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του). Δεν υπήρχε ένα κατάλληλο σκεπασμένο μέρος για την εκπλήρωση της φυσικής ανάγκης. Κήρυξε:
هَلْ تَرَى مِن نَخْلٍ اَوْ حِجَارَةٍ «Βλέπεις τίποτα σαν δέντρο ή πέτρα;» Είπα: «Ναι, υπάρχει». Με διέταξε:
اِنْطَلِقْ وَقُلْ لَهُنَّ اِنَّ رَسُولَ اللَّهِ يَاْمُرُكُنَّ اَنْ تَاْتِينَ لِمَخْرَجِ رَسُولِ اللَّهِ وَقُلْ لِلْحِجَارَةِ مِثْلَ ذلِكَ
«πες στα δέντρα ‘ενωθείτε για την ανάγκη του Ρεσουλουλλάχ (Απόστολου του Αλλάχ)!’ και στις πέτρες ‘μαζευτείτε σαν τοίχος!’».
Εγώ πήγα και το είπα. Ορκίζομαι πως τα δέντρα συνενωθήκανε και οι πέτρες σχηματίσανε τοίχο. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), μετά την εκπλήρωση της ανάγκης Του, διέταξε: قُلْ لَهُنَّ يَفْتَرِقْنَ «Πες τους να χωριστούνε». Ορκίζομαι στον Κάτοχος Μεγαλείου Δύναμης Ζατ-ι Ζουλτζελάλ Αλλάχ και στον Κάτοχο της ψυχής μου, ότι τα δέντρα και οι πέτρες χωρίστηκαν και πήγανε στις θέσεις τους. [6]
Αυτά τα δύο περιστατικά που αναφέρονται από τον Εξοχότατο Τζαμπίρ και Ουσάμε, αναφέρονται το ίδιο ακριβώς και από τους Για’λε Ιμπν-ι Μουρρέ και Γκαϊλάν Ιμπν-ι Σαλαμάτ-ις Σακαφί και τον Εξοχότατο Ιμπν-ι Μασούντ, στη μάχη του Χουνέϊν.[7]
Πέμπτο παράδειγμα:
Ο Ιμάμ-ι Ιμπν-ι Φεβρέκ, ο μέγας σοφός επιστήμονας του τότε αιώνα, ο οποίος με την άκρως εξαιρετική, τέλεια κρίση και νομολογία του και περίφημη αρετή του, έχει γίνει γνωστός ως ο «Δεύτερος Ιμάμ-ι Σαφιή», μεταδίδει με απόλυτη σιγουριά ότι:
Στη μάχη του Τάϊφ, βαδίζοντας τη νύχτα, πάνω στο άλογο, ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) είχε αποκοιμηθεί. Σ’αυτή την κατάσταση, συνάντησε μπροστά του ένα δέντρο, που λέγεται ‘σιντρέ’. Το δέντρο, για να μη θίξει το άλογο Του, κόπηκε στα δύο και Του άνοιξε το δρόμο. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), πέρασε με το άλογο Του μέσα απ’ αυτό. Μέχρι και σήμερα, το δέντρο εκείνο στέκετε στα δύο πόδια, στη σεβάσμια εκείνη στάση. [8]
Έκτο Παράδειγμα:
Ο Εξοχότατος Για’λε αναφέρει στην απόλυτα σίγουρη μετάδοση του:
Σ’ ένα ταξίδι, ένα δέντρο που ονομάζεται ‘ταλχά’ ή ‘σεμουρέ’, ήρθε και περιφέρθηκε γύρω από τον Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) (σαν να κάνει ταβάφ γύρω από την ευλογημένη Καάμπα) και ξαναγύρισε στη θέση του. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) κήρυξε πως:
اِنَّهَا اِسْتَأْذَنَتْ اَنْ تُسَلِّمَ عَلَىَّ
«Το δέντρο αυτό ζήτησε από τον Παντοκράτορα Δικαίον Χακκ Αλλάχ, να με χαιρετήσει.»[9]
Έβδομο Παράδειγμα:
Οι επιστήμονες των χαντίθ, αναφέρουν με απόλυτα σίγουρη μετάδοση από τον Ιμπν-ι Μασούντ:
Ο Ιμπν-ι Μασούντ είπε: Στο μέρος όπου ονομάζεται Μάτν-ι Ναχλ, όταν τα τζίν του Νουσάϊμπιν ήρθαν στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) για να φωτιστούνε, ένα δέντρο ειδοποίησε τον ερχομό αυτών των τζίν.
Επιπλέον, ο Ιμάμ-ι Μουτζαχίτ, μεταδίδει από τον Ιμπν-ι Μασούντ: Τα όντα αυτά (τα τζίν) επιζήτησαν ένα τεκμήριο (θαύμα). Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), διέταξε σε ένα δέντρο και αυτό βγήκε από τη θέση του και ήρθε, μετά ξαναγύρισε.[10]
Να λοιπόν, ένα θαύμα ήταν αρκετό για τα τζιν. Ένας άνθρωπος που ακούει χίλια παρόμοια θαύματα, εάν δεν έρχεται στην πίστη, άραγε, δε γίνεται πιο σατανάς και από τους σατανάδες που αποκαλούν ως εξής τα τζίν;
يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا
«Ο άμυαλος από μας μιλάει εσφαλμένα και λέει ψέματα σχετικά με τον Αλλάχ»[11].
Όγδοο Παράδειγμα:
Τα Σαχίχ-ι Τιρμίζι με απόλυτα σίγουρη μετάδοση αναφέρουν από τον Εξοχότατο Ιμπν-ι Αμπάς:
Ο Ιμπν-ι Αμπάς είπε: Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) κήρυξε σ’έναν Άραβα βεδουίνο:
اَرَاَيْتَ اِنْ دَعَوْتُ هذَا الْعِذْقَ مِن هذِهِ النَّخْلَةِ اَتَشْهَدُ اَنِّى رَسُولُ اللَّهِ
«Εάν καλέσω το κλαδί αυτού του δέντρου να έρθει κοντά μου, και αυτό αν έρθει, θα φέρεις πίστη ότι εγώ είμαι Απόστολος του Αλλάχ; ».
Αυτός είπε: «Ναι». Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) το κάλεσε. Εκείνο το ξερό κλαδί της χουρμαδιάς κόπηκε πάνω από το δέντρο και πήδησε, ήρθε κοντά στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) μετά Αυτός έδωσε εντολή και ξαναγύρισε στη θέση του.[12]
Υπάρχουν, λοιπόν, πολλά σαν αυτά τα οχτώ παραδείγματα, τα οποία έχουν μεταδοθεί από διάφορες κατευθύνσεις. Είναι γνωστό πως εάν ενωθούν εφτά οχτώ σχοινιά, γίνεται ένα δυνατό παλαμάρι. Επιπλέον, το θαύμα αυτό περί του δέντρου, που μεταδίδεται με πολλές κατευθύνσεις από τους διασημότερους αφοσιωμένους και ορθούς Σαχάμπε, βεβαίως και είναι ισχυρό ως νοηματικά λίαν διαδεδομένη είδηση έτσι ώστε θεωρείται πραγματική λίαν διαδεδομένη είδηση. Έτσι κι αλλιώς, όταν περνάει στα χέρια των Ταμπιήν, μετά τους Σαχάμπε, αποτελεί λίαν διαδεδομένη είδηση. Ιδίως τα έμπιστα βιβλία, όπως του Μπουχάρι, Μούσλιμ, Ιμπν-ι Χιμπάν, Τιρμίζι, έχουν ενισχύσει και διατηρήσει τόσο καλά το δρόμο αυτό ως την εποχή των Σαχάμπε, ώστε το να το βλέπεις στον Μπουχάρι, είναι σαν να το ακούς από τους Σαχάμπε.
Εφόσον, όπως τα παραδείγματα αυτά, τα δέντρα που βλέπουν, γνωρίζουν Τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) και εγκρίνοντας την Προφητεία Του Τον χαιρετούν, Τον προσκυνούν και υπακούν τις διαταγές Του, άραγε, κάποια άψυχα, άμυαλα όντα που αποκαλούνται άνθρωποι, εάν δεν Τον αναγνωρίζουνε, δεν Τον αποδέχονται, δεν αξίζουν τη φωτιά, όπως ένα κομμάτι άχρηστο, ασήμαντο ξύλο ενός ξερού δέντρου και πιο κατώτερα απ’αυτό;
[1] Ibn Maja, Fitan 23 no: 4028; Darimi, Muqaddima 3; Qadi Iyad, al-Shifa`i 302; Ali al-Qari, Sharh al-Shifa`I, 620; Al-Haythami, Majma`al-Zawa`id x, 10; Al-Hindi, Kanz al-Ummal ii, 354.
[2] Qadi Iyad, al-Shifa`i 298; Ali al-Qari, Sharh al-Shifa`i, 615; Beyhaqi, Dala`il al-Nubuwwa vi, 14; Al-Haythami, Majma`al-Zawa`id viii, 292; Al- Asqalani, Al-Matalib Al-Aliya iv, 16 no: 3836.
[3] Qadi Iyad, al-Shifa` i 299 ; Αl-Khafaji, Sharh al-Shifa` iii, 49.
[4] Muslim, Zuhd 74 no:3012.
[5] Darimi, Muqaddima 4 ; Qadi Iyad, al-Shifa` i 299 ; Αl-Khafaji, Sharh al-Shifa` iii, 51.
[6] Qadi Iyad, al-Shifa` i 300; Αl-Khafaji, Sharh al-Shifa` iii, 51 ; Al- Asqalani, Al-Matalib Al-Aliya iv, 8-10 no:3830.
[7] Qadi Iyad, al-Shifa`i 301; Al-Hindi, Kanz al-Ummal xii, 403.
[8] Qadi Iyad, al-Shifa` i 301; Ali al-Qari, Sharh al-Shifa`i, 619 ; Αl-Khafaji, Sharh al-Shifa` iii, 57.
[9] Qadi Iyad, al-Shifa` i 301; Ali al-Qari, Sharh al-Shifa`i, 619 ; Αl-Khafaji, Sharh al-Shifa` iii, 53.
[10] Bukhari, Manaqib al-Ansar 32; Muslim, Salat, 150; Ali al-Qari, Sharh al-Shifa`i, 619.
[11] (Κουρ’άν, Σούρα Ελ- Tζίν, 72:4).
[12] Tirmidhi, Manaqib 6; Al-Haythami, Majma`al-Zawa`id x, 10.