Μια επιστολή από τις Ακτίνες

        (Μια επιστολή από τις Ακτίνες)                            

بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

[με το όνομα του Υπερτέλειου Αλλάχ!]

   Άγια και πιστά μου αδέρφια!

   Σε τούτο τον κόσμο, ειδικά σε αυτή την εποχή, ιδιαίτερα για τους δεινοπαθούντες και ιδίως έναντι στις τρομερές στεναχώριες και απελπισίες που αντιμετωπίζουν οι μαθητές του Νούρ, η δραστικότερη γιατρειά είναι να παρέχει ο ένας στον άλλον παρηγοριά και ανακούφιση και να ενισχύει την πνευματική δύναμη του και ως ένας φιλάλληλος  πραγματικός αδερφός να περιθάλπει τους καημούς, τις μελαγχολίες και τις στεναχώριες ο ένας του άλλου και με μια πλήρη στοργή να επουλώνει την θλιμμένη καρδιά του. Η αληθινή και η αιώνια αδελφοσύνη που υπάρχει ανάμεσα μας δεν δέχεται παρεξηγήσεις και μεροληψία. 

   Αφού εγώ με όλη τη δύναμη μου σας έχω εμπιστευτεί και έχω στηριχτεί σε εσάς και για εσάς, όχι μόνο την ανάπαυσή μου, την αξιοπρέπεια και την τιμή μου αλλά ίσως με χαρά είμαι αποφασισμένος να θυσιάσω και την ψυχή μου, το ξέρετε και ίσως το βλέπετε. Και μάλιστα σας διαβεβαιώνω με όρκο ότι, εξαιτίας κάποιου ασήμαντου περιστατικού δυο μέλη του Νούρ εδώ και οχτώ μέρες αντί να παρηγορούν στοργικά ο ένας τον άλλον εκπέμπουν αποστροφή και ψύχος με αποτέλεσμα να τυραννάει την καρδιά μου. Κάτω από αυτή τη απερίγραπτη λύπη σπαράζοντας κλάψανε η ψυχή, η καρδιά και το μυαλό μου και παρακάλεσα όπως: «Συφορά! Έλεος! Έλεος! Ω Ερχαμερραχιμίν[ο πιο Οικτίρμων και πιο Πολυεύσπλαχνος υπέρ πάντων] βοήθεια! Προστάτεψέ μας! Σώσε μας από το κακό των αόρατων και των ανθρωπόμορφων διαβόλων! Γέμισε τις καρδιές των αδερφών μου με πλήρη αφοσίωση και αγάπη και αδελφοσύνη και στοργή προς αλλήλους!»                             

   Ω αδέρφια μου, αλύγιστα σαν το σίδερο, βοηθήστε με! Το ζήτημά μας είναι πολύ ευαίσθητο. Εγώ σας είχα εμπιστευτεί τόσο πολύ ώστε είχα αναθέσει όλα τα καθήκοντά μου στη πνευματική σας αυτή ενότητα. Χρήζει λοιπόν κι εσείς με όλη τη δύναμη σας να σπεύσετε στη βοήθεια μου. 

   Αν και το περιστατικό ήταν ασήμαντο, παροδικό και μικρό, κι όμως μια τρίχα που πέφτει στο μηχανισμό του ρολογιού μας ή στην κόρη του οφθαλμού μας, εμποδίζει πράγματι και είναι ανυπόφορη. Επιπλέον κάτι σπουδαίο για αυτό το σημείο είναι ότι τρείς υλικές εκρήξεις και τρείς άυλες μαρτυρίες είχαν προαναγγείλει επακριβώς γι αυτό.                                    

Σαῒντ Νουρσί