Το Τριακοστό Τρίτο Επίπεδο

(Από το Υπέρτατο Σημείο -Ayetü-l Kübra της Έβδομης  Ακτίνας)

Το Τριακοστό Τρίτο Επίπεδο το οποίο είναι η Τέταρτη Πραγματικότητα

Είναι η πραγματικότητα της απεριόριστης Στοργής και Ελέους, Ευσπλαχνίας, Συντήρησης και Σίτισης όλων των πλασμάτων που περιτυλίγει τα πάντα, δηλαδή Ραχιμιέτ, και Ρεζζακιγιέτ.

Δηλαδή, είναι η πραγματικότητα ότι: σε όλη την επιφάνεια της γης και μέσα της και στον αέρα της και στη θάλασσα της, τα υλικά και στομαχικά και πνευματικά, όλα τα απαραίτητα αγαθά -το ριζκ όλων των έμβιων και ιδιαίτερα των έμψυχων και κυρίως των αδύναμων και αδύνατων και ιδιαίτερα των νεοσσών, τους προσφέρονται στοργικά^. τα οποία (απαραίτητα αγαθά) φτιάχνονται από ένα απλό και ξερό χώμα και από άψυχα και ξερά ξύλινα κομμάτια σαν κόκαλα… και κυρίως το πιο αρεστό αυτό που προέρχεται μέσα από το αίμα και φουσκί … μάλιστα, αυτές οι χιλιάδες οκάδες τροφές -που φτιάχνονται από ένα δράμι κόκαλο όπως το κουκούτσι- προσφέρονται από ένα αόρατο χέρι, καθένα απ’ αυτά στο χρόνο τους, με κανονισμένο τρόπο, χωρίς να παραλείπετε και να μπερδεύετε, μπροστά στα μάτια μας.

Ναι, όπως το εδάφιο  اِنَّ اللّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ اْلمَتِينُ  «Γιατί o Αλλάχ είναι Εκείνος που δίνει το κάθε τι για την Συντήρηση, ο Κύριος της πανίσχυρης δύναμης.»[1] αποδίδει και προσδιορίζει την τροφοδοσία και διατροφή στον Ύψιστο, Αληθή Χακκ [Αλλάχ] έτσι και το εδάφιο,

وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِى اْلاَرْضِ اِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِى كِتَابٍ مُبِينٍ[2]

εγγυάται και παίρνει υπό την εγγύηση του Κυρίου -Ραμπ [Αλλάχ] όλων των δημιουργημάτων τα απαραίτητα αγαθά όλων των ανθρώπων και ζώων, επίσης,

وَكَاَيِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لاَ َتحْمِلُ رِزْقَهَا اَللّهُ يَرْزُقُهَا وَاِيَّاكُمْ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ[3]

και στο παραπάνω εδάφιο το ότι προσφέρετε το απαραίτητο αγαθό αυτών που δεν μπορούν να το αποκτήσουν, των αδύναμων και ανήμπορων των αδύνατων που είναι αβοήθητοι… το ότι προσφέρετε δηλαδή από ένα απρόσμενο μέρος, ίσως από το υπερπέραν, ίσως από το πουθενά… για παράδειγμα το ότι εγγυάται και δίνει με ορατό τρόπο, τη διατροφή ακόμη και των εντόμων που βρίσκονται στο βυθό αλλά και όλων των νεοσσών από απρόσμενα μέρη και όλων των ζώων σε κάθε άνοιξη, μόνο και μόνο από το υπερπέραν, αναγγέλλει και αποδεικνύει ακόμη και στους αιτιολάτρες, ότι όλα αυτά τα προαναφερόμενα τα παρέχει πάλι Αυτός κάτω από την κουρτίνα των αιτιών. Έτσι το ίδιο, αρκετά εδάφια του Κουράν και οι απεριόριστες μαρτυρίες των υπάρξεων, δείχνουν ομόφωνα ότι κάθε έμβιο τρέφεται από την ευσπλαχνία Του ενός και Μοναδικού κατόχου  Μεγαλείου Δύναμης και Συντηρητή όλων των πλασμάτων Ρεζζάκ-ι Ζουλτζελάλ Αλλάχ.

Ναι, τα δέντρα τα οποία έχουν και αυτά ανάγκη κάποιου είδους απαραίτητου αγαθού κι όμως είναι ανήμπορα και άβουλα, παραμένοντας στη θέση τους με εγκαρτέρηση, τα απαραίτητα τους εκείνα αγαθά έρχονται σ’ αυτά τρέχοντας. Και το γεγονός ότι η διατροφή των αδύναμων νεοσσών  ρέει στο στόμα τους από τις απίθανες εντυπωσιακές αντλίες και μόλις αυτά τα νεοσσά αποκτήσουν λίγη δύναμη και λίγη βούληση σταματάει το γάλα… και ειδικότερα το να δίνεται ως βοήθεια η στοργή της μητέρας στα μωρά των ανθρώπων, αποδεικνύει με σαφήνεια ότι: το θεμιτό και επιτρεπτό  -χαλάλ αγαθό, δεν σχετίζετε με τη δύναμη και τη θέληση, αλλά ίσως σχετίζετε με την εγκαρτέρηση που φέρνει η αδυναμία και η ανημποριά.

