Δέκατο Ένατο Επίπεδο της Πρώτης Εξέχουσας Θέσης

   Έπειτα, είπε στην ψυχή του, αυτός ο γεμάτος με περιέργεια και παθιασμένος περιηγητής ο οποίος ήρθε στη γη και αναζητά το δημιουργό της γης, και διανύοντας τα δεκαοκτώ αυτά  επίπεδα μαρτυριών απέκτησε μια πίστη ανυψωμένη ως το θρόνο της αλήθειας. Και παράλληλα προάχθηκε  από το επίπεδο της αθέατης γνώσης, στο αξίωμα του αυτοπρόσωπου και παριστάμενου συνομιλητή αυτών  των γνώσεων.

      Όπως από την αρχή της σούρα Ελ-Φατιχά μέχρι τη λέξη اِيَّاكَ [Μόνο σε εσένα…] μέσω των επαίνων και εγκωμίων που αποδίδονται αθέατα διανοίγεται  ωστόσο  μια παρουσία που εξυψώνει στο αξίωμα του اِيَّاكَ  του  συνομιλητή, το ίδιο και εμείς λοιπόν πρέπει να αφήσουμε να αναζητάμε αθέατα στο άγνωστο, αλλά να ερωτήσουμε απευθείας Αυτόν που αναζητάμε από τον Ίδιο. Διότι, για να αναζητήσουμε τον ήλιο που μας παρουσιάζει τα πάντα, πρέπει καταρχήν να ερευνήσουμε τον ίδιο τον ήλιο. Ναι, αυτός που εκθέτει τα πάντα, εκθέτει τον εαυτό του περισσότερο από όλα. Τότε όπως γνωρίζουμε και βλέπουμε τον ήλιο μέσω των ακτινών του, έτσι ακριβώς μπορούμε να προσπαθήσουμε ανάλογα με τις επιδεξιότητες μας, να γνωρίσουμε το Δημιουργό (Hâlık) μας μέσω των Πανέμορφων Ονομάτων και ιερών γνωρισμάτων του τα οποία είναι γνωστά ως Esma-ul Husna.

   Αυτός ο σκοπός περιέχει άπειρους δρόμους που περιέχουν άπειρα επίπεδα. Σε αυτό το δοκίμιο θα αναφέρουμε συνοπτικά και περιληπτικά μόνο τις δύο πραγματικότητες, -από τις πάρα πολλές και μακροσκελείς και αρκετά λεπτομερείς-  οι οποίες περιέχουν τα δύο μόνο επίπεδα αυτών των άπειρων επιπέδων.    

  Η Πρώτη Πραγματικότητα: Είναι ολοφάνερα ορατό ότι μια πραγματικότητα μιας κυρίαρχης δραστηριότητας η οποία περιτυλίγει όλο το σύμπαν περιστρέφει, μεταλλάζει και ανανεώνει όλη την περιεκτική, συνεχόμενη, τέλεια τακτοποιημένη, φοβερή, ουράνια και γήινη ύπαρξη που παρατηρούμε. Και η παρουσία μιας κυρίαρχης επιμορφωτικής και συντηρητικής (Rububiyet) πραγματικότητας είναι προφανώς αισθητή μέσα σε αυτήν την πάνσοφη, από κάθε όψη, πραγματικότητα αυτής της δραστηριότητας. Και συνεπώς, η πραγματικότητα της φανέρωσης της Θεότητας μέσα σε αυτήν την κυρίαρχη επιμορφωτική και συντηρητική πραγματικότητα η οποία διασκορπίζει τη θεία ευσπλαχνία με κάθε τρόπο, είναι αναπόφευκτα κατανοητή και απαραιτήτως αντιλαμβανόμενη.              

      Να λοιπόν, οι ενέργειες  ενός Πανίσχυρου Ενεργών (Fâil-i Kadîr) και τα έργα ενός Πάνσοφου Παντογνώστη (Alîm) πίσω από το πέπλο αυτής της δεσπόζουσας και σοφής ακατάπαυστης δραστηριότητας είναι τόσο αισθητή σχεδόν εμφανής.      

  Επίσης, πίσω από το πέπλο αυτών των επιμορφωτικών και προγραμματισμένων διαχειρίσεων, και των έργων του Κυρίαρχου Επιμορφωτή και Συντηρητή (Rab), τα Θεία Ονόματα (Esma-ul Husna) που αντικατοπτρίζονται στα πάντα είναι  τόσο αισθητά σχεδόν αυταπόδεικτα. 

