ΕΠΑΙΝΟΙ

ΕΠΑΙΝΟΣ 

[Είναι ένα απόσπασμα από το γράμμα του συγχωρεμένου Μουαλλίμ Χασάν Φεϊζί, το οποίο είχε γράψει σχετικά με το μαγαζί στο οποίο βρίσκονταν τα αντίγραφα του «Αγιέτ’ουλ Κιουμπρά – Το Υπέρτατο Στοιχείο» και σώθηκε από την τρομερή πυρκαγιά στην πόλη Εμιρντάγ.]    

بِاسْمِهِسُبْحَانَهُ

......................

      Το Ρισαλέ-ι Νουρ, σβήνει κάθε φωτιά και πυρκαγιά. Τη φωτιά της σπατάλης τη σβήνει με το φως του Δοκιμίου περί της Εξοικονόμησης. Τη φωτιά των κακόμοιρων αρρώστων που υποφέρουν μέσα στους πυρετούς και τις φωτιές, τη σβήνει με το ζωογόνο, και θεραπευτικό  ύδωρ που αναβλύζει από τις είκοσι πέντε θεραπευτικές κρήνες που πηγάζουν από το Δοκίμιο περί των Αρρώστων. Την τρομερή πυρκαγιά της υποψίας, φαντασίας, υποχονδρίας, ανησυχίας, φόβου, και περιέργειας, που έχει τυλίξει με τη φωτιά της και τρομοκρατεί την καρδιά, τον νου, και όλα τα όργανα και τις φλέβες, τη σβήνει με το φως και την ευλογία του Δοκιμίου περί της Υποχονδρίας. Τις πυρετώδεις φωτιές των ασθενειών της υποκρισίας, δοξομανίας, αλαζονείας, και έπαρσης τις σβήνει με τη βοήθεια και χάρη του Δοκιμίου περί της Ειλικρίνειας. Και η κατάρρευση του κάστρου του εγωισμού, της αυτοτέλειας, της τυραννίας και της θρασύτητας είναι εφικτή μέσω της κατήχησης του Τριακοστού και του Έκτου Λόγου περί του «Εγώ».

     Και αυτούς τους τυφλούς, ανόητους και άθλιους μικράνθρωπους που δεν μπορούν να βγουν από τον λάκκο της ύλης και των σωματιδίων της φύσης, μόνο τα δυνατά και ισχυρά, τα μακριά και ακριβέστατα, τα πεφωτισμένα και ενσυνείδητα χέρια του Ρισαλέ-ι Νουρ, με τα δοκίμια περί της «Φύσης» και περί «Τα Σωματίδια και η Ύλη» μπορούν να τους βγάλουν. 

    Ενώ για την εξάλειψη της οδύνης, ανησυχίας και της φωτιάς που προέρχεται από τον φόβο του θανάτου, στους ηλικιωμένους, η παρηγοριά και βοήθεια του Δοκιμίου περί των Ηλικιωμένων, είναι μια επαρκής αλοιφή και βάλσαμο, φως και χάρη. Έτσι το ίδιο και τα δοκίμια «Το Θαυματουργό Κήρυγμα του Κουρ’άν», «Τα Θαύματα του Άχμεντ» και «Πίστη στο Υπερπέραν», τα οποία πλημμυρίζουν με ζωογόνο ύδωρ, είναι σε ισχύ μιας τεράστιας πισίνας ενάντια στις οδυνηρές και βασανιστικές φωτιές  και τα δεινά του ενδιάμεσου κόσμου του μνήματος. 

     Και όπως, το ισχυρό φως του ευλογημένου έργου «Το Υπέρτατο Στοιχείο ή Η Ράβδος του Μουσά (Μωϋσή)» είναι αρκετό να εξαλείψει ολόκληρη τη φωτιά του Shirk [οποιαδήποτε άλλη εταιρική ή εναλλακτικής λατρεία εκτός του Ενός και Μοναδικού Αλλάχ] πάνω στη γη, έτσι και, βλέποντας αυτό το φως να εξαπλώνεται και να μεγαλώνει συνεχώς ενάντια στα μαύρα σύννεφα της κόκκινης φωτιάς, που έχει ξεκινήσει μια απειλή προς τον κόσμο του Ισλάμ, πιστεύουμε ολόψυχα ότι θα σβήσει και την τρομερή πυρκαγιά και την εξαθλίωση αυτών των φρικτών κόκκινων που σήμερα έχουν τυλίξει τους ορίζοντες της γης. 

