ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΤΥΧΗ
ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΤΥΧΗ
Επίσης και κατά το βλέμμα της σοφίας είναι απάνθρωπο, άδικο.
Διότι ως γνωστών η έχθρα και η αγάπη είναι αντίθετα όπως το φώς και το σκοτάδι. Τα δύο αυτά στην κυριολεξία δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Εάν η αγάπη αναλόγως με τις ιδιαίτερες αιτιολογίες της δεσπόζει πραγματικά σε μια καρδιά τότε η έχθρα γίνεται μεταφορική και μεταβάλλεται στη μορφή συμπόνιας. Ναι ο πιστός αγαπάει τον αδερφό του και πρέπει να τον αγαπά. Για την κακία του όμως, μόνο τον λυπάται. Προσπαθεί όχι με εξαναγκασμό αλλά ίσως με καλοσύνη για την συμμόρφωσή του. Για αυτό το λόγο σύμφωνα με το βούλευμα του χαντίθ «Ο πιστός, δεν θα κρατάει κακία και δεν θα διακόπτει τη συνομιλία με τον πιστό αδερφό του πάνω από τρείς μέρες.»[1]
Εάν οι αιτιολογίες τις εχθρικότητας υπερτερήσουν και η έχθρα επικρατήσει πραγματικά σε μια καρδιά τότε η αγάπη γίνεται μεταφορική και παίρνει τη μορφή υποκρισίας και κολακείας.
Ω ανελέητε άνθρωπε! Τώρα δες πως το μίσος και η έχθρα προς τον πιστό αδερφό σου πόσο απάνθρωπο, άδικο είναι. Διότι όπως εάν εσύ ισχυριστείς ότι τα κοινά μικρά πετραδάκια είναι πιο σημαντικά από την Καάμπα και πιο σπουδαία από τον όρο του Ούχουντ, θα είναι μια ανήθικη αφροσύνη. Έτσι ακριβώς, παρόλο που η πίστη που είναι αξιοσέβαστη σαν την Καάμπα και το Ισλάμ που είναι μεγαλοπρεπές σαν τον όρο Ούχουντ και πολλά άλλα ισλαμικά γνωρίσματα επιζητούν την αγάπη και τη σύμπνοια, τη συμμαχία, το να προτάσσονται κάποια ελαττώματα που προκαλούν την αντιπάθεια και έχθρα απέναντι στον πιστό, θεοσεβή και τα οποία είναι σε ισχύ ασήμαντων χαλικιών έναντι της πραγματικότητας της πίστης και του Ισλάμ, εάν έχεις σύνεση, θα καταλάβεις ότι είναι μια πλέον μεγάλη ανοησία και απανθρωπιά και αδικία.
Ναι, η ενάδα στην πίστη επιζητά την ενάδα των καρδιών. Και η ενότητα της πίστης επίσης απαιτεί την κοινωνική ενότητα. Μάλιστα δε μπορείς να αρνηθείς ότι με το να παραβρίσκεσαι μαζί με κάποιον στο ίδιο τάγμα καλλιεργείς μια οικειότητα και συμπάθεια απέναντι του και με το να βρίσκεστε μαζί υπό την διαταγή του ίδιου διοικητή δημιουργείς μια φιλική σχέση. Και με το να βρίσκεσαι μαζί του σε μια χώρα βιώνεις μια αδελφική σύνδεση. Ενώ σύμφωνα με το πνευματικό φως (νουρ) της πίστης και της επίγνωσης που αυτή σου παρέχει, υπάρχουν τόσα πολλά σημεία ενότητας και ενώσεις συμμαχίας και δεσμά αδελφότητας όσο πολυάριθμα είναι και οι τίτλοι του θεού που πάλι η ίδια η πίστη σου αποκαλύπτει και γνωστοποιεί.
Για παράδειγμα, ο Δημιουργός Halık και των δύων σας είναι ένας, ο Κτήτορας Malik και των δύων σας είναι ένας, ο Θεός που Λατρεύετε Mabud είναι ένας, ο Σιτιστής και Συντηρητής Rezzak σας είναι ένας… είναι ένας… ένας… μέχρι και χίλιες φορές ένας…
Επιπλέων, ο Προφήτης σας είναι ένας, η θρησκεία σας είναι ίδια και η κατεύθυνσή της λατρείας σας -η κιμπλε είναι ίδια… ίδια… μέχρι και εκατό φορές ίδια…
Έπειτα το χωριό σας είναι ένα, το κράτος σας είναι ένα, ο τόπος σας είναι ίδιος και ένας… ένας … ένας μέχρι και δέκα φορές ένας…
Και παρόλο που τα τόσα εναδικά και τα ενιαία χρήζουν και απαιτούν την ενότητα (vahdet) και την ενάδα (tevhid), τη σύμπνοια και τη συμμαχία, την αγάπη και την αδελφοσύνη· και παρόλο που όλα αυτά είναι οι άυλες πνευματικές αλυσίδες που προσδένουν το σύμπαν και τις ουράνιες σφαίρες μεταξύ τους· το να τρέφει κανείς πραγματική έχθρα και να κρατάει μίσος απέναντι στο πιστό και θεοσεβή συνάνθρωπό του προτιμώντας πράγματα ανεπαίσθητα και ασταθή σαν τον ιστό της αράχνης τα οποία επισύρουν στη διένεξη και διχόνοια, στο μίσος και την έχθρα, θα καταλάβεις το πόσο μεγάλη ασέβεια σε εκείνα τα δεσμά της ενότητας είναι και πόση μεγάλη περιφρόνηση έναντι στα αξιαγάπητα στοιχεία, και σε τι βαθμό απανθρωπιά και αδικία απέναντι στις σχέσεις αδελφοσύνης είναι… εάν και μόνο η καρδιά σου δεν έχει πεθάνει και το μυαλό σου δεν έχει σβήσει!
[1] Buharî, Edeb: 57, 62; İsti'zân: 9; Müslim, Birr: 23, 25, 26; Ebu Davud, Edeb: 47; Tirmizî, Birr: 21, 24; İbni Mâce, Mukaddime: 7; Müsned, 1:176, 183; 3:110, 165, 199, 209, 225; 4:20, 327, 328; 5:416, 421, 422.