     Και από αυτά τα μεγαλοπρεπώς και πανέμορφα αντικατοπτριζόμενα Θεία Ονόματα και πίσω από το πέπλο αυτών, η ύπαρξη και η δράση των εφτά  ιερών θείων ιδιοτήτων (sıfât-ı seb'a-i kudsiye) είναι αντιληπτή  σε βαθμό όχι μόνο της  γνωστικής πίστης (ilmelyakîn) και αυτόπτης πίστης (aynelyakîn) αλλά και της απόλυτης εμπειρικής  πίστης (hakkalyakîn).

     Επίσης, κατά τη μαρτυρία όλων των άριστων αυτών πλασμάτων, ο απειράριθμος τρόπος αντικατοπτρισμού των εν λόγω  εφτά ιερών θείων ιδιοτήτων (sıfât-ı seb'a-i kudsiye) -με ζωή, με ισχύ, με γνώση, με ακοή, με όραση, με βούληση, και με ομιλία-  ολοφάνερα, αναγκαστικά και λογικά, σαφέστερα και λαμπρότερα  ακόμα και από τον ήλιο, φανερώνουν και στον οφθαλμό της καρδιάς και εξακριβώνουν ότι… είναι  αδιαμφισβήτητη και απολύτως σίγουρη η ύπαρξη μιας οντότητας η οποία είναι άκρως απαραίτητη και υποχρεωτική και η ανυπαρξία της είναι απολύτως αδιανόητη, γνωστή ως Vâcib-ülVücud… η ύπαρξη του Ενός και Μοναδικού Αλλάχ του οποίου η Θεία Ενότητα έχει περιτυλίξει τα πάντα και η Θεία Μοναδικότητά  Του είναι έκδηλη με έναν αποκλειστικό και ιδιάζοντα τρόπο σε κάθε μία ύπαρξη, γνωστή ως Vâhid-iEhad… η ύπαρξη ενός Ενεργού Προσώπου  που τα πάντα Τον έχουν ανάγκη ενώ Αυτός δεν έχει ανάγκη τίποτα, γνωστή ως Fâil-i Ferd-i Samed.  Διότι, ένα ωραίο και πολυσήμαντο βιβλίο και ένα τέλειο σπίτι  σαφώς και προϋποθέτουν τις ενέργειες της γραφής και της οικοδόμησης. Οι πράξεις μιας σπουδαίας γραφής και μιας τέλειας οικοδόμησης με τη σειρά τους προφανώς και εκδηλώνουν την ύπαρξη ενός συγγραφέα και ενός μάστορα. Αυτοί οι τίτλοι του συγγραφέα και του μάστορα με τη σειρά τους προφανώς και προϋποθέτουν την κατοχή της τέχνης και των ιδιοτήτων αυτών. Και αυτή η τέχνη και αυτές οι ιδιότητες βεβαίως και προϋποθέτουν την ύπαρξη ενός τέτοιου ατόμου που να είναι και ο κάτοχος ιδιοτήτων και ο αριστοτέχνης, και ο κάτοχος τίτλων και ο πράττων. Όπως, μια πράξη χωρίς τον πράττοντα και ένας τίτλος χωρίς τον κάτοχο του δεν μπορούν να υφίστανται, έτσι και ένα επίτευγμα χωρίς τον ταλαντούχο και μια τέχνη χωρίς τον καλλιτέχνη δεν είναι δυνατόν να υφίσταται.         