    Συμπεραίνοντας: Η ανάγνωση και μελέτη του Ρισαλέ-ι Νουρ και ο αδιάπαυστος πνευματικός διαφωτισμός του είναι ικανά και αρκετά ώστε να σβήσουν τη φωτιά του απείθαρχου πάθους (Nefs-i emmâre), να εξολοθρεύσουν τα μανιώδη και άγρια χαρακτηριστικά, να διώξουν τους θηριώδεις, λυσσασμένους, εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς. Άλλωστε, το καθήκον του Ρισαλέ-ι Νουρ είναι να σβήνει τις φωτιές αυτού του χάους και της εξαθλίωσης. Και τονίζουμε ότι το Ρισαλέ-ι Νουρ, για αυτό έχει γεννηθεί και για αυτόν τον σκοπό έχει έρθει.        

     Και ευελπιστούμε -με την θέληση του Αλλάχ- ότι αυτός ο ευλογημένος, ευεργετικός, θαρραλέος και ευγενής λαός που έχει ανατραφεί σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο που είναι η κλίνη πεφωτισμένων, αγίων, μαρτύρων, και κατακτητών, με βάση την ένδειξη του εδαφίου

فَسَوْفَ يَأْتِ اللهُ بِقَوْمٍ

είναι αξιοθαύμαστοι, αξιαγάπητοι, και γενναίοι εν όψη του Αλλάχ.

      Από αυτούς που κατέχουν το Ρισαλέ-ι Νουρ, η απληστία και η οργή αρχίζει να εξαλείφεται, το σκοτάδι και η φιληδονία λιώνει. Η φωτιά της άγνοιας και της διαμαρτυρίας σβήνει. Ο λήθαργος της «φύσης» μειώνεται. Η νάρκη της  αφροσύνης αφανίζεται. Το μαύρο, άσχημο, και μουδιασμένο αίμα αναρρώνει. Η πνοή και η καρδιά ξανανιώνει. Οι φλέβες του αίματος μετατρέπονται σε φλέβες του φωτός, του Νούρ. Δεν απομένει καμία αγάπη προς τα εγκόσμια και καμία ροπή προς τα μάταια. Το «Εγώ» και το «Εσύ» εξανεμίζονται. Τα εβδομήντα χιλιάδες πέπλα, όπως αναφέρονται, αρχίζουν να ξεσκεπάζονται, και το βουνό της ύπαρξης αρχίζει να ραγίζεται. Ακούγονται πλέον καλέσματα από το εδάφιο  اِرْجِعِىاِلَىرَبِّكَ [..επίστρεψε στον Κύριο, Επιμορφωτή σου…]. Ανοίγει ο δρόμος της αντάμωσης και μοσχοβολούν ευωδιές. Εντάσσεται στο διάταγμα  فَادْخُلِى فِى عِبَادِى […μπες ανάμεσα στους δούλους μου..] και ανταμείβεται με το αξίωμα  وَادْخُلِى جَنَّتِى […είσελθε στο Παράδεισό μου…].

اَرِنَا يَا مَنْ اَطْفَى النَّارَ بِنُورِهِ{ وَيَا مَنْ صَلَّى عَلَى حَبِيبِهِ

[Δείξε μας την αλήθεια ω! Εσύ που σβήνεις τη φωτιά με το φώς-Νούρ σου.]

...........................................

