Έκτο Σημείο

ΈΚΤΟ ΣΗΜΕΙΟ: Μια από τις πολλές  εμβρίθειες της νηστείας του Ένδοξου Ραμαζάν είναι σχετικά με την αποκάλυψη του Πάνσοφου Κουράν και με το ότι το Ένδοξο Ραμαζάν είναι η πιο σημαντική περίοδος της αποκάλυψης του Πάνσοφου Κουράν:

Εφόσον Το Πάνσοφο Κουράν έχει αποσταλεί στο μήνα του Ραμαζάν, τότε για την προετοιμασία και την καλή υποδοχή του επουράνιου λόγου εκείνης της αποκάλυψης του Κουράν, στο Ένδοξο Ραμαζάν, αποφεύγοντας τις ελεεινές και κοινές ανάγκες του εαυτού -του ναφς και τις ανώφελες καταστάσεις είναι σαν να  μοιάζει ο άνθρωπος με τους αγγέλους, μια που εγκαταλείπει το φαγητό και το ποτό. Ύστερα, διαβάζοντας και ακούγοντας αυτό το Κουράν όπως εκείνη την πραγματική στιγμή της αποκάλυψης, και ακούγοντας το θεϊκό λόγο Του, σαν να  βρίσκεται στη στιγμή εκείνη που γίνεται η αποκάλυψη και σαν να την ακούει  από το στόμα του Ένδοξου Απόστολου (Σ.Α.Ου.) ίσως και από τον ίδιο τον Εξοχότατο Τζεμπραήλ (Αρχάγγελου Γαβριήλ) και ίσως από τον Προαιώνιο Ομιλητή (Μουτεκελλίμ-ι Εζελί) Αλλάχ, καθρεπτίζει μία άγια και αγνή κατάσταση. Επίσης απαγγέλλοντας ο ίδιος το Κουράν, και κάνοντας  να το ακούν και οι άλλοι, δείχνει σε κάποιο βαθμό  τη σοφία της αποκάλυψης του Κουράν.

Ναι, στο Ένδοξο Ραμαζάν, η κοινότητα του Ισλάμ, γίνεται σαν ένα τέμενος. Ένα τέτοιο τέμενος όπου, εκατομμύρια χάφιζ[1], στις γωνίες αυτού του μέγα τεμένους, απαγγέλνουν το Κουράν, ανακοινώνοντας εκείνο τον επουράνιο λόγο του Αλλάχ τα επίγεια όντα. Το κάθε Ραμαζάν, δείχνει το εδάφιο شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِى اُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ «Το Ραμαζάν είναι ο μήνας που έχει αποσταλεί το Κουράν»[2], με έναν τρόπο φωτεινό και λαμπερό και αποδεικνύει ότι το Ραμαζάν είναι ένας μήνας του Κουράν. Ταυτόχρονα τα μέλη της μεγάλης αυτής κοινότητας, μερικοί με ευλάβεια ακούνε αυτούς τους χάφιζ, μερικοί το απαγγέλνουν οι ίδιοι.

Μέσα στην ατμόσφαιρα ενός τέτοιου ευλογημένου τεμένους, όσο άσχημο θα ήταν υπακούοντας τις ευτελείς επιθυμίες του εαυτού -του ναφς, να βγαίνεις από την λαμπρή αυτή κατάσταση τρώγοντας και πίνοντας^. και όπως με αυτόν τον τρόπο θα καταντούσε κανείς, στόχος  του πνευματικού μίσους της ενορίας εκείνου του τεμένους… έτσι και στο Ένδοξο Ραμαζάν, αυτοί που έρχονται σε αντίθεση με αυτούς που νηστεύουν, απορροφούν στον ίδιο βαθμό την πνευματική καταφρόνηση όλης της κοινότητας του Ισλάμ.