     Ναι λοιπόν, βάσει αυτής της πραγματικότητας και αρχής, αυτό το σύμπαν μαζί με όλα τα  περιεχόμενά του είναι σαν άπειρα πολυσήμαντα βιβλία και επιστολές, ατελείωτα κτίρια και παλάτια που έχουν γραφτεί με την πένα του πεπρωμένου, και έχουν οικοδομηθεί με το σκεπάρνι της δύναμης. Το κάθε ένα με χιλιάδες τρόπους και όλα μαζί με άπειρους τρόπους και κατευθύνσεις -εκδηλώνοντας τις αμέτρητες επιμορφωτικές (Rabbanî) και ευσπλαχνικές  (Rahmanî) ενέργειες και την προέλευση τους που είναι οι απέραντες αντανακλάσεις των χιλίων και ενός Θείων Ονομάτων, και τους ανυπολόγιστους καθρεπτισμούς των επτά ιερών ιδιοτήτων του Υπερτέλειου (Subhan)  που είναι η προέλευση εκείνων των πανέμορφων ονομάτων- πραγματοποιούν άπειρες μαρτυρίες  στην απαραίτητη οντότητα  και μοναδικότητά του ενός και μόνου Κύριου Κατόχου Μεγαλείου Δύναμης (Zât-ı Zülcelal). Ο οποίος είναι  άναρχος  και αιώνιος, και είναι ο κάτοχος και η πηγή των εφτά ιερών θείων ιδιοτήτων. Συνεπώς, όλο το κάλλος, η ομορφιά, η χάρη, η αξία, και η τελειότητα που βρίσκεται  σε όλες τις υπάρξεις με βεβαιότητα μαρτυρεί το ιερό κάλλος και την ιερή τελειότητα -που αρμόζει στις επιμορφωτικές και συντηρητικές ενέργειες του Κύριου (Rab), στα θεία ονόματα, στα γνωρίσματα του  Αέναου άνευ κάθε ανάγκης Αλλάχ (Samed), και στις  δραστηριότητες του Υπερτέλειου (Subhan)-  και όλα μαζί  μαρτυρούν ξεκάθαρα το ιερό κάλλος και την πληρότητα του Πανάγαθου  Αλλάχ (Zât-ı Akdes).       

    Ναι λοιπόν, η πραγματικότητα της Επιμορφωτικής Κυριαρχίας (Rububiyet) που εμφανίζεται μέσα στην πραγματικότητα της δραστηριότητας, αυτοπροβάλλεται και αυτοσυστήνεται διαμέσου των εκδηλώσεων και διαχειρίσεων όπως της δημιουργίας, κατασκευής, τέχνης, και μοναδικοποίησης  που γίνεται  με γνώση και σοφία… της θείας θέλησης, μορφοποίησης, πρόνοιας, και διοίκησης που γίνεται με τέλεια ευταξία και ισορροπία… της μεταμόρφωσης, μετατροπής, αποστολής, και τελειοποίησης που γίνεται με πρόθεση και βούληση… και της σίτισης, προσφοράς, περιποίησης, και χάρης που γίνεται με στοργή και ευσπλαχνία. Ακόμα και η πραγματικότητα της φανέρωσης της Θεότητας  η οποία βρίσκεται και είναι ξεκάθαρα αισθητή μέσα  στην εμφάνιση της πραγματικότητας της Επιμορφωτικής Κυριαρχίας (Rububiyet), αυτοσυστήνεται μέσω των ευσπλαχνικών και γενναιόδωρων αντικατοπτρισμών των Πανέμορφων  Ονομάτων  (Esma-i Hüsna) και μέσω των μεγαλοπρεπών και πανώριων εκφάνσεων των εφτά ιερότατων θεϊκών ιδιοτήτων (Sıfât-ı Sübutiye) τα οποία είναι η Ζωή, η Γνώση, η Δύναμη, η Βούληση, η Ακοή, η Όραση, και ο Λόγος. 

    Ναι, όπως η ιδιότητα  του λόγου μας γνωστοποιεί μέσω των αποκαλύψεων και εμπνεύσεων τον Πανάγαθο Αλλάχ (Zât-ı Akdes), έτσι και η ιδιότητα της δύναμης μέσω των καλλιτεχνικών έργων που είναι οι υλοποιημένες λέξεις μας δηλώνει τον Πανάγαθο Αλλάχ (Zât-ı Akdes), και παρουσιάζοντας το σύμπαν απ’ άκρου εις άκρον ως ένα ενσώματο Furkan (δηλαδή το Κουρ’άν που ξεχωρίζει το αληθές από το ψέμα), χαρακτηρίζει και περιγράφει τον Παντοδύναμο και Κάτοχο Μεγαλείου.  

    Έτσι το ίδιο και η ιδιότητα της γνώσης, μέσω των απειράριθμων σοφών, εύτακτων και ισορροπημένων έργων τέχνης πλασμάτων, και μέσω των απειράριθμων όντων που με γνώση διοικούνται, φροντίζονται, διακοσμούνται και διαχωρίζονται, γνωστοποιεί τον Μοναδικό κάτοχο της ιδιότητάς του που είναι ο Πανάγαθος Αλλάχ. 