    Εν συντομία το Ρισαλέτ-ουν Νούρ: Είναι μια επιγραφή του ονόματος "Yâ Hâfız" του“Ω! Προφυλάττων  Αλλάχ”, είναι μία σελίδα του "Mâshâallah" [δηλ. Πόσο ωραία θέλησε και το δημιούργησε ο Αλλάχ!], ένα αντίγραφό του "Bârakâllah" [δηλ. Πόσο ευλογημένα τα έχει δημιουργήσει ο Αλλάχ!], είναι ένα φυλαχτό της μητέρας στο παιδί της, είναι μια αντλία φωτός προς την πυρκαγιά, μία συνταγή σοφίας στον θλιμμένο, ένας καθρέπτης παραδειγματισμού στον παρατηρητή, μια σφραγίδα της προφητείας στους μουσουλμάνους, μια πιστοποίηση λύτρωσης στον αμαρτωλό, μια καθοδήγηση γαλήνης στον περιπλανώμενο, μια ασφάλεια προστασίας για τους ακηδεμόνευτους, ένας  ατέλειωτος θησαυρός για τον αρχαιοπώλη, ένα στολισμένο αιώνιο παλάτι για τους άστεγους, ένα χαστούκι μετάνοιας για τον άπιστο, ένα εδώλιο δικαιοσύνης για τον αρνησίθεο, ένας ιερός διάλογος για τον σοφό, ένα παλάτι αντάμωσης για τον ερωτευμένο…                

Στο όνομα όλων των μαθητών του Ρισαλέ-ι Νουρ που βρίσκονται στην πόλη Ντενίζλι και την περιφέρεια της 

ο Χασάν Φεϊζί

(Είθε να έχει την αιώνια ευσπλαχνία του Αλλάχ!)

⚛⚛⚛

(Η Υπεράσπιση του Τζεϊλάν) 

         Προς το Κακουργιοδικείο της πόλης Άφϊον: 

   Δηλώνω ως απάντηση προς την κατηγορούσα αρχή η οποία μεγαλοποιώντας τους ψύλλους σε βουνά, παρουσιάζει εμένα και τις υπηρεσίες μου στο Ρισαλέ-ι Νουρ και στον Δάσκαλο μου, με τον οποίο είμαι υπερήφανος, ως έναν μεγάλο διπλωμάτη και ραδιούργο, και μου αποδίδει ένα μεγάλο μέρος των κατηγοριών που αντιμετωπίζει το Ρισαλέ-ι Νουρ, ότι:           

     Είμαι στενά συνδεδεμένος με τον Δάσκαλο μου τον Μπεντιουζζαμάν, μέσω των αναγνώσεων μου περί θρησκείας, πίστης και ηθικής, έργα από τα οποία ωφελούμαι σε βαθμό που θα έδινα τη ζωή μου χωρίς δεύτερη σκέψη. Όμως αυτή η σχέση δεν είναι μια σχέση βλαβερή προς την πατρίδα, το έθνος και  που διεγείρει τον λαό ενάντια στην κυβέρνηση όπως ισχυρίζεται η κατηγορούσα αρχή, αλλά είναι μια ακράδαντη σχέση που δεν σπάει, ούτε θα σπάσει, στο δρόμο της διάσωσης από τον αιώνιο αφανισμό του μνήματος -από το οποίο κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί- της διάσωσης της δικιάς μου πίστης και των αδελφών μου στη θρησκεία οι οποίοι σαν και έμενα  έχουν ανάγκη να σώσουν την πίστη τους σε αυτήν τη θυελλώδη εποχή, να βελτιώσουν την ηθική τους και να γίνουν χρήσιμα μέλη  για την πατρίδα και το έθνος τους.        

     Είμαι από τους στενούς του μαθητές. Για περίπου τέσσερα χρόνια τον έχω υπηρετήσει, περιστασιακά, με μεγάλη μου τιμή. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα δεν έχω μαρτυρήσει τίποτα έκτος από την απόλυτη αρετή και ηθική του. Δεν έχω ακούσει ούτε μια φορά ούτε μια λέξη που να ισχυρίζεται ότι είναι ο Μαχντί, ή Ανανεωτής. Οι εκατοντάδες χιλιάδες ενάρετοι μαθητές του Ρισαλέ-ι Νουρ οι οποίοι έχουν σώσει την πίστη τους διαβάζοντας τα εκατοντάδες χιλιάδες αντίγραφα του Ρισαλέ-ι Νουρ, είναι στοιχεία και μάρτυρες της απόλυτης σεμνότητας του.      

