ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΙΤΙΑ
ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΙΤΙΑ
Η συμφωνία μεταξύ των ανθρώπων της πλάνης οφείλεται στην μικροπρέπεια τους και η διαμάχη μεταξύ των ανθρώπων της καθοδήγησης οφείλεται στην αξιοπρέπεια τους.
Δηλαδή οι άνθρωποι της πλάνης –αυτοί οι περιπλανημένοι και βυθισμένοι στις κοσμικές ανησυχίες και οι απερίσκεπτοι– επειδή δεν βασίζονται στην αλήθεια και το δίκαιο είναι αδύναμοι και ξευτελισμένοι. Λόγω της μικροπρέπειας τους, έχουν ανάγκη να αυξήσουν τη δύναμή τους. Και εξαιτίας αυτής της ανάγκης αγκαλιάζουν με ειλικρίνεια τη βοήθεια και τη συνεργασία των άλλων. Ο δρόμος που ακολουθούν ακόμα και στην πλάνη να είναι, διατηρούν τη συμμαχία τους. Είναι σαν να μετατρέπουν την αδικία τους σε μια μορφή δικαίου, την πλάνη τους σε μια μορφή ειλικρίνειας, την αθρησκία τους σε μια προσήλωση και την υποκρισία τους σε συνομωσία, και με αυτό το τρόπο τελεσφορούν και βρίσκουν επιτυχία. Διότι, μια οικεία ειλικρίνεια, ακόμη και για χάρη του κακού, δε μένει χωρίς αποτελέσματα. Ναι, οτιδήποτε και να επιδιώκει ο άνθρωπος με ειλικρίνεια, ο Ύψιστος Αλλάχ θα του το δώσει. (Υποσημείωση)[1]
Αλλά όσο γι τους ανθρώπους της καθοδήγησης και της θρησκείας, τους θρησκευτικούς μελετητές και εκείνους που ακολουθούν το μονοπάτι των Σούφη, επειδή βασίζονται στην αλήθεια και το δίκαιο και επειδή ο καθένας από αυτούς στο δρόμο της αλήθειας σκέφτεται μόνο τον Κύριο και Συντηρητή(Rabb) του και εμπιστεύεται την επίτευξη μόνο από Αυτόν, αποκτούν μια πνευματική αξιοπρέπεια η οποία τους παρέχει ο τρόπος αυτός. Όταν αισθάνονται κάποια αδυναμία, στρέφονται προς τον Κύριο Συντηρητή (Rabb) τους και όχι προς τους ανθρώπους και ζητούν βοήθεια μόνο από Αυτόν. Λόγω της διαφοράς των απόψεων με κάποιον που ίσως προκύπτουν φαινομενικές αντιθέσεις σε σχέση με τη προσωπική τους μέθοδο που ακολουθούν, δεν αισθάνονται την πραγματική ανάγκη αλληλεγγύης και δεν βλέπουν την ανάγκη συμμαχίας και ενότητας μεταξύ τους. Και αν υπάρξει επιμονή και εγωισμός, τότε θα φανταστεί τον εαυτό του ότι έχει δίκιο και τον αντίπαλο του να έχει άδικο, και έτσι η διχόνοια και η ανταγωνισμός θα πάρει τη θέση της συμμαχίας και της αγάπης. Θα χάσει την ειλικρίνεια του και η υπηρεσία του θα καταρρεύσει.
Τώρα η μόνη λύση ώστε να μην εμφανιστούν οι επικίνδυνες συνέπειες τούτης της φοβερής κατάστασης είναι οι εξής εννέα εντολές:
1. Η θετική κίνηση, δηλαδή να κινείται κανείς με αγάπη προς το δικό του δρόμο ή μέθοδο. Η εχθρότητα και οι κριτικές σχετικά με άλλους δρόμους ή μεθόδους να μην παρεμβάλλουν στη γνώση και σκέψη του και να μην ασχολείται με εκείνα.