Η απληστία η οποία τις περισσότερες φορές είναι αιτία απογοήτευσης, προκαλείται από τη δύναμη, τη βούληση και την πονηριά τα οποία υπάρχουν σε μια ομάδα λογοτεχνών και μέσω αυτών κατευθύνονται σε ένα είδος επαιτείας, έτσι ακριβώς η αδυναμία που προέρχεται από την εγκαρτέρηση -ταβακκούλ και υπάρχει σε κάποιους αδαής, αγενής και πολύ απλούς ανθρώπους, τους κατευθύνει στο πλούτο και στην ευπορία. Η παροιμία كَمْ عَالِمٍ عَالِمٍ اَعْيَتْ مَذَاهِبُهُ وَ جَاهِلٍ جَاهِلٍ تَلْقَاهُ مَرْزُوقًا «Υπάρχουν τόσοι επιστήμονες που αντιμετωπίζουν βιοποριστικά προβλήματα. Και υπάρχουν τόσοι αμόρφωτοι αγράμματοι που κολυμπάνε μέσα σε πλούτου.» αποδεικνύει ότι το νόμιμο -χαλάλ απαραίτητο αγαθό δεν αποκτιέται και δεν επιτυγχάνεται με την εξουσία και τη δύναμη της βούλησης. Αλλά ίσως προσφέρεται από το έλεος κάποιου Ο οποίος δέχεται την εργασία και το μόχθο του και τον λυπάται για τις ανάγκες που έχει και του τα χαρίζει από την φιλευσπλαχνία Του.

 Όμως τα απαραίτητα αγαθά -το ριζκ είναι δύο ειδών:

Το πρώτο: Είναι το πραγματική και φυσική τροφή η  οποία είναι υπό την εγγύηση του Κυρίου -Ραμπ, Συντηρητή και Επιμορφωτή όλων των δημιουργημάτων. Μάλιστα είναι τόσο τακτοποιημένο ώστε το λίπος και το αποθηκευμένο με διάφορες μορφές φυσική τροφή που υπάρχει στο σώμα, μπορεί να κρατήσει ζωντανό κάποιον και να διατηρήσει τη ζωή του χωρίς να έχει φάει τουλάχιστον περισσότερο από είκοσι μέρες. Δηλαδή αυτοί που φαινομενικά πεθαίνουν από την πείνα είκοσι τριάντα μέρες πριν και πριν εξαντληθεί η συσσωρευμένη τροφή, δεν πεθαίνουν από ανυπαρξία αγαθού αλλά ίσως πέθαναν από τις ασθένειες που πηγάζουν από τις κακές συνήθειες και από την εγκατάλειψη κάποιων άλλων συνηθειών.

Το δεύτερο απαραίτητο αγαθό -ριζκ: Είναι το εξωπραγματικό, τεχνητό απαραίτητο αγαθό το οποίο με την συνήθεια, την σπατάλη και την κατάχρηση, θεωρείτε αναγκαία. Αυτό το απαραίτητο αγαθό δεν είναι υπό την εγγύηση του Κυρίου, Συντηρητή και Επιμορφωτή όλων των δημιουργημάτων -Ραμπ, αλλά ίσως εξαρτάτε από τη δωρεά. Κάποιες φορές το δίνει κάποιες φορές δεν το δίνει.

Σχετικά μ’ αυτό το δεύτερο απαραίτητο αγαθό, ευτυχής είναι αυτός που με λιτότητα και ολιγάρκεια τα οποία είναι πηγή ευτυχίας και απόλαυσης, θεωρεί μια έμπρακτη παράκληση και κατά κάποιο τρόπο μια λατρεία τη θεμιτή -χαλάλ εργασία του για την απόκτηση των απαραίτητων αγαθών και με ευχαριστία και ευγνωμοσύνη δέχεται εκείνη  τη δωρεά και περνάει τη ζωή του ευτυχισμένα.

Και δυστυχής είναι, αυτός που με την σπατάλη και την απληστία τα οποία είναι πηγή στεναχώριας και ζημιάς και λύπης, αφήνοντας τη δίκαιη -χαλάλ εργασία καταφεύγει σε κάθε τρόπο κάνοντας τα πάντα με τεμπελιά και τυραννία και περνάει τη ζωή του διαμαρτυρόμενος και ίσως και την σκοτώνει.   

   Όπως το στομάχι θέλει ένα ριζικό έτσι και οι πνευματικές λεπτές αισθήσεις και τα συναισθήματα του ανθρώπου τα οποία είναι η καρδιά, η ψυχή, το μυαλό, τα μάτια, τα αυτιά και το στόμα ζητάνε και αυτά με τη σειρά τους το ριζικό τους από τον Οικτίρμονα Σιτιστή -Ρεζζάκ-ι Ραχίμ [Αλλάχ] και τα λαμβάνουνε με ευγνωμοσύνη και με ευχαριστία. Τα απαραίτητα για αυτούς αγαθά, το ριζικό τους,  χαρίζονται στον καθένα τους ξεχωριστά, κατάλληλα γ’ αυτούς και ικανοποιώντας και γλυκαίνοντάς τους από το θησαυροφυλάκιο της ευσπλαχνίας και ελέους Του. Και ίσως ο Οικτίρμων Σιτιστής -Ρεζζάκ-ι Ραχίμ [Αλλάχ] έχει δημιουργήσει τα μάτια και τα αυτιά, την καρδιά και την όραση και το μυαλό, το καθένα από αυτά τα λεπτά αισθήματα ως ένα κλειδί που κατέχει τη δυνατότητα να ανοίξει το θησαυροφυλάκιο Του Ελέους Του, με σκοπό να τους προσφέρει περισσότερα αγαθά. Όπως για παράδειγμα το μάτι είναι το κλειδί του πολύτιμου θησαυρού των κοσμημάτων τα οποία εμφανίζονται ως η ομορφιά και η ωραιότητα της επιφάνειας της γης, έτσι λοιπόν το ίδιο είναι και τα υπόλοιπα, -το καθένα- μπορεί να γίνει το κλειδί ενός ξεχωριστού κόσμου και να επωφεληθεί από αυτήν με την πίστη.