      Αυτός ο ευλογημένος μου Δάσκαλος, βλέπει τον εαυτό του σαν και εμάς, ως ένας μαθητής του Ρισαλέ-ι Νουρ. Και αυτό είναι που ισχυρίζεται. Αυτό μπορείτε να το επιβεβαιώσετε άνετα με τις επιστολές του που έχετε στα χέρια σας, και ιδιαιτέρα μέσα από το Δοκίμιο περί Ειλικρίνειας που βρίσκεται στο έργο του «Η Ράβδος του Μουσά (Μωϋσή)». Παρόλο που ο ίδιος στα δοκίμια και στις επιστολές του επανειλημμένα έχει δηλώσει ότι «Οι αιώνιες πραγματικότητες που είναι σαν τον ήλιο και τα διαμάντια δεν οικοδομούνται πάνω σε πρόσκαιρες προσωπικότητες, και αυτές οι πρόσκαιρες προσωπικότητες δεν μπορούν να έχουν την ιδιοκτησία αυτών των πολύτιμων πραγματικοτήτων.» είναι εντελώς παράλογο για τον  οποιονδήποτε λογικό άνθρωπο, να τον κατηγορεί ότι καυχιέται και ισχυρίζεται ότι είναι ο Μαχντί, ή Ανανεωτής. Διότι, εάν διαβάσετε με έλεος και προσοχή όλα τα δοκίμια και τις επιστολές του, οπωσδήποτε θα εκτιμήσετε και εσείς απόλυτα ότι, η αξιοσέβαστη αυτή αυθεντική προσωπικότητα της εποχής μας, είναι ένας τέτοιος ειδήμων της θρησκείας ώστε όμοιος του δεν έχει εμφανιστεί επί αιώνες… και ένας τέτοιος σωτήρας της πίστης που σαν και αυτόν δεν είναι δυνατόν να ξαναεμφανιστεί… είναι ένας τέτοιος φιλόπατρις ο οποίος έχει ευεργετήσει υλικά και ηθικά αυτήν την πατρίδα και τον λαό περισσότερο και από έναν στρατό, τη στιγμή που οι κόκκινες φλόγες των μπολσεβίκων επιχειρούσαν να τυλίξουν τα σπίτια μας. Και είμαι δυσαρεστημένος που δεν έγινα μαθητής ενός τέτοιου έργου και ενός τέτοιου Δάσκαλου που είναι ο σεβάσμιος συγγραφέας αυτού, πιο πριν.                           

     Αξιότιμοι κύριοι δικασταί! Έχω εκδώσει στην πόλη Εσκίσεχιρ, με νόμιμη άδεια, το έργο «Οδηγός στους Νέους» από το Ρισαλέ-ι Νουρ από το οποίο  εγώ ο ίδιος έχω επωφεληθεί πολύ,  με αγαθή πρόθεση και σκέψη να προσφέρω στον λαό μου, ώστε να ωφεληθούν οι νέοι του τόπου μου από τα αμέτρητα ευεργετήματα που περιέχει, και ενώ θα έπρεπε να συγχαίρετε και να εκτιμάται η προσπάθεια ενός απελπισμένου σαν και έμενα, που υπηρετεί στην πραγματική και αδιάσειστη ερμηνεία του Κουρ’άν, το Ρισαλέ-ι Νουρ, αυτή η τόσο αυστηρή μεταχείριση που δεχόμαστε, δεν είναι αντίθετη με την πραγματικότητα της δικαιοσύνης; Το ερωτώ από εσάς;                

       Και αιτούμαι από τη δικαιοσύνη του δικαστηρίου σας, να αποφασίσουν ως προς την απελευθέρωση των δοκιμίων του Ρισαλέ-ι Νουρ, τα οποία είναι η τροφή της ψυχής μας, η αιτία λύτρωσης μας, και το κλειδί της αιώνιας ευτυχίας μας. Και σας δηλώνω ότι, εάν οι καταστάσεις που προανέφερα και εξέτασα θέτουν κάποιο κακούργημα ως προς την αντίληψη σας, θα δεχτώ ακόμα και τη βαρύτερη ποινή με όλη μου την καρδιά ευαρεστημένη.

Ο φυλακισμένος από την πόλη Εμίρταγ 

στις φυλακές της πόλης Άφϊον      

Τζεϊλάν Τσαλισκάν