2. Η συσσωμάτωση μέσα στο κύκλο του Ισλάμ ανεξαρτήτως του δρόμου που ακολουθούν, δίνοντας προτεραιότητα στα πολυάριθμα δεσμά ενότητας τα οποία επιζητούν την αδελφοσύνη, την αγάπη και την συμμαχία.
3. Η υιοθέτηση του δίκαιου και φιλότιμου κανόνα συμπεριφοράς όπως, ο υποστηρικτής οποιασδήποτε σωστής προοπτικής με την προϋπόθεση ότι δεν θίγει την προοπτική κάποιου άλλου, έχει το δικαίωμα να πει, "Ο δρόμος που ακολουθώ είναι σωστός, ή πιο όμορφος", αλλά όχι "Ο δρόμος που ακολουθώ είναι ο μόνος σωστός", ή "Το καλό είναι ο δικός μου δρόμος." υπονοώντας έτσι την αναλήθεια ή το άσχημο των υπόλοιπων δρόμων.
4. Ο στοχασμό ότι η ενότητα με τους ανθρώπους της αλήθειας είναι αιτία θείας ευδοκίας και η βάση της αξιοπρέπειας της θρησκείας του.
5. Η συνειδητοποίηση ότι η ήττα της ατομικής αντίστασης ακόμα και του ισχυρότερου ατόμου ενάντια στις επιθέσεις της ιδιοφυΐας της ισχυρής συλλογικής δύναμης των ανθρώπων της πλάνης και του ψεύδους, προκύπτει από την αλληλεγγύη τους. Και ενόσω συνεχίζεται αυτό σε μια τέτοια εποχή, παρά μόνο με την ακλόνητη ενότητα των ανθρώπων της αλήθειας και δημιουργώντας μια κοινή και συλλογική δύναμη, απέναντι σε εκείνη την τρομακτική και συλλογική δύναμη της πλάνης, είναι δυνατόν να διατηρηθεί η δικαιοσύνη και η αλήθεια.
6. Με σκοπό να σώσει το δίκαιο από τις σφοδρές καταδρομές του ψεύδους...
7. εγκαταλείποντας το εγώ –νάφς και τον εγωισμό του,
8. επίσης την αξιοπρέπειά του την οποία παρερμηνεύει,
9. και όλα τα ασήμαντα ανταγωνιστικά συναισθήματά του, μπορεί να επιτευχθεί το Ιχλάς-την άκρα ανιδιοτέλεια και ειλικρίνεια ώστε και να εκτελέσει το καθήκον του επάξια. (Υποσημείωση)[2]
[1] Υποσημείωση: Ναι, مَنْ طَلَبَ وَ جَدَّ وَجَدَ "Όποιος θέλει κάτι ειλικρινά, θα το βρει" είναι ένας κανόνας της αλήθειας. Η γενική του περιεκτικότητα μπορεί να περιλαμβάνει και το δικό μας δρόμο.
[2] Υποσημείωση: Με βάση ενός αυθεντικού χαντίθ, ότι προς στο τέλος του κόσμου οι πραγματικοί ευσεβείς μεταξύ των Χριστιανών θα ενωθούν με την κοινότητα του Κουράν και θα πολεμήσουν εναντίον του κοινού εχθρού τους, την ασέβεια και την αθρησκία. Και αυτή τη στιγμή, επίσης, οι άνθρωποι της θρησκείας και της αλήθειας πρέπει να ενωθούν ειλικρινά, όχι μόνο με τους αδελφούς και τους συναδέλφους τους πιστούς, αλλά και με τους πραγματικά ευσεβείς και πνευματικούς μεταξύ των Χριστιανών, αποφεύγοντας προσωρινά τους διαλόγους και τη διαμάχη των σημείων διαφοράς τους, για την καταπολέμηση του κοινού εχθρού τους – τον επιθετικό αθεϊσμό.