   Όσο για την ιδιότητα  της ζωής, όλα τα έργα τέχνης που εκδηλώνουν τη δύναμη, και όλες οι εύτακτες, σοφές, ισορροπημένες και διακοσμημένες μορφές και όλες οι καταστάσεις που εκδηλώνουν την ύπαρξη της γνώσης, και όλα τα τεκμήρια που εκδηλώνουν τις υπόλοιπες ιδιότητες, μαζί με όλα τα τεκμήρια της ιδιότητας της ζωής, όπως αποδεικνύουν και επαληθεύουν την ιδιότητα της ζωής, έτσι και η ίδια η ζωή μαζί με όλα εκείνα τα τεκμήρια, παρουσιάζοντας ως μάρτυρες όλα τα έμβια όντα -τα οποία είναι καθρέπτες αυτών των τεκμηρίων-  ανακοινώνει τον Αέναο Υπάρχων και Ζωοδότη Αλλάχ  (Zat-ı Hayy-ı Kayyum). Και μετατρέπει το σύμπαν σε έναν υπέρτατο καθρέπτη που αποτελείται από αμέτρητους καθρέπτες οι οποίοι μεταβάλλονται συνεχώς και ανανεώνονται για να φανερώνουν απ’ άκρου εις άκρον κάθε στιγμή τις φρέσκιες και διαφορετικές αντανακλάσεις και τα κεντήματα. Καταυτόν τον τρόπο, και οι ιδιότητες της οράσεως, της ακοής, της βούλησης και του λόγου, το κάθε ένα -όσο ένα σύμπαν- ανακοινώνει και γνωστοποιεί τον Πανάγαθο Αλλάχ (Zât-ı Akdes).

   Επιπλέον, καθώς αυτές οι ιδιότητες στοιχειοθετούν την ύπαρξητου Κατόχου Μεγαλείου Δύναμης (Zât-ı Zülcelal), έτσι και ξεκάθαρα αποδεικνύουν την ύπαρξη της ζωής, ότι είναι αληθινή και ότι αυτός ο Κάτοχος είναι Ζωντανός και εν-ζωή. Διότι, η γνώση είναι σημάδι ζωής, η ακοή ένδειξη ζωής, η όραση ανήκει στους ζώντες, η βούληση μπορεί να υφίσταται μόνο μέσω της ζωής, η προαιρετική εξουσία βρίσκεται μόνο στους ζωντανούς, και ο λόγος είναι ενέργεια των συνειδητών ζωντανών.

      Να λοιπόν, από αυτά τα σημεία είναι πλέον κατανοητό ότι, η ιδιότητα της ζωής διακατέχει αποδείξεις και εμπεριέχει στοιχεία όσο εφτά φορές το σύμπαν -που εκδηλώνουν τη δικιά της  ύπαρξη και την ύπαρξη του κατόχου της ιδιότητάς της-  έτσι που έχει γίνει η βάση και η πηγή όλων των ιδιοτήτων, και έχει αποτελέσει το έρεισμα και το επίκεντρο του Υψίστου Ονόματος του Αλλάχ (İsm-i Azam). Για το λόγο ότι το Ρισαλέ-ι Νουρ έχει αποδείξει και έχει εξηγήσει αυτήν την πρώτη πραγματικότητα με ισχυρά τεκμήρια, αρκούμαστε προς το παρόν με αυτήν την προαναφερόμενη σταγόνα από το πέλαγος αυτής της πραγματικότητας. 

    Η Δεύτερη Πραγματικότητα: Είναι η θεία ομιλία που προέρχεται από την ιερή ιδιότητα του Λόγου. Βάσει του μυστηρίου του εδαφίου:

لَوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِكَلِمَاتِ رَبِّى

Ο θείος λόγος είναι ατελείωτος. Το πιο φανερό στοιχείο της ύπαρξης ενός ατόμου είναι η ομιλία του. Άρα αυτή η πραγματικότητα με ατελείωτες μορφές αποδεικνύει την ύπαρξη του  Προ-Αιώνιου Ομιλητή (Mütekellim-i Ezelî). Για το λόγο ότι αυτή η πραγματικότητα έχει εξηγηθεί με δύο ισχυρές μαρτυρίες σχετικά με τις Αποκαλύψεις και εμπνεύσεις στο Δέκατο Τέταρτο και Δέκατο Πέμπτο Επίπεδο αυτού του δοκιμίου, και με μια ευρεία  μαρτυρία  σχετικά με τις επουράνιες άγιες γραφές και βίβλους στο Δέκατο  Επίπεδο, και με μία εξίσου λαμπρή  και περιεκτική μαρτυρία σχετικά με το Θαυματουργό Κήρυγμα του Κουρ΄αν στο Δέκατο Έβδομο Επίπεδο, παραπέμπουμε τις περιγραφές και τις μαρτυρίες αυτής της πραγματικότητας σε εκείνα τα επίπεδα. Και καθώς φαίνεται  τα πνευματικά φώτα  και τα μυστήρια που  εκφράζει  τούτο το  θαυμάσιο εδάφιο

شَهِدَ اللَّهُ اَنَّهُ لاَ اِلَهَ اِلاَّ هُوَ وَاْلمَلَئِكَةُ وَاُولُوا الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ لاَ اِلَهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

-το οποίο με έναν θαυματουργό τρόπο ανακοινώνει τη συγκεκριμένη   πραγματικότητα και καταθέτει τη μαρτυρία της μαζί με τις μαρτυρίες των υπόλοιπων πραγματικοτήτων-  έχουν  ικανοποιήσει και έχουν γεμίσει τον ταξιδιώτη μας ώστε δεν προχώρησε παραπάνω. Έτσι λοιπόν,διαμέσου του μαθήματος που έλαβε ο  ταξιδιώτης από αυτό το ιερό επίπεδο, και ως μια σύντομη αναφορά σε αυτό στο Δέκατο Ένατο Επίπεδο της Πρώτης Εξέχουσας Θέσης έχει εκφραστεί ως εξής:

لاَ اِلَهَ اِلاَّ اللَّهُ الْوَاجِبُ الْوُجُودِ الْوَاحِدُ اْلاَحَدُ لَهُ اْلاَسْمَاءُ لْحُسْنَى وَ لَهُ الصَّفَاتُ الْعُلْيَا وَ لَهُ الْمَثَلُ اْلاَعْلَى اَلَّذِى دَلَّ عَلَى وُجُوبِ وُجُودِهِ فِى وَحْدَتِهِ اَلذَّاتُ الْوَاجِبُ الْوُجُودِ بِاِجْمَاعِ جَمِيعِ صِفَاتِهِ الْقُدْسِيَّةِ الْمُحِيطَةِ وَ جَمِيعِ اَسْمَائِهِ الْحُسْنَى اَلْمُتَجَلِّيَّةِ بِاِتِّفَاقِ جَمِيعِ شُؤُنَاتِهِ وَ اَفْعَالِهِ الْمُتَصَرِّفَةِ بِشَهَادَةِ عَظَمَةِ حَقِيقَةِ تَبَارُزِ اْلاُلُوهِيَّةِ فِى تَظَاهُرِ الرُّبُوبِيَّةِ فِى دَوَامِ اْلفَعَّالِيَّةِ الْمُسْتَولِيَةِ بِفِعْلِ اْلاِيجَادِ وَ الْخَلْقِ وَ الصُّنْعِ وَاْلاِبْدَاعِ بِاِرَادَةٍ وَ قُدْرَةٍ وَ بِفِعْلِ التَّقْدِيرِ وَ التَّصْوِيرِ وَ التَّدْبِيرِ وَ التَّدْوِيرِ بِاِخْتِيَارٍ وَ حِكْمَةٍ وَ بِفِعْلِ التَّصْرِيفِ وَ التَّنْظِيمِ وَ الْمُحَافَظَةِ وَ اْلاِدَارَةِ وَ اْلاِعَاشَةِ بِقَصْدٍ وَ رَحْمَةٍ وَ بِكَمَالِ اْلاِنْتِظَامِ وَ الْمُوَازَنَةِ وَ بِشَهَادَةِ عَظَمَةِ اِحَاطَةِ حَقِيقَةِ اَسْرَارِ ﴿ شَهِدَ اللَّهُ اَنَّهُ لاَ اِلَهَ اِلاَّ هُوَ وَالْمَلئِكَةِ وَ اُولُوا الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ لاَ اِلَهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴾